ELRC project Acquisition of bilingual data (from multilingual websites), normalization, cleaning, deduplication and identification of parallel documents have been done by ILSP-FC tool. Multilingual embeddings (LASER) were used for alignment of segments. Merging/filtering of segment pairs has also been applied. cs nl 939 15513 20032 4757 2674

1.0689655172413792 (Byla to tato poslední poznámka, pro kterou celá společnost vyhlížela tak vážněa úzkostlivě.) (Het was deze laatste opmerking, die het hele gezelschap zo ernstig en angstig maakte!) 0.9764705882352941 Nejprve kráčelo deset vojínů, nesoucích píky; ti všichni se postavou podobali zahradníkům: byli podlouhlí, placatí, a ze čtyřrohůjejich těl jim vyrůstaly nohy a ruce. Na hen kwamen de koningskinderen; het waren er tien en de lieve kleintjes kwamen vrolijk hand in hand aanspringen, al weer twee aan twee; zij waren opgeschikt met harten. 1.1020408163265305 Pětka a Sedma neřekli nic a jen se podívali na Dvojku. Vijf en Zeven zeiden niets, maar keken naar Twee. 0.8947368421052632 Královna se usmála a kráčela dále. De Koningin glimlachte en liep verder. 1.2857142857142858 Hlavu - " Haar -’ 0.625 NA HŘIŠTI U KRÁLOVNY Het croquet-veld van de koningin 0.7380952380952381 Jen to vždycky sveďna druhého!" Altijd de schuld aan iemand anders geven!’ 0.6829268292682927 Šla tedy hledat svého ježka. Dus ging ze haar egel maar eens opzoeken. 1.0588235294117647 "Srazte jí hlavu!" Haar hoofd eraf!’ 1.0869565217391304 Víte, ona přišla trochu pozdě, a Královna řekla -" Ze kwam te laat, zie je, en de Koningin zei -’ 1.1521739130434783 "Velmi krásný," řekla Alenka, "- a kde je Vévodkyně?" ‘Heel mooi,’ zei Alice, ‘waar is de Hertogin?’ 1.2758620689655173 Kráčela vedle Bílého Králíka, jenž se jí úzkostlivěpo očku díval do tváře. Zij liep naast het Witte Konijn, dat haar ernstig aankeek. 1.09375 "To asi nebude," poznamenala Kočka. ‘Liever niet,’ merkte de Kat op. 0.958904109589041 Doposud sice ještěneměla žádné hádky s Královnou, věděla však, že k ní může dojíti každým okamžikem, "a pak," pomyslila si, "co ze mne bude? Ze had nog wel geen ruzie gehad met de Koningin, maar zij wist dat dat ieder ogenblik, gebeuren kon ‘en wat zal er dan van mij worden?’ dacht zij. 0.7931034482758621 Vojáci mlčeli a pohlíželi na Alenku, jelikož otázka zřejměplatila jí. De soldaten zwegen en keken naar Alice, want deze vraag was blijkbaar tot haar gericht. 0.8448275862068966 Královo stanovisko bylo, že všechno, co má hlavu, může býti sťato, a že se nemají mluvit nesmysly. De Koning echter beweerde dat iedereen die een hoofd heeft ook onthoofd kan worden en dat je geen onzin moet praten. 0.9468085106382979 Tři vojáci nějakou chvíli chodili sem a tam, hledajíce je, a pak klidněodešli za druhými. De soldaten liepen een tijdje naar hen te zoeken en toen gingen ze rustig de anderen achterna. 1.1917808219178083 "To je má přítelkyně- Čínská Kočka," řekla Alenka, "dovolte, abych vám ji představila." ‘Dat is een vriend van mij - een Kat,’ zei Alice, ‘mag ik u voorstellen?’ 0.8484848484848485 Král jí položil ruku na rameno a řekl nesměle: "Uvaž, drahá: vždyťje to jenom dítě!" De Koning legde zijn hand op haar schouder en zei bedeesd: ‘Bedenk, liefste, het is maar een kind!’ 0.7471264367816092 Kočka si zřejměmyslela, že je jí už dosti,a víc se jí neobjevilo. De Kat vond blijkbaar dat er nu genoeg van hem zichtbaar was en liet het er verder bij. 1.2105263157894737 "Ráčí-li Vaše Veličenstvo," řekl Dvojka velmi pokorným tónem, poklekaje na jedno koleno, "my jsme se pokoušeli ---" ‘Met uw welnemen, Majesteit,’ zei Twee nederig en knielde terwijl hij dit zei, ‘wij proberen -’ 1.108910891089109 Královna zastávala stanovisko, že nestane-li se něco v té věci dříve než ihned, dá popravit všechny bez výjimky. De Koningin tenslotte zei, dat als het nu niet gauw gebeurde, zij iedereen hier zou laten onthoofden. 0.8198757763975155 Alenka si pomyslila, že by mohla jít zpět a podívat se, jak pokračuje hra, když v dálce uslyšela Královnin hlas, vřískající vztekem. Alice vond dat zij wel eens terug moest gaan om te kijken hoe het met het spel stond, want zij hoorde de stem van de Koningin op enige afstand krijsen van woede. 0.95 "Přivedu popravčího sám," řekl Král horlivěa utíkal pryč. ‘Ik zal zelf de beul halen,’ zei de Koning vlug en liep weg. 1.0427350427350428 a průvod šel dále, zanechav pozadu jen tři vojáky, aby popravili nešťastné zahradníky, kteří se utekli k Alence o ochranu. Drie soldaten bleven achter om de ongelukkige tuinmannen terecht te stellen en deze liepen om bescherming naar Alice. 0.6776859504132231 "Je ve vězení," řekla Královna katovi; "přiveďji sem." A kat odkvapil jako střela. ‘Die is in de gevangenis,’ zei de Koningin tot de beul, ‘breng haar hier.’ En de beul vloog weg als een pijl uit de boog. 0.40816326530612246 "Umíte hrát kroket?" ‘Goed’ riep de Koningin, ‘kan je croquet spelen?’ 0.8717948717948718 řekl Králík tichým, spěšným tónem. ‘St, st,’ zei het Konijn zacht en snel. 0.7589285714285714 zařvala Královna, a Alenka se přidala k průvodu, velmi zvědava, co se bude díti dále. ‘Kom dan mee,’ brulde de Koningin en Alice voegde zich bij de optocht, heel benieuwd wat er verder zou gebeuren. 0.8222222222222222 řekla Královna pronikavým, vřískavým hlasem, a tři zahradníci ihned vyskočili a začali se klaněti Králi, Královně, královským dětem a všem ostatním. ‘Sta op,’ zei de Koningin met een schrille harde stem en de drie tuinmannen sprongen onmiddellijk op en begonnen te buigen voor de Koning, de Koningin, de kinderen en alle anderen. 0.5588235294117647 "Ty raději nemluv!" U kunt het beter aan haar vragen.’ 1.290909090909091 "Ne, to jsem neřekla," pravila Alenka, "vůbec nemyslím, že je to škoda. ‘Nee,’ zei Alice, ‘ik vind het helemaal niet vreselijk. 0.970873786407767 "Její vzezření se mi vůbec nelíbí," řekl Král, "nicménědovolím, aby mi políbila ruku, budeli chtít." ‘Zijn uiterlijk bevalt me helemaal niet,’ zei de Koning, ‘maar hij mag mij de hand kussen als hij wil.’ 0.6990291262135923 "Neřekli byste mi," řekla Alenka trochu nesměle, "pročty růže natíráte?" ‘Ach, zoudt u mij ook willen vertellen,’ zei Alice een beetje verlegen, ‘waarom u die rozen schildert?’ 0.5633802816901409 "Je dnes - je to dnes velmi krásný den!" ‘Het is, het is - mooi weer vandaag,’ zei een verlegen stem naast haar. 0.8088888888888889 Slyšela již, jak odsoudila k popravětři z hráčů, kteří zmeškali ve hře své pořadí, a situace se jí vůbec nelíbila, jelikož hra byla tak zmatená, že nikdy nevěděla, kdy je na ní řada. Zij had al drie spelers horen veroordelen omdat ze niet op hun beurt gelet hadden en de hele situatie beviel haar allerminst, want het spel verliep zo verward, dat zij waarlijk niet meer wist of het nu haar beurt was of niet. 0.7142857142857143 "Víte, ona napohlavkovala Královně-" začal Králík. ‘Ze heeft de Koningin een draai om de oren gegeven,’ begon het Konijn. 1.1176470588235294 Řekla jsem ,A proč? Ik zei waarvoor.’ 1.0 Královna se od něho zlostněodvrátila a řekla Srdcovému Klukovi: "Obraťje!" De Koningin keerde zich boos om en zei tot den Hartenboer: ‘Draai hen om!’ 0.8546511627906976 Za ním šel Srdcový Kluk jako panoš, nesa královskou korunu na sametové podušce, a na konci tohoto krásného průvodu kráčel Srdcový Král s Královnou. Dan volgde de Hartenboer, die de kroon van den Koning op een kussen droeg van rood fluweel; en aan het slot van de grote optocht kwamen DE KONING EN DE KONINGIN VAN HARTEN. 1.7868852459016393 Alenka nemohla připadnout na nic jiného, co by řekla, než: "Ta kočka patří Vévodkyni, zeptejte se napřed jí." Alice kon niets anders bedenken dan: ‘Hij is van de Hertogin. 0.967741935483871 řekla Královna, ukazujíc na tři zahradníky, kteří leželi u růžového keře; - neboť, vidíte, jelikož leželi tváří k zemi, a vzor na jejich zádech byl stejný se vzorem, který měly na zádech ostatní karty, nemohla vědět, jsou-li to zahradníci, nebo vojáci, nebo dvořané, nebo tři z jejích vlastních dětí. ‘En wie zijn dit?’ zei de Koningin, wijzend op de drie tuinmannen, die om de rozenbomen lagen; want zie je, ze lagen op hun buik en de figuren op hun rug waren precies eender als die van de andere kaarten, dus kon zij niet zien of het tuinmannen waren of soldaten of hovelingen of drie van haar eigen kinderen. 0.7592592592592593 řekl zahradník, jenž byl promluvil první. ‘Waarom?’ vroeg degene, die het eerst iets gezegd had. 0.8146718146718147 Ve chvíli, kdy odešel, začala se hlava Čínské Kočky ztrácet, a než se zase vrátil s Vévodkyní, zmizela docela; Král a kat běhali tedy divoce sem a tam, hledajíce ji, zatímco se ostatní společnost vrátila ke hře. De kop van de Kat begon op het ogenblik dat hij wegging, langzaam te verdwijnen en toen deze terugkwam met de Hertogin was hij weg. Dus holden de Koning en de beul wild heen en weer om hem te zoeken, terwijl de rest van het gezelschap terugging naar het spel. 0.7380952380952381 "Do toho toběnic není, Dvojko!" ‘Dat gaat jou niets aan, Twee,’ zei Zeven. 0.8012422360248447 Ohlédl se při tom úzkostlivěpřes rameno, pak povystoupil na špičky a s ústy těsněu Alenčiných uší šeptal: "Je odsouzena k smrti." Hij keek angstig om zich heen terwijl hij praatte, ging dan op zijn tenen staan, hield zijn mond dicht bij haar oor en fluisterde: ‘Zij is ter dood veroordeeld.’ 1.1689189189189189 "Aťsmí nebo nesmí, musí se odstraniti," řekl Král velmi rozhodněa zavolal na Královnu, která v té chvíli právěšla kolem: "Má drahá, nemohla byste dát odstranit tuhle kočku?" ‘Hij moet daar weg,’ zei de Koning beslist en hij riep aan de Koningin, die juist voorbijging: ‘Liefste, ik wil dat je die Kat daar weg laat halen.’ 