Book,Page,LineNumber,Text
35,0006,001,เรื่องอนาถปิณฑิกเศรษฐี  
35,0006,002,๒.  ๑๒/๑๕  ตั้งแต่  อนาถปิณฺฑิโก  จินฺเตสิ  อยํ  เทวตา 
35,0006,003,เป็นต้นไป.
35,0006,004,อนาถปิณฺฑิโก  อ. เศรษฐีชื่อว่าอนาถปิณฑิก  จินฺเตสิ  คิดแล้วว่า
35,0006,005,อยํ  เทวตา  อ. เทวดานี้  ทณฺฑกมฺมํ  เม  กตํ  อิติ  วทติ  จ  ย่อม
35,0006,006,กล่าวว่า  อ.  ทัณฑกรรม  อันข้าพเจ้า  กระทำแล้ว  ดังนี้ด้วย  อตฺตโน
35,0006,007,โทสํ  ปฏิชานาติ  จ  ย่อมปฏิญญา  ซึ่งโทษ  ของตนด้วย  อหํ  อ.  เรา
35,0006,008,ทสฺเสสฺสามิ  จักแสดง  นํ  เทวตํ  ซึ่งเทวดานั้น  สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส  แด่
35,0006,009,พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  อิติ  ดังนี้ ฯ  โส  เสฏฺ€ี  อ. เศรษฐีนั้น  เนตฺวา
35,0006,010,นำไปแล้ว  ตํ  เทวตํ  ซึ่งเทวดานั้น  สนฺติกํ  สู่สำนัก  สตฺถุ  ของพระ
35,0006,011,ศาสดา  อาโรเจสิ  กราบทูลแล้ว  ตาย  เทวตาย  กตกมฺมํ  ซึ่งกรรม
35,0006,012,อันเทวดานั้นกระทำแล้ว  สพฺพํ  ทั้งปวง ฯ  เทวตา  อ.  เทวดา
35,0006,013,นิปติตฺวา  หมอบลงแล้ว  ปาเทสุ  ใกล้พระบาท  ท.  สตฺถุ  ของพระ-
35,0006,014,ศาสดา  สิรสา  ด้วยศีรษะ  ( วตฺวา )  กราบทูลแล้วว่า  ภนฺเต  ข้าแต่
35,0006,015,พระองค์ผู้เจริญ  วจนํ  อ. คำ  ปาปกํ  อันลามก  ยํ  ใด  มยา  อัน
35,0006,016,ข้าพระองค์  อชานิติวา  ไม่ทราบแล้ว  คุเณ  ซึ่งพระคุณ ท. ตุมฺหากํ
35,0006,017,ของพระองค์  ท.  วุตฺตํ  กล่าวแล้ว  ( อตฺตโน )  อนฺธพาลตาย  เพราะ
35,0006,018,ความที่แห่งตนเป็นผู้ทั้งบอกทั้งเขลา  ตุมฺเห  อ. พระองค์  ท. ขมถ
35,0006,019,ขอจงทรงอด  ตํ  วจนํ  ซึ่งคำนั้น  เม  แก่ข้าพระองค์เถิด  อิติ  ดังนี้