Book,Page,LineNumber,Text
34,0047,001,๘.  เรื่องมาร<SUP>*</SUP>   [๒๔๗]
34,0047,002,[ข้อความเบื้องต้น] 
34,0047,003,พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน  ทรงปรารภมาร
34,0047,004,"ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า <B>""นิฏฺ€ํ  คโต""</B>  เป็นต้น."
34,0047,005,[มารแปลงเป็นช้างรัดกระหม่อมพระราหุล]
34,0047,006,ความพิสดารว่า  ในวันหนึ่ง  เวลาวิกาล  พระเถระเป็นอันมาก
34,0047,007,เข้าไปสู่พระเชตวันมหาวิหาร  ไปถึงที่เป็นที่อยู่ของพระราหุลเถระแล้ว
34,0047,008,ก็ไล่ท่านให้ลุกขึ้น.  ท่านเมื่อไม่เห็นที่เป็นที่อยู่ในที่อื่น  จึงไปนอนที่
34,0047,009,หน้ามุขพระคันธกุฎีของพระตถาคต.  คราวนั้น  ท่านผู้มีอายุนั้นบรรลุ
34,0047,010,พระอรหัตแล้ว  ได้เป็นผู้ยังไม่มีพรรษาเลย.
34,0047,011,มารชื่อวสวัดดี  ดำรงอยู่ในภพนั่นแหละ   เห็นท่านผู้มีอายุนั้น
34,0047,012,"นอนที่หน้ามุขพระคันธกุฎี  จึงคิดว่า  ""พระหน่อน้อยผู้แทงใจของพระ"
34,0047,013,"สมณโคดมนอนข้างนอก,  ส่วนพระองค์ผะทมในภายในพระคันธกุฎี;"
34,0047,014,เมื่อเราบีบคั้นพระหน่อน้อย  พระองค์เอง  ก็จัก  (เป็นเหมือน)
34,0047,015,"ถูกบีบคั้น  (ด้วย).""  มารนั้น  นิรมิตเพศเป็นพระยาช้างใหญ่มาเอา"
34,0047,016,งวงรัดกระหม่อมพระเถระแล้วร้องดุจจนกกะเรียนด้วยเสียงดัง.
34,0047,017,[พระศาสดาทรงแสดงเหตุที่พระราหุลไม่กลัว]
34,0047,018,พระศาสดาผะทมในพระคันธกุฎี  ทรงทราบว่าช้างนั้นเป็นมาร
34,0047,019,"จึงตรัสว่า  ""มาร คนเช่นท่านแม้ตั้งแสน  ก็ไม่สามารถเพื่อจะให้"
34,0047,020,
34,0047,021,*  พระมหานาค  ป.  ธ  ๙  วัดบรมนิวาส แปล.