0.9660678642714571 "Nemyslím, že vůbec hrají správně," začala Alenka poněkud žalobným tónem, "a všichni se hašteří tak strašně, že člověk neslyší vlastního slova - a zdá se, že nemají žádných pravidel; aspoňmají-li nějaká, nikdo jich nedbá - a nemůžete si představit, jaký je to zmatek, že jsou všechny ty věci živé; například branka, kterou mám teďprojíti, se procházítamhle na druhém konci hřiště- a teďjsem měla odpálit královnina ježka, jenže ten odběhl, když uviděl, jak se k němu můj ježek blíží!" ‘Ik geloof nooit dat ze eerlijk spelen,’ klaagde Alice, ‘ze maken allemaal zo verschrikkelijk veel ruzie, dat je jezelf niet eens kunt verstaan - en ze hebben blijkbaar helemaal geen spelregels, tenminste, niemand houdt zich er aan - en u weet niet hoe verwarrend het is dat alle dingen leven, bijvoorbeeld, het poortje waar ik onder door wou slaan is weggelopen naar een ander stuk van het veld en ik wou net de egel van de Koningin een klap geven, maar hij liep weg toen hij de mijne aan zag komen!’ 0.816793893129771 řekla Královna, netrpělivěpohodivši hlavou; a obracejíc se k Alence, pokračovala: "Jak se jmenujete, dítě?" ‘Idioot,’ zei de Koningin, en schudde ongeduldig haar hoofd; toen wendde zij zich tot Alice en ging verder: ‘Hoe heet jij, meisje?’ 0.7692307692307693 Královna zrudla hněvem, chvíli na ni zůstala zuřivěhledět jako divoké zvíře, a pak zaječela: "Hlavu jí srazte! De Koningin werd purperrood van woede en schreeuwde na haar een ogenblik strak te hebben aangestaard, als een wild beest: ‘Sla haar hoofd eraf! 0.6018518518518519 řekla Alenka a strčila je do velkého květináče, stojícího opodál. ‘Ze zullen jullie niet onthoofden,’ zei Alice en stopte hen in een grote bloempot, die dicht bij haar stond. 0.4576271186440678 "Nebuďte drzá," řekl Král, "a nedívejtese na mne tak!" ‘Wees niet zo onbeschoft,’ zei de Koning, ‘en kijk me niet zo aan!’ Hij verschool zich achter Alice, toen hij dit zei. 1.0416666666666667 Kluk obrátil zahradníky velmi opatrnějednou nohou. En deze deed dat, heel zorgvuldig, met één voet. 0.6804123711340206 Rozlehly se kroky, a Alenka se ohlédla, dychtivá spatřit Královnu. Men hoorde het geluid van vele voetstappen en Alice keek rond, verlangend om de Koningin te zien. 0.63125 Růže, které na něm rostly, byly bílé, u něho však stáli tři zahradníci a pilněje natírali na červeno. EEN grote rozenboom stond dicht bij de ingang van de tuin; de rozen die er aan groeiden, waren wit, maar drie tuinmannen waren bezig om deze rood te schilderen. 1.625 Alenka vybuchla v tichý záchvat smíchu. Alice schoot in de lach. 1.0358744394618835 Sedma praštil štětkou o zem a zrovna začal: "No, ze všech nespravedlivostí - " když náhodou zavadil pohledem o Alenku, která stála a poslouchala je - a náhle se zarazil; druzí dva se též ohlédli, a všichni tři se hluboce poklonili. Zeven gooide zijn verfkwast neer en begon: ‘Dat is nu toch wel het onrechtvaardigste’ - toen zijn blik op Alice viel, die naar hen stond te kijken en hij hield plotseling op; ook de anderen keken om en bogen dan allen diep. 0.5898203592814372 Dvojka začal tichým hlasem: "No - totiž - vidíte, slečno - tohle to tu měl být červený růžový keřa my sem zasadili omylem bílý: a kdyby to Královna uviděla, přišli bychom všichni tři o hlavu, víte. Twee begon zachtjes: ‘Ach, juffrouw, ziet u, er had hier eigenlijk een rode rozenboom moeten staan en wij hebben per ongeluk een witte geplant; en als de Koningin dat ontdekt, worden wij allemaal onthoofd, ziet u. En daarom proberen we om voor zij komt -’ Op dit ogenblik riep Vijf, die angstig de tuin rond had gekeken: ‘De Koningin! 0.9651741293532339 Kat zastával stanovisko, že nelze někomu stít hlavu, není-li tu tělo, z kterého by ji bylo možno utít; že co je na světě, nikdy nic takového nemusel dělat a teďže už je na to starý, aby začínal. Het argument van de beul was dat je iemand's hoofd niet kunt afslaan, als er geen lichaam is, dat hij nog nooit zo iets gedaan had en dat hij niet van plan was om het op zijn leeftijd nog te gaan doen. 0.5040650406504065 "Četla jsem to v nějaké knížce, ale už si nepamatuji v které." ‘Een kat mag naar een Koning kijken,’ zei Alice, ‘dat heb ik in een of ander boek gelezen, maar ik weet niet meer in welk.’ 0.7681159420289855 a všichni tři zahradníci se ihned vrhli tváří na zem. de Koningin!’ en de drie tuinmannen wierpen zich plat op hun gezicht. 0.8846153846153846 "To není moje starost." ‘Wat zal ik me druk maken! 1.2105263157894737 Alenka začínala pociťovati velikou stísněnost. Alice voelde zich niets op haar gemak. 0.574468085106383 "Jak se vám líbí Královna?" ‘Hoe vind je de Koningin?’ zei de Kat zachtjes. 0.75 "Je tak strašně- -" V té chvíli zpozorovala, že Královna stojí za ní a naslouchá; tak pokračovala: "- zručná, a tak jistěvyhraje, že to nestojí za to hrát až do konce." ‘Niet erg aardig,’ zei Alice, ‘ze is zo geweldig -’ toen merkte ze net op tijd dat de Koningin achter haar stond te luisteren en ging verder - ‘aan het winnen, dat het niet eens de moeite waard is om het spel uit te spelen.’ 1.684782608695652 "Jmenuji se Alenka, ráčí-li Vaše Veličenstvo," řekla Alenka velmi zdvořile, ale k sobě dodala: "Hm, vždyťjsou to nakonec jenom karty, nemusím se jich bát!" ‘Ik heet Alice, Majesteit,’ zei Alice heel beleefd; maar zij voegde er bij zichzelf aan toe. 0.6144578313253012 "Jejich hlavy jsou pryč, ráčí-li Vaše Veličenstvo!" ‘Hun hoofden zijn weg met uw welnemen, Majesteit.’ riepen de soldaten als antwoord. 1.0 řekla Alenka velmi hlasitěa rozhodně, a Královna zmlkla. ‘Onzin,’ zei Alice luid en beslist en de Koningin zweeg. 0.6763485477178424 zvolala Královna hromovým hlasem , a lidé začali pobíhat kolem všemi směry, vrážejíce jeden do druhého; za nějakou chvíli se však trochu uklidnili a hra se začala. ‘Ga allemaal op je plaats!’ schreeuwde de Koningin met donderende stem en zij begonnen alle richtingen uit te hollen, waarbij ze voortdurend tegen elkaar aan liepen; maar na een paar minuten stonden zij allen op hun plaats en het spel begon. 0.7454545454545455 Potom šlo deset dvořanů, oděných v kárované šaty; kráčeli v dvojstupu jako vojíni. Toen de tien hovelingen; deze waren helemaal versierd met ruiten en liepen twee aan twee, net als de soldaten. 0.6016949152542372 řekl Král, přicházeje k Alence a pohlížeje velmi zvědavěna hlavu Kočky. ‘Met wie ben je aan het praten?’ zei de Koning, die op Alice toeliep en heel nieuwsgierig naar de kop van de Kat keek. 1.2380952380952381 Načež se naň Sedma podíval a řekl: "Tak, tak, Pětko! Waarop Zeven opkeek en zei: ‘Goed zo Vijf! 0.5098039215686274 Když průvod přišel až k ní, všichni se zastavili a pohlédli na ni, a Královna řekla přísně: "Kdo je to?" Toen de optocht vlak bij Alice gekomen was, hielden allen stil en keken naar haar en de Koningin zei streng: ‘Wie is dit?’ Zij vroeg dit aan den Hartenboer, die enkel diep boog en glimlachte als antwoord. 0.9125 řekla Kočka, jakmile se z ní objevilo dostiúst, aby jimi mohla promluvit. ‘Hoe gaat het er mee?’ zei de Kat, zodra hij genoeg mond had om ermee te praten. 0.45121951219512196 "Já za to nemohu," řekl Pětka mrzutě. ‘Ik kon er niets aan doen,’ zei Vijf knorrig, ‘Zeven stootte tegen mijn elleboog.’ 0.5555555555555556 Královna měla jen jediný způsob urovnávání všech nesnází, velkých i malých. De Koningin had maar één manier om alle moeilijkheden, grote of kleine, op te lossen en zij zei zonder op te kijken: ‘Sla zijn kop af!’ 1.4705882352941178 "Vůbec ne," řekla Alenka. ‘Ja,’ riep Alice. 1.9487870619946093 Největší nesnáz měla Alenka zprvu se svým plameňákem; podařilo se jí sice pěkněsi ho popadnout a sevřít jeho tělo pod paží tak, aby mu nohy visely dolů, ale vždycky, když už mu pěkněnarovnala krk a chtěla uhodit do ježka jeho hlavou, pokaždé se znovu zkroutil a otočiv krk, pohlédl jí do obličeje s tak udiveným výrazem v tváři, že se nemohla ubrániti smíchu; a když se jí zase podařilo ohnout mu hlavu dolů, shledala ke své mrzutosti, že se ježek rozvinul z kuličky a utíkal pryč; a mimo to kdykoli chtěla ježka někam odpálit, shledala, že je v cestě kopeček nebo brázda, a jelikož ještěk tomu vojáci, představující branky, neustále vstávali a odcházeli na jiný konec hřiště, usoudila Alenka, že je to vskutku obtížná hra. De grootste moeilijkheid vond Alice eerst het hanteren van haar flamingo; zij kon het lichaam heel gemakkelijk met hangende poten onder haar arm wegstoppen, maar juist als zij zijn nek mooi recht had gestrekt en zij de egel een klap wou geven met zijn kop, moest hij zich beslist omdraaien en haar aankijken met een zo verbaasde uitdrukking, dat zij in lachen uitbarstte. 0.5351351351351351 Než se jí podařilo plameňáka chytit a přinést jej zpátky, bylo po rvačce a oba ježkové byli z dohledu; "ale to mnoho nevadí," pomyslila si Alenka, "ježto všechny branky odešly z této strany hřiště." Toen zij de flamingo gevangen had en hem terug had gebracht, was het gevecht uit en de egels waren nergens meer te vinden, ‘maar het komt er niet veel op aan,’ dacht Alice, ‘want er zijn toch geen bogen meer op dit stuk van het veld.’ Daarom stopte ze de flamingo onder haar arm, zodat hij niet kon ontsnappen en ging terug om nog een beetje met haar vriend te babbelen. 0.6850393700787402 "Jenom včera jsem slyšel Královnu, jak říkala, že bys zasloužil, aby ti srazili hlavu!" ‘Jij kunt beter je mond houden,’ zei Vijf, ‘Gisteren hoorde ik de Koningin nog zeggen dat jij eigenlijk onthoofd moest worden!’ 0.5 "Už mají hlavy pryč?" ‘Zijn hun hoofden eraf?’ riep de Koningin. 