Book,Page,LineNumber,Text
32,0040,001,ทั้งหลาย  กราบทูลความนั้นแด่พระตถาคต.
32,0040,002,[ จะเศร้าหมองหรือผ่องแผ้วเพราะตน ]
32,0040,003,พระศาสดา ทรงสดับถ้อยคำของภิกษุเหล่านั้นแล้ว  ตรัสว่า
32,0040,004,""" ภิกษุทั้งหลาย  จุลกาลอุบาสก  ได้ชีวิตเพราะอาศัยพวกนาง"
32,0040,005,กุมภทาสี  และความที่ตนไม่ใช่ผู้ทำ;  ด้วยว่า  ธรรมดาสัตว์เหล่านี้
32,0040,006,ทำบาปกรรมด้วยตนแล้ว  ย่อมเศร้าหมองด้วยตนเอง  ในอบายมีนรก 
32,0040,007,เป็นต้น. ส่วนสัตว์ทั้งหลายทำกุศลแล้ว  ไปสู่สุคติและนิพพาน ย่อม
32,0040,008,"ชื่อว่าบริสุทธิ์ได้ด้วยตนเอง ""  ดังนี้แล้ว  ตรัสพระคาถานี้ว่า :-"
32,0040,009,"<B>""  บาปอันผู้ใดทำแล้วด้วยตนเอง  ผู้นั้นย่อม"
32,0040,010,"เศร้าหมองด้วยตน ;  บาปอันผู้ใดไม่ทำด้วยตน,"
32,0040,011,ผู้นั้นย่อมบริสุทธิ์ด้วยตนเอง;  ความบริสุทธิ์
32,0040,012,"ไม่บริสุทธิ์  เป็นของเฉพาะตน, คนอื่นทำ"
32,0040,013,"คนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้. ""</B>"
32,0040,014,[ แก้อรรถ ]
32,0040,015,ความแห่งพระคาถานั้นว่า :-
32,0040,016,"อกุศลกรรมเป็นกรรมอันผู้ใดทำแล้วด้วยตน,  ผู้นั้นเมื่อเสวย"
32,0040,017,ทุกข์ในอบาย  ๔  ชื่อว่าย่อมเศร้าหมองด้วยตนเอง;  ส่วนบาปอันผู้ใด
32,0040,018,"ไม่ได้ทำด้วยตน,  ความบริสุทธิ์กล่าวคือกุศลธรรม   และความไม่บริสุทธิ์"
32,0040,019,ด้วยตนเอง. ความบริสุทธิ์กล่าวคือกุศลกรรม  และความไม่บริสุทธิ์
32,0040,020,กล่าวคืออกุศลกรรม  เป็นของเฉพาะตน  คือย่อมเผล็ดผลเฉพาะ