Book,Page,LineNumber,Text
24,0046,001,อปฺปมาทมูลกา  เป็นสภาพมีความไม่ประมาทเป็นมูล  อปฺปมาท-
24,0046,002,สโมสรณา  เป็นสภาพมีความไม่ประมาทเป็นที่ตั้งลงพร้อม (โหนฺติ)
24,0046,003,ย่อมเป็น  อปฺปมาโท  อ.ความไม่ประมาท  (ปณฺฑิเตน)  อันบัณฑิต
24,0046,004,อกฺขายติ  ย่อมกล่าว  อคฺคํ  ว่าเป็นเลิศ  เตสํ  ธมฺมานํ  แห่งธรรม
24,0046,005,ท.  เหล่านั้น  เอวํเอว  โข  ฉันนั้นนั่นเทียวแล  อิติ  ดังนี้  (ภควตา)  
24,0046,006,อันพระผู้มีพระภาคเจ้า  วุตฺตํ  ตรัสแล้ว  ฯ
24,0046,007,ปน  ก็  โส  เอโส อปฺปมาโท  อ. ความไม่ประมาทนี้นั้น
24,0046,008,อวิปฺปวาโส  นาม  ชื่อว่าเป็นความไม่อยู่ปราศ  สติยา  จากสติ  (โหติ)
24,0046,009,ย่อมเป็น  อตฺถโต  โดยเนื้อความ  จ ก็  เอตํ  อปฺปมาโท  อิติ
24,0046,010,วจนํ  อ. คำว่า  อปฺปมาโท  ดังนี้นั่น  นามํ  เป็นชื่อ  สติยา  แห่ง
24,0046,011,สติ  อุปฏฺ€ิตาย  อันบุคคลเข้าไปตั้งไว้แล้ว  นิจฺจํ  เป็นนิจ  (โหติ)
24,0046,012,ย่อมเป็น  ฯ
24,0046,013,(วินิจฺฉโย)  อ.  อันวินิจฉัย  (ปเท)  ในบทว่า  อมตํปทํ  อิติ
24,0046,014,ดังนี้  (ปณฺฑิเตน)  อันบัณฑิต  (เวทิตพฺโพ)  พึงทราบ  นิพฺพานํ
24,0046,015,อ.  พระนิพพาน  (ภควตา)  อันพระผู้มีพระภาคเจ้า  วุจฺจติ  ย่อม
24,0046,016,ตรัสเรียก  อมตํ  ว่าอมตะ  หิ  เพราะว่า  ตํ  นิพฺพานํ  อ.  พระ
24,0046,017,นิพพานนั้น  น  ชียติ  ชื่อว่าย่อมไม่แก่  น  มียติ  ชื่อว่าย่อมไม่ตาย
24,0046,018,(ตสฺส  นิพฺพานสฺส)   อชาตตฺตา  เพราะความที่แห่งพระนิพพานนั้น
24,0046,019,เป็นธรรมชาติไม่เกิดแล้ว  ตสฺมา  เพราะเหตุนั้น  (ตํ  นิพฺพานํ)
24,0046,020,อ.  พระนิพพานนั้น  (ภควตา)  อันพระผู้มีพระภาคเจ้า  วุจฺจติ  ย่อม
24,0046,021,ตรัสเรียก  อมตํ  อิติ  ว่าอมตะ  ดังนี้  (สตฺตา)  อ.สัตว์  ท.  ปชฺชนฺติ