1.6869565217391305 Jakmile se Alenka objevila, všichni tři se na ni obrátili, aby spor rozhodla, a opakovali jí své důvody; ale jelikož všichni mluvili najednou, bylo jí velmi těžko jasněpostřehnouti, co povídají. Zodra Alice verscheen, smeekten zij haar om het probleem op te lossen en zij herhaalden voortdurend hun argumenten. 1.4272727272727272 Ohlížela se kolem, kudy by mohla uniknouti, a přemýšlela, zdali by se mohla dostati pryč, aniž by byla viděna, když spatřila ve vzduchu podivný zjev; velmi ji zprvu udivil, ale když jej pozorovala nějakou chvíli, rozeznala, že je to úšklebek, a řekla si k sobě: "To je Čínská Kočka; teďaspoňbudu mít s kým mluvit." Ze kon deze eerst onmogelijk thuisbrengen, maar toen zij een poosje er naar gekeken had, zag ze dat het een grijns was en ze zei bij zichzelf: ‘Het is de Kat van de Hertogin, nu heb ik tenminste iemand om mee te praten.’ 0.47474747474747475 řekla Alenka, sama překvapena nad svou odvahou. ‘Hoe kan ik dat weten?’ zei Alice, verbaasd over haar eigen moed, ‘daar heb ik niets mee te maken.’ 0.4595959595959596 Nato kráčeli hosté, povětšiněKrálové a Královny, a mezi nimi uviděla Alenka Bílého Králíka. Daarna kwamen de gasten, meest koningen en koninginnen en onder hen herkende Alice het Witte Konijn; hij praatte zenuwachtig, en glimlachte bij alles wat er werd gezegd en nam geen notitie van haar. 0.5806451612903226 KDO UKRADL KOLÁČE? Wie heeft de gebakjes gestolen? 1.2727272727272727 - Pokračujte!" Ga verder!’ 1.048780487804878 "To bylo, myslím, čtrnáctého března," řekl. ‘De veertiende Maart geloof ik,’ zei hij. 0.7341772151898734 "Tohle je soudce," řekla k sobě, "neboť má velkou paruku." ‘Dat is de rechter,’ zei ze bij zich zelf, ‘want hij heeft een grote pruik op.’ 1.1111111111111112 Mne už z toho bolí celé čelo!" Ik krijg er hoofdpijn van!" 0.9130434782608695 Ustříhejte mu vousy!" Knip hem zijn snor af!’ 0.7222222222222222 Dalším svědkem byla vévodčina kuchařka. De volgende getuige was de Keukenmeid van de Hertogin. 0.8181818181818182 "Jsem ubohý člověk, Vaše Veličenstvo," začal. ‘Ik ben maar een ongelukkig man, Majesteit,’ begon hij. 0.8571428571428571 Potlačte ho! Onderdruk hem! 0.6833333333333333 "Nemáte práva růsti zde," řekl Sedmispáč. ‘Je hebt geen recht om hier te groeien,’ zei de Zevenslaper. 0.7551020408163265 "Sirupu," ozval se za ní ospalý hlas. ‘Van stroop,’ zei een slaperige stem achter haar. 0.8846153846153846 "Je-li toto vše, co o věci víte, můžete sestoupiti," pokračoval Král. ‘Als dat alles is wat je weet, dan kun je wel opstappen,’ vervolgde de Koning. 1.2 Štípněte ho! Knijp hem! 1.3928571428571428 Vyhoďte toho Sedmispáče ze soudní síně! Gooi die Zevenslaper er uit! 0.6578947368421053 "To už jste měl mít," řekl Král, "kdy jste začal?" ‘Je had klaar moeten zijn,’ zei de Koning, ‘wanneer ben je er mee begonnen?’ 0.6981132075471698 "Jste velmi ubohý řečník," řekl Král. ‘Je bent een heel ongelukkig spreker,’ zei de Koning. 0.7790697674418605 "Nemluvte nesmysly," řekla Alenka směleji, "víte, že rostete také." ‘Praat geen onzin,’ zei Alice, nu heel wat flinker, ‘je weet best dat jij ook groeit.’ 0.7567567567567568 První svědek byl Kloboučník. De eerste getuige was de Hoedenmaker. 0.8433734939759037 Alenka nikdy předtím nebyla u soudu, četla však o něm v knihách a byla velmi potěšena, když shledala, že zná jména skoro všeho, co tam bylo. Alice was nog nooit in een rechtszaal geweest, maar zij had er allerlei over gelezen en zij vond het heel prettig dat ze de naam kende van bijna alles wat zij nu zag. 0.9423076923076923 "Sundejte svůj klobouk," řekl Král Kloboučníkovi. ‘Neem je hoed af,’ zei de Koning tot de Hoedenmaker. 0.7623762376237624 zvolal Král, obraceje se k porotě, která okamžitězaznamenala tuto skutečnost. ‘Dief!’ riep de Koning en wendde zich tot de leden van de jury, die dit feit onmiddellijk optekenden. 1.014388489208633 "Prosím za odpuštění, Vaše Veličenstvo," začal, "že přináším tyto věci s sebou, ale neměl jsem ještědopito svoje thé, když jsem byl obeslán." ‘Ik vraag u excuus Majesteit,’ zei hij, ‘dat ik dit meebreng, maar ik was nog niet helemaal klaar met de thee, toen ik voor werd geroepen.’ 0.9366197183098591 "Raději bych dokončil svou svačinu," řekl Kloboučník s úzkostlivým pohledem na Královnu, která byla zabrána do čtení seznamu zpěváků. ‘Ik zou graag verder gaan met mijn thee,’ zei de Hoedenmaker met een angstige blik naar de Koningin, die de lijst van de zangers zat te lezen. 0.8452380952380952 Ubohý Kloboučník upustil svůj šálek a chleba s máslem a padl na kolena. De arme Hoedenmaker liet zijn theekopje en zijn boterham vallen en viel op één knie. 0.9607843137254902 "Totiž začalo se to s thé," odpověděl Kloboučník. ‘Het begon met de thee,’ antwoordde de Hoedenmaker. 0.7142857142857143 "On to popírá," řekl Král, "tak to vynechte." ‘Hij ontkent het,’ zei de Koning, ‘laat dat stuk dan maar weg.’ 0.8918918918918919 "Patnáctého," řekl Zajíc Březňák. ‘De vijftiende,’ zei de Maartse Haas. 0.9085365853658537 "Zapište si to," řekl Král porotcům, a porota horlivězačala zapisovat všechna tři data na své tabulce, pak je sečetla a přeměnila na hodiny a minuty. ‘Schrijf op,’ zei de Koning tot de jury en de juryleden schreven alle drie de data ijverig in hun schriften, telden ze op en ontleedden de som in guldens en centen. 0.6987179487179487 "Zapisují si svá jména," odpověděl Gryfon šeptem; "mají strach, aby je nezapomněli, než se přelíčení skončí." ‘Ze schrijven hun namen op,’ antwoordde de Griffioen fluisterend, ‘want anders zijn ze bang dat zij die voor het eind van de rechtszitting vergeten hebben.’ 0.875 Přišel, drže v jedné ruce šálek čaje a v druhé krajíc chleba s máslem. Hij kwam binnen met een theekopje in zijn ene hand en een boterham in de andere. 0.8582089552238806 Král úzkostlivěpohleděl na Bílého Králíka, jenž řekl tichým hlasem: "Vaše Veličenstvo musí tuto svědkyni podrobiti. De Koning keek angstig naar het Witte Konijn, dat met een zachte stem zei: ‘Uwe Majesteit moet deze getuige een kruisverhoor afnemen.’ 0.8633093525179856 To ovšem Alenka nemohla snést, obešla tedy soudní síň, stoupla si za něj a brzy našla příležitost, aby mu kamínek vzala. Dit kon Alice werkelijk niet uitstaan en zij liep de zaal om en ging achter hem staan en zij zag al gauw kans om hem zijn pen af te pakken. 0.8103448275862069 Dvanáct "porotů" velmi čile psalo na tabulkách. De twaalf jury-leden waren heel ijverig aan het schrijven. 0.6842105263157895 "To si už nepamatuji," řekl Kloboučník. ‘Dat kan ik me niet meer herinneren,’ zei de Hoedenmaker. 0.6363636363636364 "Není můj," řekl Kloboučník. ‘Het is mijn hoed niet,’ zei de Hoedenmaker. 0.9333333333333333 Jeden z porotcůměl kamínek, který skřípal. Een van de jury-leden had een pen die kraste. 0.8857142857142857 "Vydejte svědectví," řekl Král. ‘Leg getuigenis af,’ zei de Koning. 0.9107142857142857 "Jsem ubohý člověk," pokračoval Kloboučník, "a většina věcí se potom třásla - jenom Březňák řekl - - " ‘Ik ben een arme man,’ zei de Hoedenmaker, ‘en de meeste dingen tintelden daarna - enkel, de Maartse Haas zei -’ 0.7606177606177607 "A toto budou lavice pro porotu," pomyslila si Alenka, "a támhle těch dvanáct stvoření - (musela, vidíte, říci stvoření, protože některá z nich byla zvířátka a někteří ptáci) - to jsou asi poroti." ‘En daar is de bank voor de jury,’ dacht Alice, ‘en die twaalf wezens (ze moest wel wezens zeggen, want er waren vogels en allerlei andere dieren bij) zullen de jury-leden wel zijn.’ Dit laatste woord herhaalde ze wel twee of drie keer, zo trots was ze er op. 0.8222222222222222 "Můžete jíti," řekl Král, a Kloboučník spěšněopustil soudní síň, nezdržev se ani natolik, aby si obul střevíce. ‘Je kunt gaan,’ zei de Koning en de Hoedenmaker rende zo hard als hij kon de rechtszaal uit, zonder zelfs zijn schoenen aan te trekken. 0.7795918367346939 "Tak často jsem četla v novinách na konci zpráv ze soudní síně: ,Bylo několik pokusůo potlesk, které byly ihned potlačeny soudními zřízenci`, a nikdy jsem až dosud nerozuměla, co to znamená." ‘Ik ben blij dat ik dat nu eens gezien heb,’ dacht Alice, ‘ik heb zo dikwijls in de krant gelezen dat aan het slot van een rechtszitting ‘een poging tot applaus door de deurwaarders werd onderdrukt’ en ik begreep nooit wat daarmee werd bedoeld.’ 0.8024691358024691 "Musíte si pamatovati," podotkl Král, "nebo vás nechám popravit." ‘Je moet het je herinneren,’ merkte de Koning op, ‘anders laat ik je onthoofden.’ 0.5950920245398773 "Ano, ale já rostu rozumnou rychlostí," odpověděl Sedmispáč, "a ne tímhle úplněsměšným způsobem." ‘Ja, maar ik groei in een redelijk tempo,’ zei de Zevenslaper, ‘en niet op zo'n belachelijke manier.’ En hij stond boos op en liep naar de andere kant van de zaal. 0.6808510638297872 "Hlavněz pepře," řekla Kuchařka. ‘Van peper in het algemeen,’ zei de Keukenmeid. 1.030612244897959 Tu si Královna nasadila brýle a začala se tak upřenědívat na Kloboučníka, že zbledl a začal se třást. De Koningin greep haar bril en begon de Hoedenmaker, die bleek en zenuwachtig werd, aan te staren. 0.7370892018779343 Alenka se dívala na Bílého Králíka, jak zmatenělistuje v seznamu, velmi zvědava, kdo bude ten další svědek, "neboťdosud mnoho důkazůnemají," řekla si k sobě. Alice lette op het Witte Konijn, dat aan de lijst stond te frommelen, erg benieuwd wat de volgende getuige voor iemand zou zijn, "want ze hebben tot nu toe nog niet veel bewijzen in handen -" zei ze bij zich zelf. 1.3968253968253967 "A potom," pokračoval Kloboučník, "jsem si znovu ukrojil chleba a namazal ho máslem - -" ‘Daarna,’ vervolgde de Hoedenmaker, ‘nam ik nog een boterham -’ 0.859375 Zde se druhé morče pokusilo o potlesk a bylo potlačeno. Hier riep een ander guinees biggetje ‘hoera’ en werd onderdrukt. 