Book,Page,LineNumber,Text 13,0037,001,อุ. ที่ ๒ 13,0037,002,"าตเมตํ กุรุงฺคสฺส, ยํ ตฺวํ เสปณฺณิ เสยฺยสิ." 13,0037,003,[ เทวทตฺต. ๑/๑๔๒ ] 13,0037,004,"""ดูก่อนไม้หมากมื่น (มะลื่นหรือมะกก), ข้อที่เจ้ากลิ้ง อันกวาง" 13,0037,005,"รู้แล้ว."" (เจ้าย่อมกลิ้งใด ข้อ [ หรือ ตว เสยฺยฺนํ] นั่นอันกวาง" 13,0037,006,รู้แล้ว). 13,0037,007,อุ. ที่ ๓ 13,0037,008,"อนจฺฉริยํ โข ปเนตํ ภิกฺขุ, ยํ ตวํ มาทิสํ อาจาริยํ ลภิตฺวา" 13,0037,009,"อปฺปิจฺโฉ อโหสิ. [ นิคมวาสีติสฺสตฺเถร. ๒/๑๑๘ ] ""ภิกษุ, ก็ข้อที่" 13,0037,010,"เธอได้อาจารย์ผู้เช่นกับด้วยเรา ได้เป็นผู้มักน้อย ไม่อัศจรรย์เลย.""" 13,0037,011,[ ๒ ] ในโยชนา เรียกบทว่า ยสฺมา ในพากย์ เป็นกิริยาปรามาส 13,0037,012,เป็นพื้น อุ. :- 13,0037,013,อุ. ที่ ๑ 13,0037,014,.... ยสฺมา ปุเร อฏฺ€กถา อกํสุ. 13,0037,015,[ ส. ปา. ๑/๓ ] 13,0037,016,พระอรรถกถาจารย์ชาวสีหล ท.... ได้ทำอัฏฐกถา ท. ในก่อน 13,0037,017,เหตุใด.' 13,0037,018,โยชนา [ ๑/๑๖ ] ว่า ยสฺมาติ ปทํ อกํสูติ ปเท กิริยปรามสนํ. 13,0037,019,อุ. ที่ ๒ 13,0037,020,ยสฺมา วิภาควนฺตานํ ธมฺมานํ สภาวิภาวนํ วิภาเคน วินา