Book,Page,LineNumber,Text
13,0033,001,เป็นปฐมาวิภัตติ  เหมือนบทสรูปดังกล่าวมาแล้วในข้อว่าด้วยสรูป. บาง-
13,0033,002,อาจารย์ให้เติมประโยคว่า  พุทฺโธ  สรณํ  โหติ ก็มี. 
13,0033,003,ข. บางอาจารย์ให้เห็น วิกติกัมม  ใน กตฺวา  ที่เติมเข้ามา หรือ
13,0033,004,ใน คจฺฉามิ  ทีเดียว.  
13,0033,005,[ ๒ ]  เห็นว่า : ท่านเติม  อิติ  เพราะมุ่งแก้อรรถว่าเป็นสัมภาวนะ
13,0033,006,ซึ่งเหมือนมีอิติศัพท์แฝงอยู่  ฉะนั้น  บอกเป็นสัมภาวนะจะเหมาะ  และ
13,0033,007,เพราะ สรณํ    เป็นสัมภาวนะ  ในพากยฺกัตตุวาจก  จึงเป็นทุติยาวิภัตติ.
13,0033,008,กิริยาวิเสสนะ
13,0033,009,<B>[ ๓ ]  เป็นบทวิเสสนะ  ที่เป็นเครื่องทำกิริยาให้แปลกจากปกติ
13,0033,010,คือเป็นคุณบทแห่งกิริยา เรียกชื่อว่า กิริยาวิเสสนํ อุ. :-
13,0033,011,ลหุํ นิ</B>ปฺปชฺชิสฺสติ.
13,0033,012,อธิบาย :  [ ๑ ] คุณนามที่ใช้ในอรรถนี้  มีอธิบายเช่นเดียวกับ
13,0033,013,บทนามนามที่ใช้ในอรรถเป็นกิริยาวิเสสนะ ตามที่กล่าวแล้วในทุติยาวิภัตติ
13,0033,014,ในอธิบายเล่ม ๑. อุ :-
13,0033,015,อุ. ที่ ๑
13,0033,016,"<B>ลหุํ  นิปฺปชฺชิสฺสติ </B> [วิสาขา.  ๓/๗๔ ] ""จักสำเร็จพลัน."""
13,0033,017,ลหุนฺติปทํ  นิปฺปชฺชิสฺสตีติ ปเท กิริยาวิเสสนํ.
13,0033,018,อุ. ต่อไปพึงทราบดุจเดียวกัน.
13,0033,019,อุ. ที ๒
13,0033,020,"<B>ป€มมฺปาหํ</B>  อาจริเย  อปรชฺฌึ  [ ติสฺสตฺเถร.  ๑/๔๐ ] "" กระผม"