1.0545454545454545 "Vydejte své svědectví," opakoval Král hněvivě, "a netřeste se tak, nebo vás dám popravit, aťjste nervózní nebo ne." ‘Leg getuigenis af!’ herhaalde de Koning boos, ‘anders laat ik je onthoofden, of je zenuwachtig bent of niet.’ 0.8615384615384616 "Nemohu si pomoci," řekla Alenka velmi pokorně, "rostu." ‘Ik kan er niets aan doen,’ zei Alice heel deemoedig, ‘ik groei.’ 0.7473684210526316 "Nemusila byste se tolik tlačit," řekl Sedmispáč, který seděl vedle ní. ‘Ik wou dat je niet zo duwde,’ zei de Zevenslaper die naast haar zat, ‘ik kan amper ademhalen.’ 0.5853658536585366 "To ne," řekla Kuchařka. ‘Ik denk er niet aan,’ zei de Keukenmeid. 0.9357798165137615 Kloboučník se ohlédl na Zajíce Březňáka, jenž ho následoval do soudní síně, veda se pod paží s Plchem. De Hoedenmaker keek naar de Maartse Haas die hem in de rechtszaal gevolgd was, arm in arm met de Zevenslaper. 0.6834532374100719 Po celou tu dobu nepřestala Královna upřeněhledět na Kloboučníka, a právěkdyž Plch procházel soudní síní, řekla jednomu ze soudních zřízenců: "Přineste mi seznam zpěvákůz minulého koncertu!" De Koningin had al die tijd de Hoedenmaker aan zitten staren en juist, toen de Zevenslaper de zaal overstak, zei zij tot een van de zaalwachters: ‘Breng mij de lijst van de zangers van het laatste concert!’ De arme Hoedenmaker begon nu zo te beven dat hij zijn schoenen verloor. 0.5546218487394958 Bílý Králík třikrát zatroubil na trubku a zavolal: "První svědek!" ‘Roep de eerste getuige,’ zei de Koning en het Witte Konijn blies drie keer op de trompet en riep: ‘De eerste getuige.’ 0.9 Představte si, jak byla překvapená, když svým pronikavým hlasem Bílý Králík přečetl jméno "Alenka"! Stel je haar verrassing voor toen het Witte Konijn zo hard als hij met zijn schrille stem kon, oplas: "Alice!" 0.8936170212765957 "Nu, tedy - aspoň- v každém případěSedmispáč řekl -" pokračoval Kloboučník, ohlížeje se úzkostlivěna Plcha, zdali to také popře; ale Plch nepopíral nic, neboťtvrděspal. ‘Nu, in elk geval, de Zevenslaper zei -,’ ging de Hoedenmaker verder en keek angstig rond om te zien of deze het ook zou ontkennen, maar de Zevenslaper was vast in slaap en ontkende niets. 0.6326530612244898 "Šestnáctého," řekl Sedmi.spáč. ‘De zestiende,’ voegde de Zevenslaper er aan toe. 1.5948275862068966 Toto poslední slovo si opakovala pro sebe dvakrát nebo třikrát s jistou hrdostí, neboťsi myslila, a to docela správně, že velmi málo děvčátek jejího věku by vědělo, co to slovo znamená. Want ze dacht - en niet ten onrechte - dat een heleboel meisjes van haar leeftijd wel niet wisten wat het betekende. 2.0588235294117645 Na nějakou chvíli nastal v celé soudní síni strašný zmatek vyhazováním Plcha, a než se zase všichni usadili a uklidnili, byla Kuchařka pryč. Toen ze allemaal weer waren gaan zitten was de Keukenmeid verdwenen. 1.2470588235294118 "Já nemám svého klobouku," dodal Kloboučník jako vysvětlení, "já je mám jenom na prodej, jsem Kloboučník." ‘Ik verkoop ze,’ legde de Hoedenmaker uit, ‘ik heb er zelf geen, ik ben hoedenmaker.’ 1.25 "Jsem ubohý člověk, Vaše Veličenstvo," začal Kloboučník chvějícím se hlasem, " a sotva jsem začal svačit - není to déle než týden nebo tak - a co chleba s máslem, když jich tak ubývá - a toho třesení - totiž toho thé – " ‘Ik ben een arme man, Majesteit,’ begon de Hoedenmaker bevend, - ‘en ik was net aan de thee begonnen - en nu de boterhammen steeds dunner worden - en het tintelen van de thee.’ 1.3225806451612903 Měli velký plátěný pytel, který se nahoře zavazoval provázky: do toho strčili morče, hlavou napřed, a pak si na něj sedli.) Daarin duwden ze het guinese biggetje met zijn hoofd vooruit en toen gingen ze er op zitten). 1.8466666666666667 V tom okamžiku pronikl Alenku zvláštní pocit, který si hodnou chvíli nedovedla vysvětlit, až konečněpřišla na to, že opět začíná růsti; napadlo jí nejprve, že bude muset vstát a opustit soudní síň, po chvíli přemýšlení však se rozhodla zůstati, kde je, pokud pro ni bude místo. Ze begon groter te worden en zij wilde eerst opstaan en de zaal uitlopen, maar toen besloot zij om te blijven waar ze was zolang ze plaats genoeg had. 0.6428571428571429 "Zavolejte dalšího svědka!" ‘Roep de volgende getuige!’ zei de Koning. 0.5576923076923077 "Hlasateli, přečti obžalobu!" ‘Heraut, lees de beschuldiging voor!’ zei de Koning. 0.42857142857142855 "Ale co řekl Sedmispáč?" ‘Maar wat zei de Zevenslaper?’ vroeg iemand uit de jury. 0.5 začala Alenka nahlas rozhorleně, ale rychle zarazila, neboťBílý Králík zavolal: "Ticho v soudní síni!" ‘Ezels!’ zei Alice luid en verontwaardigd, maar zij zweeg snel, want het Witte Konijn riep: ‘Stilte in de zaal!’ en de Koning zette zijn bril op en keek ongerust rond om te zien wie er aan het praten was. 1.238938053097345 Provedla to tak rychle, že ubohý porotce (byl to náš známý Vaněk, ještěrka) nemohl nikterak pochopit, co se s kamínkem stalo; když ho tedy byl chvíli marněhledal, musil psáti prstem po celý ten den, a to mu bylo velmi málo platno, jelikož to nezanechávalo na tabulce nijaké stopy. Hij zocht eerst een tijdje, maar toen hij de pen nergens kon vinden was hij wel verplicht om voor de rest van de dag maar met zijn vinger te schrijven en dat had heel weinig zin, omdat er in zijn schrift niets van te zien was. 1.5643564356435644 V ruce držela pepřenku, a už než vstoupila do soudní síně, Alenka uhodla, kdo to bude, podle toho, jak všichni, kdo byli poblíž dveří, najednou začali kýchat. Zij had de peperbus in haar hand en Alice kon al raden dat zij binnen zou komen voor zij te zien was. 1.7530864197530864 "- a hned mu venku můžete stít hlavu," dodala Královna jednomu zřízenci; ale Kloboučník byl z dohledu dříve, než se zřízenec dostal ke dveřím. ‘- en sla hem buiten zijn hoofd af’, zei de Koningin tot een van de zaalwachters. 0.5023923444976076 A tiše dodal ke Královně: "Opravdu, má drahá, toho příštího svědka musíte podrobit křížovému výslechu vy. ‘Doet er niet toe,’ zei de Koning alsof hij erg was opgelucht‘ "Roep de volgende getuige," en hij fluisterde zachtjes tot de Koningin: "Werkelijk liefste, jij moet de volgende getuige een kruisverhoor afnemen. 0.502092050209205 a mohla i zpozorovat, že jeden z porotcůnevěděl, má-li napsat hloupí s tvrdým nebo s měkkým i a musel se zeptat souseda. Alice kon zien - net zo goed of ze over hun schouders keek - dat alle leden van de jury ‘ezels’ in hun schriften schreven en ze merkte zelfs op dat een van hen niet wist hoe hij dat woord moest spellen en het aan zijn buurman moest vragen. 0.40860215053763443 - "Kéž by už to líčení bylo u konce," pomyslila si, "a podávaly se zákusky." ‘Ik wou dat de rechtszitting voorbij was’ dacht ze, ‘en ze de verfrissingen rond gingen reiken!’ Maar daar waren ze blijkbaar nog lang niet aan toe en daarom begon ze wat rond te kijken. 0.5546218487394958 "Nemohou si jistěmít co zapisovat, když se líčení ještě nezačalo." ‘Wat doen ze toch?’ vroeg Alice aan de Griffioen, ‘ze hoeven toch niet te schrijven voor de rechtszitting begonnen is.’ 1.548780487804878 Uprostřed soudní síněbyl stůl a na něm velká mísa s koláči: vypadaly tak pěkně, že se Alence sbíhaly sliny při pouhém podívání. In het midden van de zaal stond een tafel met een grote schotel met gebakjes erop. 1.6666666666666667 "Srdcová Královna napekla koláčů to v krásný letní den, Srdcový Kluk jí je ukradl z pekáčů a utek s nimi ven." De Koningin van Harten bakte een paar gebakjes Al op een zomerdag. 1.8979591836734695 Na toto vyzvání Bílý Králíkzatroubil na svou trubku, pak rozvinul pergamenový svitek a četl následující verše, v nichž Alenka s údivem poznala říkanku, kterou slýchávala, když byla malá: Het Witte Konijn blies drie stoten op de trompet, ontrolde de perkamenten rol en las het volgende: 0.9840425531914894 "No, když musím, tak musím," řekl Král, tváře se zádumčivě, a když byl založil ruce a zamračil se na Kuchařku tak, že téměřztrácel zrak, řekl hlubokým hlasem: "Z čeho se dělají koláče?" Hij legde zijn armen over elkaar, fronste zijn voorhoofd zo sterk dat zijn ogen bijna niet meer te zien waren en zei met een diepe stem tot de Keukenmeid: ‘Waar zijn gebakjes van gemaakt?’ 1.0 Kdo bude zpívat?" Wie zingt erbij?’ 0.921875 Je to daleko nejzmatenější věc, jakou jsem já kdy slyšela!" Het is verreweg de grootste dwaasheid, die ik ooit gehoord heb!’ 1.04 Tož byly vyhozeny do moře. Ze werden in zee gegooid. 1.1333333333333333 Ó krásná polévko! Heerlijke Soep! 1.1578947368421053 Zazpívejte jí Želví polévku, ano, kolegyně?" Zing Schildpadsoep voor haar, wil je?’ 0.9313725490196079 Alenka jim tedy začala vyprávět své dobrodružství od chvíle, kdy poprvé uviděla Bílého Králíka. Dus begon Alice haar avonturen te vertellen van de eerste keer af dat zij het Witte Konijn had gezien. 1.2820512820512822 A pak je už nemohly dostat ven. Tož to je všechno. Ze konden die er niet meer uit krijgen. 1.064516129032258 "--jak nejdále do moře můžete --" ‘- zover als je kunt in zee -’. 0.8 MOŘSKÁ ČTVERYLKA De zeekrab-quadrille 0.868421052631579 "- - uděláte dva kroky vpřed - -" ‘Dan ga je twee aan twee naar voren -’ 0.9111111111111111 Alenka se netroufala neuposlechnout, ačkoli si byla jista, že to zase vyjde úplněšpatně, a pokračovala chvějícím se hlasem: Alice dorst niet ongehoorzaam te zijn, hoewel zij wist dat het weer helemaal verkeerd zoulopen en zij ging met een bevende stem verder: 0.9 "Na to jsem nikdy nepomyslila," řekla Alenka. ‘Daar heb ik nog nooit over nagedacht,’ zei Alice. 0.875 "Co to má za smysl opakovat všechny ty krámy," přerušila ji Falešná Želva, "když to postupněnevysvětlíte? ‘Wat heeft het voor zin om al die onzin op te zeggen,’ onderbrak de Soepschildpad, ‘als je het toch niet kunt verklaren? 