Book,Page,LineNumber,Text
03,0152,001,สมณสฺส  ภาโว  สามฺํ  ความเป็น  แห่งสมณะ  ชื่อ  สามัญญะ.  สุหทสฺส
03,0152,002,ภาโว  โสหชฺชํ  ความเป็น  แห่งเพื่อน  [ คนมีใจดี ]  ชื่อ  โสหัชชะ
03,0152,003,ปุริสสฺส  ภาโว  โปริสฺสํ  ความเป็น  แห่งบุรุษ  ชื่อ  โปริสสะ.  นิปกสฺส  นิปกสฺส
03,0152,004,ภาโว  เนปกฺกํ  ความเป็น  แห่งคนมีปัญญา  [  รักษาไว้ซึ่งตน ]  ชื่อ  
03,0152,005,เนปักกะ.  อุปมาย  ภาโว  โอปมฺมํ  ความเป็น  แห่งอุปมา   ชื่อ  โอปัมมะ.
03,0152,006,ในที่นี้  ผู้ศึกษาพึงสังเกต  ณฺย  ปัจจัยนี้  พฤทธิ์  สระ   ตัวหน้า
03,0152,007,ที่เป็นรัสสะ  ล้วน  และต้องลบ  ตามพวกปัจจัยที่มี  ณ  อักษร  ที่กล่าว
03,0152,008,"แล้วในโคตตตัทธิตข้างต้น  [ ๑๐๓ ]  เมื่อลบ  ณ  แล้ว  เหลืออยู่แต่  ย,"
03,0152,009,ลบ  อ  สระที่สุดศัพท์  ข้างหน้าเสีย  เหมือน  ศัพท์  คือ  ปัณฑิตะ  ลบ
03,0152,010,อ  เสีย  คงแต่  ปัณฑิต  แล้วเอาพยัญชนะที่สุดศัพท์  ซึ่งมีสระอัน
03,0152,011,ลบเสียแล้วนั้น  กับ  ย  ปัจจัย  อาเทศตามสถานที่ควร  อย่างนี้ :-
03,0152,012,[ ๑ ]           เอา               ตฺย            เป็น          จฺจ
03,0152,013,[ ๒ ]           เอา               ลฺย            เป็น          ลฺล
03,0152,014,[ ๓ ]           เอา               ณฺย           เป็น          ฺ
03,0152,015,[ ๔ ]           เอา               ทฺย            เป็น          ชฺช
03,0152,016,นอกนั้น   เอาเป็นเหมือนพยัญชนะหน้า  ย  ทั้ง  ๒  ตัว  หรือคงไว้
03,0152,017,อย่างเดิม    ไม่อาเทศ.
03,0152,018,ในสัททนีติว่า  ศัพท์  คือ  วิริยํ  ความเป็นผู้กล้า  [ ความเพียร ] และ
03,0152,019,"อาลสิยํ  ความเป็นผู้เกียจคร้าน,  ลง  ณิย  ปัจจัย.  โสเจยฺยํ  ความเป็น"
03,0152,020,"ของสะอาด,  ลง  เณยฺย  ปัจจัย.  ทาสพฺยํ  ความเป็นทาส,  ลง  พฺย  ปัจจัย"