Book,Page,LineNumber,Text
21,0004,001,๒.  เรื่องพระเถระผู้เจริญมรีจิกัมมัฏฐาน<SUP>*</SUP>  [๓๔]
21,0004,002,[ข้อความเบื้องต้น] 
21,0004,003,พระศาสดา   เมื่อประทับอยู่ในกรงสาวัตถี  ทรงปรารภภิกษุ
21,0004,004,รูปใดรูปหนึ่ง   ผู้เจริญรีจิกัมมัฏฐาน  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า
21,0004,005,"""<B>เผณูปมํ</B>""  เป็นต้น."
21,0004,006,[พระเถระเจริญมรีจิกัมมัฏฐาน]
21,0004,007,ดังได้สดับมา  พระเถระนั้น  เรียนกัมมัฏฐานในสำนักพระศาสดา
21,0004,008,"แล้วคิดว่า  ""เราจักทำสมณธรรม""   ดังนี้แล้ว  เข้าไปสู่ป่า  พาก"
21,0004,009,เพียรพยายามแล้ว  ก็ไม่อาจบรรลุพระอรหัตได้  จึงกลับมายังสำนัก
21,0004,010,"พระศาสดา   ด้วยตั้งใจว่า  ""จักทูลอาราธนาให้ตรัสบอกพระกัมมัฏ-"
21,0004,011,"ฐานให้วิเศษ,""  เห็นพยับแดดในระหว่างทาง  เจริญมรีจิกัมมัฏฐาน"
21,0004,012,"ว่า  ""พยับแดดนี้  ตั้งขึ้นแล้วในฤดูร้อน  ย่อมปรากฏแก่บุคคลทั้งหลาย"
21,0004,013,"ผู้ยืนอยู่  ณ  ที่ไกล  ดุจมีรุปร่าง,  แต่ไม่ปรากฏเลย  แก่บุคคลผู้มาสู่"
21,0004,014,ที่ใกล้  ฉันใด;   แม้อัตภาพนี้  ก็มีรูปเหมือนอย่างนั้น   เพราะอรรถว่า
21,0004,015,"เกิดขึ้นและเสื่อมไป""  เดินมาแล้ว  เมื่อยล้าในหนทาง  อาบน้ำในแม่น้ำ"
21,0004,016,อจิรวดี  นั่งที่ร่ม  (ไม้)   ริมฝั่งแม่น้ำมีกระแสอันเชี่ยวแห่งหนึ่ง  เห็นฟอง
21,0004,017,น้ำใหญ่  ตั้งขึ้นด้วยกำลังแห่งน้ำกระทบกันแล้วตกไป  ได้ถือเอาเป็น
21,0004,018,"อารมณ์ว่า   ""แม้อัตภาพนี้  ก็มีรูปอย่างนั้นเหมือนกัน  เพราะอรรถว่า"
21,0004,019,"เกิดขึ้นแล้วก็แตกไป."""
21,0004,020,
21,0004,021,*  พระมหาอูป.  ธ.  ๗  วัดบวรนิเวศวิหาร  แปล.
21,0004,022,๑.  กัมมัฏฐานมีอันพจารณาพยับแดดเป็นอารมณ์.