1.875 Tak teďto víte. Snap je? 1.0185185185185186 "Oh, vy zpívejte," řekl Gryfon, "já už zapomněl slova." ‘Jij,’ zei de Griffioen, ‘ik heb de woorden vergeten.’ 0.881578947368421 "Užívají se na boty a střevíce," odpověděl Gryfon velmi slavnostně. ‘Zij poetsen de laarzen en schoenen,’ antwoordde de Griffioen heel plechtig. 0.90625 A tož popadly ocásky do huby. Hun staarten kwamen in hun mond. 0.9888888888888889 Řekněte jí, aby začala," a dívala se na Gryfona, jako by ten měl nějakou moc nad Alenkou. Zeg haar dat ze dat doet.’ Hij keek naar de Griffioen alsof die enig gezag had over Alice. 0.8181818181818182 "- a pak, víte," pokračovala Falešná Želva, "hodíte -" ‘- en dan, weet je,’ ging de Soepschildpad verder, ‘dan gooi je -’ 0.6454545454545455 zvolal Gryfon, a vzav Alenku za ruku odkvapil, nečekaje na konec písně. ‘Kom mee,’ riep de Griffioen, greep Alice bij de hand en holde weg zonder het eind van het lied af te wachten. 0.924812030075188 Alenka neříkala nic; usedla a zakryla si tváře rukama, přemýšlejíc zmatena, zda se kdy něco zase stane přirozeným způsobem. Alice zei niets, ze zat op de grond met haar gezicht in haar handen en vroeg zich af of de dingen wel ooit weer gewoon zouden worden. 1.140495867768595 Hlavu však měla tak plnu Čtverylky Mořských Raků, že ani nevěděla, co odříkává, a slova, která z ní vycházela, byla opravdu velmi podivná: Alleen was haar hoofd zo vol van de Zeekrab dat zij amper wist wat ze zei en de woorden klonken dan ook weer heel vreemd. 1.4318181818181819 Kdo nevzdal by se ryb, zvěřiny a všech mas, že chutnaj sebelíp? Wie geeft om vis, Vlees en wat er verder is? 1.0202702702702702 "Děkuji vám, je to velmi zajímavá podívaná na takový tanec," řekla Alenka, šťastna, že už je po něm; "a zvlášťse mi líbí ta podivná písnička o bělici!" ‘Dank u, 't is een heel interessante dans,’ zei Alice, die heel blij was dat het eindelijk uit was ‘en dat liedje over die witvis vind ik erg leuk!’ 0.9420289855072463 "Snad jste ani nestrávilamnoho svého života pod mořem ("To jsem nestrávila," řekla Alenka) " a snad jste ani nikdy nebyla představena mořskému raku --" (Alenka už začala: "Ó, jednou jsem okusila - -"ale rychle se zarazila a řekla: "Ne, nikdy") "- a nemůžete si tedy ani představit, jak krásná věc je Čtverylka Mořských Raků!" ‘Je hebt misschien niet lang onder in de zee gewoond!’ (‘Daar heb ik nog nooit gewoond,’ zei Alice) - ‘en misschien ben je zelfs nog nooit op bezoek geweest bij een zeekrab -’ (Alice begon te zeggen: ‘Ik proefde eens -’, maar zij slikte het haastig weer in en zei: ‘Nee nooit’) - ‘dus heb je ook geen idee hoe heerlijk een zeekrab-quadrille is.’ 1.1818181818181819 "To je jiné, než jak já jsem se učil, když jsem chodil do školy," řekl Gryfon. ‘Dat is heel wat anders dan ik als kind leerde,’ zei de Griffioen. 0.72 "Úplnějako kdyby měla v hrdle kost," řekl Gryfon a začal s ní třásti a bouchati jí do zad. ‘Het lijkt wel of hij een graat in zijn keel heeft,’ zei de Griffioen en hij begon hem te schudden en op zijn rug te kloppen. 0.972972972972973 "Nu," řekl Gryfon, napřed se postavíte do řady podél mořského břehu - -" ‘Kijk,’ zei de Griffioen, ‘je gaat eerst in een rij op het strand staan -’ 1.0930232558139534 Podívala se na Alenku a pokusila se promluvit, avšak na několik okamžikůjí vzlykot dusil hlas. Hij keek naar Alice en probeerde iets te zeggen, maar de snikken verstikten zijn stem. 0.9538461538461539 "To je tak podivné, jak to jen podivné může být," řekl Gryfon. ‘Dat is zo merkwaardig als iets maar zijn kan,’ zei de Griffioen. 0.6910569105691057 Ale ocásky mají v hubách; a důvod je ten --" a zde Falešná Želva zívla a zavřela oči. Maar ze hebben inderdaad hun staart in hun mond en de reden daarvan is -’ Hier geeuwde de Soepschildpad en sloot zijn ogen. 0.8208092485549133 "Ó, prosím píseň, když bude Falešná Želva tak laskava", odpověděla Alenka tak dychtivě, že Gryfon řekl pohrdavým a trochu uraženým tónem: "Hm! ‘O een liedje alstublieft, als de Soepschildpad zo vriendelijk wil zijn,’ antwoordde Alice zo snel dat de Griffioen nogal beledigd zei: ‘Hm, over smaak valt niet te twisten. 0.4 "Plavete za nimi!" ‘- je zwemt ze achterna!’ gilde de Griffioen. 0.9459459459459459 Zpočátku byla trochu nejistá a ustrašená - oběta stvoření se k ní tlačila tak blízko, každé z jedné strany, a tak neuvěřitelnědokořán otvírala oči a huby - ale jak se rozpovídala, přibývalo jí odvahy a jistoty. In het begin was ze wel een beetje zenuwachtig, want de twee dieren zaten erg dicht bij haar, ieder aan een kant, en deden hun ogen en mond zo verschrikkelijk wijd open, maar onder het vertellen kwam ze meer op haar gemak. 1.3806451612903226 "O svých příhodách bych vám mohla vyprávět - jenom pokud se přihodily od dnešního rána," řekla Alenka trochu rozpačitě, "vzpomínat na včerejšek by nemělo smyslu, protože včera jsem byla někým jiným, než jsem dnes." ‘Ik wil u die wel vertellen,’ zei Alice een beetje verlegen, ‘van vanmorgen af - die van gisteren hebben er niets mee te maken, toen was ik iemand anders.’ 0.8248175182481752 "To je první postavení v tanci," řekla Alenka; ale byla z toho všeho sama hroznězmatena a toužila po změněhovoru. ‘'t Is de eerste pas bij het dansen,’ zei Alice, maar zij was helemaal in de war door dit alles en wou graag van het onderwerp afstappen. 0.8372093023255814 Falešná Želva zhluboka povzdechla a přejela si hřbetem jedné pracky oči. De Soepschildpad zuchtte diep en droogde zijn ogen met de rug van een van zijn vinnen. 0.9325842696629213 "Nu, já tu báseňneznám," řekla Falešná Želva, "ale zní to jako neobyčejný nesmysl." ‘Ik heb het nog nooit gehoord,’ zei de Soepschildpad, ‘maar het lijkt me volkomen onzin.’ 0.875 "Vstaňte a přeříkejte nám Jak vlny osením," řekl Gryfon. ‘Sta op en zeg 't Is de stem van de luilak op’ zei de Griffioen. 1.2307692307692308 "Ano, myslím, že uděláte lépe, když toho necháte," řekl Gryfon; a Alenka byla jen ráda, že ho mohla poslechnout. ‘Ik vind ook dat je beter op kunt houden,’ zei de Griffioen en Alice was daar heel blij om. 1.0 Kdo by se pro tebe nezřekl spasení? Wie komt niet als ik daarvoor roep? 0.8392857142857143 Falešná Želva zhluboka povzdychla a začala, hlasem, jenž se chvílemi dusil vzlykotem, zpívati: De Soepschildpad zuchtte diep en begon met een stem die zo nu en dan verstikt werd in tranen dit lied te zingen: 0.8367346938775511 Alenka se naňpodívala a po chvíli rozmýšlení odpověděla: "Nu - černidlem, myslím." Alice keek naar haar schoenen en dacht even na voor zij antwoordde: ‘Wel met schoensmeer denk ik.’ 0.7413793103448276 Konečněnabyla Falešná Želva hlasu a se slzami, které jí stékaly po tváři, pokračovala: Tenslotte kwam de stem van de Soepschildpad terug en terwijl de tranen langs zijn wangen biggelden, ging hij verder: 0.7578125 ",Nešel byste trochu rychleji?` řekla šneku bělice; ,na paty mi šlape ježek, do zad píchá velice. ‘Loopt u toch een beetje vlugger,’ zei een witvis tot een slak, ‘Er zit een bruinvis op mijn hielen en die trapt me op mijn hak. 1.0377358490566038 "To obyčejnězabere nějakou chvíli," přerušil ji Gryfon. ‘Dat kost meestal veel tijd,’ onderbrak de Griffioen. 0.9636363636363636 "Je to jistěvelmi pěkný tanec," řekla Alenka nejistě. ‘Dat moet een heel leuke danszijn,’zei Alice schuchter. 1.4166666666666667 "Ó zajisté, velice," řekla Alenka. ‘Heel graag,’ zei Alice. 1.0886075949367089 "S těmi drobty nemáte pravdu," řekla Falešná Želva, "drobty by se z nich v moři smyly. ‘Dat is niet waar,’ zei de Soepschildpad, ‘dat paneermeel zou afspoelen in zee. 1.1159420289855073 "Ovšem," řekla Falešná Želva, "dva kroky dopředu, každá se svým tanečníkem –" ‘Natuurlijk,’ zei de Soepschildpad, ‘en met zijn tweeën naar voren -’ 1.09375 A tož musely dlouho a daleko letět. Ze moesten een heel stuk vallen. 0.6815286624203821 zvolal Gryfon, a Falešná Želva jej právězačala opakovat, když se z dálky ozvalo volání: "Líčení se začíná!" ‘Nog eens het refrein!’ schreeuwde de Griffioen en de Soepschildpad was net opnieuw begonnen, toen zij in de verte hoorden roepen: ‘De rechtszitting begint.’ 0.4583333333333333 "Nebo byste raději chtěla, aby vám Falešná Želva zazpívala píseň?" ‘Zullen we een andere figuur van de Zeekrabquadrille dansen?’ ging de Griffioen verder, ‘of wil je dat de Soepschildpad een lied voor je zingt?’ 1.1989247311827957 Začali tedy vážněa slavnostně tančiti kolem Alenky, tu a tam jí šlapajíce na prsty, když se k ní dostali příliš blízko, a mávajíce si do taktu předními tlapami; a Falešná Želva k tomu prozpěvovala velmi pomalu a smutnětoto: Zo nu en dan trapten ze haar op de tenen als ze te dicht bij haar kwamen en zij wuifden met hun voorpoten om de maat aan te geven, terwijl de Soepschildpad heel langzaam en treurig zong: 0.40476190476190477 Napřed vyprávět!" - Maar vertel nu eens van jouw avonturen!’ 0.75 Polévko večera, moje potěšení! Soep voor het avondmaal, heerlijke soep! 0.4946236559139785 "To ona nemůže vysvětlit," spěšně řekl Gryfon. ‘Zij kan het niet verklaren,’ zei de Griffioen haastig, ‘ga verder met het volgende couplet.’ 0.8392857142857143 "Jen pokračujte, následující sloku," opakoval Gryfon; "začíná, myslím, slovy Je nevolno mi..." ‘Ga verder met het volgende couplet,’ zei de Griffioen weer, ‘het begint met de woorden Ik kwam langs zijn tuin. 0.6271186440677966 zavýskl Gryfon, vyskakuje do vzduchu. ‘- de zeekrabben!’ riep de Griffioen en sprong in de lucht. 0.765625 Jak často v suchý tu když písek klesá, on na hrdinské výboje se smlouvá, však žraloky když moře kol se vzdouvá, je do odlivu tich; pak znovu plesá. Als het eb is en droog, is hij blij als een gaai En spreekt op minachtende toon van de haai, Maar als de vloed stijgt en de haaien zijn heen Sterft zijn stem in een bevend en klaaglijk geween. 0.7066666666666667 "Chtěla bych to mít vysvětleno," řekla Falešná Želva. ‘Ik zou er wel eens een verklaring van willen horen,’ zei de Soepschildpad. 1.0769230769230769 "--vystřídáte mořské raky a uděláte dva kroky vzad v tomtéž pořádku," křičel Gryfon. ‘Changez de crabes en terug in dezelfde volgorde,’ vervolgde de Soepschildpad. 1.088235294117647 Kdo nedal by své vše, poslední halířek za tebe, polévko, nejmenší talířek? Wie geeft niet nog gaarne toe potten vol voedsel voor een bord Soep? 0.7741935483870968 Ó krá-á-ásná po-o-lévko! Heee - eeerlijke Soeoe - oeoep! 0.864406779661017 Hned; jak želvy, mořští raci, tísní se u plece plec; na písku to všechno čeká, půjdem-li též na tanec. Kijk de zeekrab en de schildpad zwemmen samen naar de kant, En de anderen staan te wachten om te dansen op het strand. 1.5217391304347827 Alenku tato odpověďdokonale zmátla. Alice begreep dit niet. 1.2291666666666667 "Řekněte jí, jaký to má důvod a tak dále," řekla Gryfonovi. ‘Vertel jij het haar,’ zei hij tot de Griffioen. 0.4222222222222222 "Jaký je to tanec?" ‘Nee,’ zei Alice, ‘wat is dat voor een dans?’ 1.2537313432835822 "Ó, co se týče bělic," řekla Falešná Želva, "ony - - viděla jste už, ovšem, bělici?" ‘O ja die witvis,’ zei de Soepschildpad, ‘je kent hem natuurlijk -’ 0.4431137724550898 "Boty a střevíce pod mořem," řekl Gryfon hlubokým hlasem "se leští bělicí. ‘Precies,’ zei de Griffioen met een diepe stem, ‘smeerschoenen poets je met schoensmeer, maar hier onder de zee zijn ze wit en de witvis is de vis die de schoenen wit. 0.8266666666666667 a uháněl ještěrychleji, zatímco z dáli slaběji a slaběji, nesena větříkem, jenž je následoval, doznívala smutná slova sboru: Maar de Griffioen antwoordde enkel: ‘Kom mee!’ en holde nog harder en het briesje dat hen volgde, droeg hun steeds vager de treurige woorden achterna: 0.9655172413793104 Po-o-lévko ve-e-ečera, O krásná, krásná, vzácná polévko! Soe-oep voor het a-a-avondmaal, Heerlijke, heerlijke Soep! 0.7642276422764228 "Tuleni,želvy a tak dále; a pak, když jste vyčistili břeh od mořských ježkůa podobné havěti -" ‘In twee rijen!’ schreeuwde de Soepschildpad, ‘zeehonden, schildpadden enzovoort en als je dan de kwallen hebt opgeruimd -’ 0.9791666666666666 "To nám musíte vysvětlit," řekla Falešná Želva. ‘Verklaar dat eens nader,’ zei de Soepschildpad. 1.337837837837838 "Zpátky na břeh, a - to je celá první figura," řekla Falešná Želva, klesajíc náhle hlasem; a oběstvoření, která tu byla poskakovala jako šílená, usedla opět velmi smutněa tiše a pohlížela na Alenku. Zijnstem brak plotseling af en de twee beesten die als gekken in het rond hadden gedanst gingen heel treurig en stil weer zitten en keken Alice aan. 0.6407766990291263 "Mohu vám toho povědět ještěvíce, když vás to zajímá, řekl Gryfon. ‘Ik kan je nog veel meer vertellen als je wilt,’ zei de Griffioen, ‘weet je waarom zij "witvis" heten?’ 0.7903225806451613 ,Vždyťty nemáš ani zdání, jak to duši lahodí, když nás pozvednou a s humry do moře nás vyhodí!´ Šnek však řekl: ,Jaká dálka!` - tvářměl jako mazanec, - že děkuje za pozvání, nepůjde však na tanec. ‘O het zal zo prettig wezen, u hebt werklijk geen idee, Want zij gooien u tenslotte als een zeekrab in de zee,’ Maar de slak was 't te lang zwemmen en zij keek eens naar de kant, En zij dankt de witvis vriendlijk, maar zij danst niet op het strand. 1.8396226415094339 "Ano," řekla Alenka, která si vzpomněla, že u strýčka v Anglii mívali k obědu smažené ryby, kterým říkali bělice; na talíři je vždy dostávali stočené do kroužku, s ocáskem prostrčeným hubou ryby. ‘Zeker,’ zei Alice peinzend, ‘ze hebben hun staart in hun mond en ze zijn helemaal bedekt met paneermeel.’ 1.0 "Ano," řekla, "často jsem je viděla u ob --" a rychle se zarazila. ‘Ja,’ zei Alice, ‘bij het eet-’ - ze slikte de woorden haastig in. 0.8717948717948718 ,Co je na tom, jaká dálka?` řekla Želva, ,dobře víš, čím dál od našeho břehu, tím jsi protějšímu blíž. ‘ Wat geeft het nu hoe ver het is,’ zei de verliefde vis, ‘'k Weet zeker dat het andre strand nog heel wat verder is. 0.7777777777777778 "Opět vystřídáte tanečníky!" ‘Ze wilden met de zeekrabben dansen. 0.9830508474576272 "Po-o-lévko ve-e-ečera, ó krásná, krásná, vzácná polévko!" Soe-oep voor het a-a-avondmaal, Heerlijke, heer LIJKE SOEP! 0.5925925925925926 Ne, slzí nebylo. Neen, er waren geen tranen. 0.8 Vau! woef! 0.8333333333333334 VEPŘA PEPŘ Big en peper 1.1923076923076923 Skoro si myslím, že jsem přece jen měla jít ke Kloboučníkovi." Ik wou dat ik maar naar den Hoedenmaker was gegaan!’ 0.900990099009901 "- nebo do pozítří možná," pokračoval lokaj týmž tónem, docela jako by se nebylo nic stalo. ‘- of overmorgen misschien,’ vervolgde de Lakei in dezelfde toon, precies alsof er niets was gebeurd. 1.0833333333333333 "Budu tu seděti," pravil, "seděti a seděti, po celé dny a týdny." ‘Ik zal hier blijven zitten,’ zei hij ‘dagen en dagen lang.’ 0.896551724137931 "Budu zde seděti," poznamenal lokaj, "až do zítřka." ‘Ik blijf hier zitten,’ merkte de Lakei op, ‘tot morgen -’ 0.8557692307692307 Lokaj se to zdál považovati za dobrou příležitost, aby opětoval svou poznámku s obměnami. De Lakei vond dit blijkbaar een goede gelegenheid om zijn opmerking met een kleine variatie te herhalen. 1.0208333333333333 "To jsem si myslila," řekla Kočka a zmizela opět. ‘Dat dacht ik wel,’ zei de Kat en verdween weer. 0.8518518518518519 Víte, Zeměpotřebuje 24 hodin, aby se otočila jednou kolem své osy---" De aarde heeft er vier-en-twintig uur voor nodig om om haar eigen as te draaien.’ 1.1290322580645162 To by člověka dohnalo k šílenství!" Het is om iemand gek te maken!’ 0.9238095238095239 "Ale snad jen vzlykalo, pomyslila si a podívala se mu opět do očí, aby viděla, má-li v nich slzy. ‘Maar misschien snikte hij alleen maar,’ dacht zij en keek in zijn ogen om te zien of er tranen in waren. 1.0666666666666667 "Ó, někam se dostanete docela jistě," řekla Kočka, "jen půjdete-li dost dlouho." ‘O, je komt zeker wel ergens,’ zei de Kat, ‘als je maar lang genoeg loopt.’ 1.1395348837209303 Alenka nesměle přistoupila ke dveřím a zaklepala. Alice liep verlegen naar de deur en klopte. 0.9142857142857143 "Jestliže se mi proměníte ve vepříka, můj milý," řekla Alenka vážně, "tak s vámi nechci nic mít. ‘Als je in een big gaat veranderen liefje,’ zei Alice ernstig, ‘wil ik niets meer met je te maken hebben. 0.86 "Je to opravdu strašné," zamumlala pro sebe, "jak se tu všechna ta stvoření ráda přou. ‘Het is werkelijk verschrikkelijk,’ mopperde zij bij zich zelf, ‘zo als al die beesten tegenspreken. 0.925 "Kdyby si každý hleděl svého," zabručela Vévodkyněchraptivě, "otáčel by se svět mnohem rychleji, než se otáčí." ‘Als iedereen zich met zijn eigen zaken bemoeide,’ snauwde de Hertogin, ‘zou de wereld heel wat vlugger draaien dan nu.’ 0.9473684210526315 "Prosím," řekla Alenka, "jak se tedy dostanu dovnitř?" ‘Pardon,’ zei Alice, ‘hoe moet ik dan naar binnen komen?’ 1.4545454545454546 Já jsem potrhlá. Ik ben gek. 0.9295774647887324 "Musíte být potrhlá," řekla Kočka, "nebo byste sem nebyla přišla." ‘Dat moet je zijn,’ zei de Kat, ‘anders zou je niet hier gekomen zijn.’ 1.0978260869565217 Děťátko zachrochtalo znovu a Alenka se mu úzkostlivě podívala do tváře, aby se přesvědčila, co mu je. De baby knorde weer en Alice keek hem bezorgd aan om te zien wat er met hem aan de hand was. 1.2142857142857142 Vy jste potrhlá." Jij bent gek.’ 0.9210526315789473 "Proměnilo se ve vepříka," řekla Alenka klidné, docela jako by se Kočka byla vrátila přirozeným způsobem. ‘Hij is in een big veranderd,’ zei Alice rustig, precies alsof de Kat op een heel gewone manier terug was gekomen. 0.8571428571428571 "Cokoliv chcete," řekl lokaj a začal si hvízdat. ‘Waar je zin in hebt,’ zei de Lakei en begon te fluiten. 0.6721311475409836 Pozvání pro Vévodkyni na partii kroketu." Een uitnodiging voor de Hertogin om croquet te komen spelen.’ 0.97 Posadila tedy stvořeníčko na zem a velice se jí ulevilo, když je viděla klidněodběhnouti do lesa. Dus zette zij het wezentje op de grond en voelde zich erg opgelucht, toen het rustig het bos inliep. 0.8604651162790697 "No, dosud se jí to líbí," myslila si Alenka a pokračovala: "Neřekla byste mi, prosím vás, kudy odsud mám jít?" ‘Zo, dat schijnt hem te bevallen,’ dacht Alice en ging verder: ‘Zoudt u mij misschien kunnen zeggen welke kant ik uit moet gaan?’ 0.9625668449197861 Například, kdybyste byla uvnitř, mohla byste zaklepat a já bych vás pustil ven." A po celý ten čas, co mluvil, nepřestával civěti do nebe, a to se Alence zdálo rozhodně nezdvořilé. Bij voorbeeld, als jij binnen was, zou je kunnen kloppen en dan kon ik je uitlaten, begrijp je?’ Hij keek terwijl hij praatte, aldoor naar de hemel en Alice vond dat beslist onbehoorlijk. 0.8470588235294118 Co se tak dívala na místo, kde Kočka dříve seděla, objevila se jí znovu. Terwijl zij naar de plaats keek, waar hij had gezeten, verscheen hij plotseling weer. 0.676829268292683 Jediné, kdo v kuchyni nekýchaly, byla kuchařka a velká kočka, která seděla u krbu a šklebila se od ucha k uchu. De enigen in de keuken, die niet niesden, waren de keukenmeid en een grote kat, die bij de kachel zat met een grijns op zijn gezicht van het ene oor tot het andere. 0.7454545454545455 "Uvidíte mne tam," řekla Kočka a zmizela. ‘Je zult mij er ook ontmoeten,’ zei de Kat en verdween. 0.974025974025974 Nato se oba hluboce uklonili a kadeře jejich paruk se jim zapletly do sebe. Toen bogen ze allebei heel diep, zodat hun krullen in elkaar verward raakten. 0.8552631578947368 "--jen když se někam dostanu," dodala Alenka jako na vysvětlenou. ‘Zolang ik ergens terecht kom,’ voegde Alice er ter verduidelijking aan toe. 0.9468085106382979 Nebylo pochyby, že mělo velice ohrnutý, nos, mnohem podobnější rypáčku nežli skutečnému nosu; také očka byla příliš malá na dítě: ven koncem se ta celá věc Alence vůbec nelíbila. Zonder twijfel had hij een erge wipneus, meer als een snuit, dan als een echte neus; zijn ogen waren ook erg klein voor een baby en het hele uiterlijk van het kind beviel Alice allerminst. 0.7551020408163265 Alenka tím nebyla příliš překvapena, neboťsi už zvykla vidět podivné věci. Alice was daar niet meer verbaasd over; ze was langzamerhand gewend geraakt aan heel gekke dingen. 0.9090909090909091 "Klepání vám vůbec není nic platno," řekl lokaj, "a to ze dvou důvodů. ‘Het is volkomen onzin om te kloppen,’ zei de Lakei, ‘en wel om twee redenen. 0.9027777777777778 "Nechrochtej," řekla Alenka, "to není slušný způsob vyjadřováni." ‘Knor niet,’ zei Alice, ‘dat is geen nette manier om je uit te drukken.’ 1.0526315789473684 "Vy toho nevíte mnoho," řekla Vévodkyně, "a to je nesporné." ‘Je weet niet veel,’ zei de Hertogin, ‘dat is duidelijk.’ 0.9178082191780822 "Velmi ráda bych," řekla Alenka, "ale ještějsem nedostala pozvání." ‘Dat zou ik graag willen,’ zei Alice, ‘maar ik ben nog niet uitgenodigd.’ 1.1544715447154472 "Řekla jsem vepřík," odpověděla Alenka, "ale přála bych si, abyste sestále neobjevovala a nemizela tak náhle: člověk by z toho dostal závrať." ‘Ik zei big’ antwoordde Alice, ‘en ik wou dat u niet zo plotseling verscheen en verdween; u maakt iemand helemaal duizelig. 0.9375 Alence se docela nic nelíbil tón této poznámky a tak ji napadlo, že bude třeba obrátit řečna něco jiného. De toon van deze opmerking beviel Alice helemaal niet en zij vond het beter op een ander onderwerp over te gaan. 0.8048780487804879 To ovšem byla, nad vši pochybnost: jenže to Alenka nerada slyšela. Dat was het zonder twijfel; alleen vond Alice het niet prettig om het zo te horen. 0.8070175438596491 Ale i potom kráčela k domu dosti nesměle, říkajíc si: "Co kdyby přece jenom byl úplněšílený? Maar toen wandelde zij er toch tamelijk bedeesd naar toe en ze zei bij zich zelf: ‘Als hij toch eens stapelgek is! 0.7415730337078652 Kuchařka za ní hodila pekáčem, jak odcházela, ale ten ji nezasáhl. De keukenmeid gooide haar een koekepan na, toen zij de deur uitging, maar miste haar net. 0.7142857142857143 SBOR "Vau! Refrein: woef! 0.7477477477477478 "Ale snad si nemůže pomoci," řekla si; "má oči tak skoro až docela na temeni hlavy. ‘Maar misschien kan hij er niets aan doen,’ zei ze bij zich zelf, ‘zijn ogen staan wel erg boven op zijn hoofd. 0.6964285714285714 Byla velmi zvědava, očasi jde, a opatrně vyšla kousek z lesa, aby naslouchala. Ze was erg benieuw wat dit nu weer te betekenen had en kroop voorzichtig een eindje het bos uit om te luisteren. 0.8636363636363636 "Vaše klepání by mělo jakýsi smysl," pokračoval lokaj, jako by přeslechl její otázku, "kdyby byly dveře mezi námi. ‘Dat geklop van je,’ ging de Lakei voort zonder acht op haar woorden te slaan, ‘zou enige zin hebben, als de deur tussen ons in was. 0.8963133640552995 "Kdyby bylo vyrostlo," řekla si k sobě, "bylo by z něho hrozněošklivé dítě; ale prasátko je z něho, myslím, docela pěkné," a začala vzpomínat na jiné děti, které znala a které by mohly docela dobře obstát jako prasátka, a právěsi říkala k sobě, "jen kdyby člověk věděl, jak to způsobit aby se proměnily--," když sebou trhla leknutím, vidouc Čínskou Kočku seděti na větvi nedalekého stromu. ‘Als het groter was geworden,’ zei ze bij zichzelf, ‘zou het een verschrikkelijk lelijk kind zijn geworden; maar het is wel een aardig varkentje vind ik.’ En zij begon aan de andere kinderen uit de buurt te denken, die misschien heel lieve biggen zouden zijn en zij zei juist bij zichzelf: ‘Als je alleen maar wist, hoe je ze moest veranderen,’ toen zij tot haar schrik de Kat van de Hertogin dicht bij haar op een boomtak zag zitten. 0.8363636363636363 Lokaj-Ryba začal tím, že vytáhl z podpaží velký dopis, skoro tak veliký jako byl sám, a podal jej druhému, řka slavnostně: "Pro Vévodkyni. De Vis-lakei had een brief onder zijn arm, die bijna even groot was als hij zelf en deze overhandigde hij aan den ander, terwijl hij plechtig zei: ‘Voor de Hertogin. 0.5654008438818565 Byl to dům tak veliký, že si netroufala jít blíže, dokud neukousla kousíček hřibu z levé ruky a zvětšila se na velikost asi dvou stop. Het huis was zo groot dat ze het geraden vond om er niet heen te gaan voor ze weer iets geknabbeld had van het stukje van de paddestoel dat zij in haar linkerhand hield en daardoor een lengte had bereikt van ongeveer zeventig centimeter. 0.7607655502392344 Neušla příliš daleko, když spatřila dům Zajíce Březňáka; hádala, že to musí být jeho dům, podle toho, že komíny měly tvar uší a střecha byla pokryta kožišinou. Ze hoefde niet ver meer te lopen voor ze het huis van de Maartse Haas zag; ze dacht tenminste dat dit wel het goede huis moest zijn, omdat de schoorstenen als oren gevormd waren en het dak met bont was bedekt. 1.0 "Vypadá docela dobromyslně," myslila si Alenka; ale Kočka měla přece jen velmi dlouhé drápy a velmi mnoho zubů, takže Alenka cítila, že s ní musí zacházet s jistou uctivostí. ‘Hij ziet er wel goedhartig uit,’ dacht ze, ‘alleen heeft hij erg lange klauwen en een heleboel tanden,’ en daarom vond ze dat ze hem met een beetje respect behandelen moest. 1.0 Vau!" Big!’ 0.717948717948718 "Jak víte, že jsem potrhlá?" ‘Hoe weet u dat ik gek ben?’ zei Alice. 0.9230769230769231 SBOR (v němž se přidala kuchařka i děcko): "Vau! Refrein: (waarin de meid en de baby instemden) woef! 0.847926267281106 Dveře otevřel jiný lokaj v livreji s kulatou tváří a velkýma očima v žabí hlavě; a oba lokajové, jak si Alenka povšimla, měli napudrované paruky, které jim pokrývaly hlavy kudrlinkami. Deze werd open gedaan door een andere lakei in livrei met een rond gezicht en grote ogen, als van een kikvors; en deze twee lakeien hadden, zoals Alice opmerkte, gepoederd haar, dat hun hele hoofd met krullen bedekte. 1.0 "Tomu já říkám předení, ne vrčení," řekla Alenka. ‘Ik noem dat spinnen en niet grommen,’ zei Alice. 0.504424778761062 Vlastněnevěděla jsem, že se kočky vůbec dovedou šklebit." ‘Ik wist niet dat Limburgse katten altijd grijnsden; ik wist eigenlijk helemaal niet dat katten konden grijnzen.’ 0.7383177570093458 V tom okamžiku se otevřely dveře domku a z nich vyletěl velký talíř, rovnou na lokajovu hlavu; svezl se mu po nose a rozbil sena kusy o strom, stojící za ním. Op dit ogenblik ging de deur van het huis open en een groot bord scheerde naar buiten, precies op het hoofd van de Lakei af; het vloog rakelings langs zijn neus en brak in stukken tegen een van de bomen achter hem. 0.7 "Snad," řekla Alenka. ‘Ik denk van niet,’ zei Alice. 0.7101449275362319 Ubohé stvořeníčko opět zaštkalo (nebo zachrochtalo nebylo možno rozeznat, co) a chvíli bylo ticho. Denk daaraan!’ Het arme wezentje snikte weer (of knorde, het was onmogelijk om dat uit te maken) en zij gingen een eindje zwijgend verder. 0.9251336898395722 Poslední slovo vyrazila s takovou neočekávanou prudkostí, že sebou Alenka celá trhla; ale ihned pochopila, že neplatilo jí, nýbrž děcku, dodala si tedy odvahy a pokračovala: Ze zei dit laatste woord zo heftig, dat Alice opsprong van schrik, maar ze zag het volgende ogenblik, dat het tot de baby gericht was en niet tot haar; dus vatte ze moed en ging verder: - 0.933852140077821 Dveře vedly rovnou do velké kuchyně, která byla plna kouře od jednoho konce ke druhému; uprostřed na velké trnoži seděla Vévodkyněa chovala děcko; nad ohněm se nahýbala kuchařka, míchajíc vařečkou ve velkém kotli, jenž se zdál plný polévky. Zij kwam onmiddellijk in een grote keuken, die helemaal vol was met rook; de Hertogin zat in het midden op een kruk met drie poten een baby te verzorgen; de keukenmeid stond over het vuur gebogen en roerde in een grote ketel, die blijkbaar vol was met soep. 1.0 Tedy jsem potrhlá." Daarom ben ik gek.’ 0.6401673640167364 Ta však byla pilné zaměstnána mícháním polévky a nezdála se poslouchati, Alenka se tedy odvážila mluviti dále: "Je to, myslím, 24 hodin - nebo 12, já---" Alice keek naar de keukenmeid, erg bang dat deze de wenk ter harte zou nemen, maar deze was veel te druk in de soep aan het roeren en luisterde blijkbaar niet; dus dorst zij verder te gaan ‘vier-en-twintig uur, geloof ik, of is het twaalf? 0.6538461538461539 Nějakou chvíli stála a dívala se na domek, přemýšlejíc, co by měla počít, když tu náhle z lesa přiběhl lokaj v livreji - (že jeto lokaj, usoudila podle Livreje: podle jeho tváře by ho byla nazvala rybou) - a zaklepal hlučněna dveře domku. EEN poosje stond zij naar het huis te kijken en zich af te vragen wat ze nu zou beginnen, toen plotseling een lakei in livrei uit het bos kwam rennen (ze dacht dat hij wel een lakei zou zijn, omdat hij een livrei aan had; anders, wanneer ze hem alleen naar zijn gezicht beoordeeld had, had ze hem een vis genoemd) en met zijn knokkels hard op de deur ging kloppen. 0.8961038961038961 Vévodkyněje nechávala bez povšimnuti, i když ji uhodily, a děcko ji beztoho tolik řvalo, že nebylo možno říci, zda je něco uhodilo, či ne. De Hertogin lette er niet op, zelfs niet als ze haar raakten; en de baby huilde al zo hard dat men onmogelijk uit kon maken, of het hem pijn deed of niet. 0.9760479041916168 Alenka chytila dítěne bez námahy, neboťto bylo dítěpodivného tvaru a vystrkovalo ruce a nohy na všechny strany, "docela jako mořská hvězdice," pomyslila si Alenka. Alice ving de baby met enige moeite op, want het was een vreemd gevormd wezentje, dat zijn armen en benen naar alle richtingen uitstak, ‘net een zeester,’ dacht Alice. 0.9180327868852459 "Když mluvíme o vosách," řekla Vévodkyně, "píchněte ji!" ‘Over nodig gesproken,’ zei de Hertogin, ‘sla haar hoofd af!’ 0.7795918367346939 Alenku to tolik rozesmálo, že musela utéci zpátkydo lesa ze strachu, aby ji neslyšeli; a když po chvíli vykoukla, byl Lokaj-Ryba pryča Lokaj-Žába seděl na zemi u dveří a pitomé civěl do nebe. Alice moest hierom zo lachen, dat ze hard het bos inliep uit angst dat ze haar zouden horen; en toen zij weer dorst te kijken, zag ze dat de Vis-lakei weg was gegaan en de ander naast de deur op de grond zat en stompzinnig naar de hemel staarde. 0.564935064935065 "Nu, viděla jsem už často kočku bez šklebu," pomyslila si Alenka, "ale škleb bez kočky! ‘Ik heb dikwijls een kat zonder grijns gezien,’ dacht Alice, ‘maar een grijns zonder een kat, dat is wel het gekste dat ik ooit in mijn leven gezien heb!’ 0.7974683544303798 Nu, a já vrtím ocasem, když se zlobím, a vrčím, když se raduji. Ik grom als ik in een goed humeur ben en zwaai met mijn staart als ik boos ben. 1.103448275862069 "To závisí ponejvíce na tom, kam se chcete dostat," řekla Kočka. ‘Dat hangt er nogal van af waar je heen wilt,’ zei de Kat. 0.9351351351351351 "Nu, jak je libo," řekla Kočka a tentokrát mizela docela pozvolna, začínajíc ocasem a končíc šklebem, jejž bylo vidět ještěchvíli potom, když už ostatek z ní byl dávno pryč. ‘Best,’ zei de Kat; en dit keer verdween hij heel langzaam; hij begon met het puntje van zijn staart en eindigde met de grijns, die nog een tijdje bleef hangen, toen de rest al weg was. 0.8333333333333334 "Promluv ostře k svému děcku a bij je, když ti kýchá; ono plodí zlobu všecku, je to jen jeho pýcha." ‘Wees streng voor uwen kleinen zoon En sla hem als hij niest, Hij plaagt en treitert u gewoon En doet wat hij verkiest.’ 1.0282485875706215 "Řekla byste mi, prosím," pravila Alenka trochu ostýchavé, neboťsi nebyla docela jista, srovnáváli se to se slušným chováním, aby promluvila první, "pročse ta vaše kočka tak šklebí?" ‘Zoudt u mij misschien kunnen zeggen,’ zei Alice een beetje verlegen, want zij wist niet goed, of het wel behoorlijk was om het eerst iets te zeggen, ‘waarom uw kat zo grijnst?’ 0.9859154929577465 "Všechny se dovedou šklebit," řekla Vévodkyně, "a povětšiněse šklebí." ‘Dat kunnen ze allemaal,’ zei de Hertogin, ‘en de meeste doen het ook.’ 0.8679245283018868 "No tak vidíte," pokračovala Kočka, "pes vrčí, když se zlobí, a vrtí ocasem, když se raduje. ‘Nu,’ zei de Kat, ‘een hond gromt als hij boos is en zwaait met zijn staart als hij in een goed humeur is. 0.489247311827957 Lokaj-Žába opakoval stejněslavnostním tónem, pozměniv jen trochu pořadí slov: "Od Královny. Een uitnodiging van de Koningin om croquet te komen spelen.’ De Kikvors-lakei antwoordde even plechtig en met enkel een kleine verandering in de volgorde van de woorden ‘Van de Koningin. 0.7237569060773481 Při druhé sloce písněházela Vévodkyněděckem prudce nahoru a dolů, a děcko vřískalo tak hlučně, že Alenka jen stěží rozeznala slova: Terwijl de Hertogin het tweede couplet van het lied zong, zwaaide zij het kind wild heen en weer en het arme kleine ding begon zo te huilen, dat Alice amper de woorden kon verstaan. 1.0476190476190477 Kočka se dívala na Alenku a jen se šklebila. De Kat grijnsde alleen toen hij Alice zag. 0.7051282051282052 "Ale já nechci jít mezi potrhlé lidi," podotkla Alenka. ‘Maar ik heb helemaal geen zin om naar gekke mensen te gaan,’ merkte Alice op. 0.9869281045751634 V tu chvíli nemohlo býti žádných pochybností: byl to vepřík, nic víc a nic míň, a Alenka cítila, že by to bylo úplněnesmyslné, aby ho ještědále nosila. Dit keer was er geen vergissing mogelijk; het was niets meer of minder dan een big en zij begreep dat het onzin zou zijn om hem nog verder mee te dragen. 1.1228070175438596 "Nu, za prvé," řekla Kočka, "pes není potrhlý, to přiznáte, ne?" ‘In de eerste plaats,’ zei de Kat, ‘een hond is niet gek. 0.5960264900662252 "Kloboučníky jsem už viděla," řekla si k sobě, "Zajíc Březňák bude mnohem zajímavější, a jelikož máme květen, nebude snad tak docela potřeštěný - aspoňne tolik, jako byl v březnu." ‘Hoedenmakers heb ik wel meer gezien,’ zei ze bij zichzelf, ‘de Maartse Haas zal wel het interessantste zijn en het is nu Mei, dus is hij misschien niet zo verschrikkelijk gek - tenminste niet zo gek als in Maart.’ Terwijl ze dat zei keek ze op en daar was de Kat weer, hij zat op een tak van een boom. 0.967741935483871 Alenka zůstala chvíli stát, očekávajíc, že Kočku snad uzří ještějednou, ale když se nějakou chvíli neobjevovala, odcházela směrem, ve kterém jí bylo řečeno, že bydlí Zajíc Březňák. Alice bleef nog een poosje staan en wachtte of hij nog terug zou komen, maar hij verscheen niet meer en na een paar minuten wandelde zij de richting uit waar de Maartse Haas moest wonen. 0.8896103896103896 "Čínská Kočičko," začala trochu nesměle, ježto nevěděla, bude-li Kočka s tímto oslovením spokojena, ta se však jen ještěvíce rozšklebila. ‘Geachte Poes,’ zei ze bedeesd, omdat ze niet wist of hij het prettig vond om zo te worden aangesproken; hij grijnsde echter alleen nog een beetje breder. 0.5877862595419847 "Oh, s ním není nic platno mluvit," řekla si Alenka zoufale; "je úplné blbý!" ‘Het heeft geen zin om met hem te praten,’ zei Alice wanhopig, ‘hij is volkomen gek.’ En zij deed de deur open en ging naar binnen. 2.0508474576271185 "Nevím o žádné, která by se šklebila," řekla Alenka velmi zdvořile, velmi potěšena; že se s ní konečněněkdo dává do řeči. ‘Ik weet er geen een, die grijnst,’ zei Alice heel beleefd. 0.6497695852534562 "V tuhle stranu," řekla Kočka, mávnula pravou prackou, "bydlí Kloboučník; a v tuhletu stranu," - mávla druhou prackou - "bydlí Zajíc Březňák. ‘Die kant uit,’ zei de Kat en zwaaide met zijn poot, ‘woont een Hoedenmaker en aan die kant (hij wuifde met zijn andere poot) woont een Maartse Haas, het komt er niet op aan wie je gaat opzoeken, ze zijn allebei gek.’ 0.8136645962732919 "Což by nebyla vůbec žádná výhoda," řekla Alenka, velmi šťastna, že se jí dostává příležitosti, aby ukázala kousek svých vědomostí. ‘Wat geen verbetering zou zijn,’ zei Alice, die heel blij was om iets van haar kennis te kunnen tonen, ‘denkt u eens wat een last het zou geven met dag en nacht. 0.9754601226993865 Když je chytila, ubohé stvořeníčko supělo jako lokomotiva a kroutilo se a opět se natahovalo tak, že v prvních několika chvílích měla co dělat, aby je udržela. Het arme kind pufte als een stoommachine, toen zij het opving en vouwde zich dubbel en strekte zich weer uit, zodat zij het enkel met grote moeite vast kon houden. 0.47 "V té polévce je nepochybněpříliš mnoho pepře!" ‘Er zit vast te veel peper in die soep,’ zei Alice bij zich zelf, voorzover zij dat al niezende kon. 0.6285714285714286 "Ale co mám já dělat?" ‘Maar wat moet ik doen!’ zei Alice. 0.765625 "Pak je docela jedno, kudy půjdete," řekla Kočka. ‘Dan geeft het ook niet veel welke kantje uit gaat,’ zei de Kat. 0.5284552845528455 Alenka cítila, že tomu nelze odporovat, tak zkusila jinou otázku. Alice begreep dat daar niets tegen te zeggen was; daarom probeerde ze een andere vraag: ‘Wat voor soort mensen wonen daar?’ 0.6434426229508197 Co se tak pokoušela najít nový předmět hovoru, sňala kuchařka kotlík polévky z ohněa náhle začala házeti všechno, co jí přišlo do ruky, na Vévodkyni a děcko. Terwijl zij daar over nadacht, nam de keukenmeid de ketel van het vuur en begon tegelijk alles wat in haar bereik was, naar de Hertogin en de baby te gooien: eerst kwam het haardstel, toen volgde een hagelbui van braadpannen, borden en schalen. 0.4943181818181818 Alenka si právězačínala myslit, "co si jen počnu s tímto stvořeníčkem, až přijdu domů?" Alice dacht juist bij zichzelf: ‘Nu, wat moet ik met dit kind doen, als ik het mee naar huis neem,’ toen het weer knorde en nu zo hard dat ze verschrikt naar zijn gezicht keek. 0.40816326530612246 "A- mimochodem - co se stalo s dítětem?" ‘A propos, wat is er eigenlijk met die baby gebeurd?’ zei de Kat, ‘ik vergat het haast te vragen.’ 1.1071428571428572 Nebude tomu padání nikdy konce? Zou het nooit meer ophouden? 0.7032258064516129 Když však tak po druhé obcházela, uviděla před sebou nízkou záclonku, které dříve nezpozorovala, a za ní byly malé dveře, tak asi patnáct palcůvysoké: zkusila zlatý klíček v jejich zámku a k veliké její radosti zapadl. Dus ging zij er over nadenken (voorzover zij dat kon, want de hitte maakte haar erg slaperig en suf) of ze een krans van madeliefjes zou gaan vlechten en ze wist niet goed of dat nu de moeite van het opstaan en bloemen-plukken wel waard was, toen plotseling een wit konijn met rode oogjes langs haar heen liep. 1.0930232558139534 "A za jak hloupou malou holčičku mne budou mít! ‘en wat zullen ze me een dom meisje vinden! 1.3428571428571427 Mindo, drahoušku, kéž bys tu byla dole se mnou! Lieve Dina, ik wou dat je hier was. 0.5555555555555556 DO KRÁLIČÍ NORY De val door het konijnenhol 0.6701030927835051 To bude legrace, až vyletím mezi lidi, kteří chodí vzhůru nohama! Wat zal het grappig zijn om bij de mensen terecht te komen, die met hun hoofd naar beneden lopen. 1.0 Poklekla a hleděla chodbičkou do nejrozkošnější zahrady, jakou si jen můžete představit. Ze knielde op de grond en keek door de gang in de mooiste tuin, die je ooit hebt gezien. 0.8904109589041096 Nic jiného se nedalo dělat, Alenka tedy brzy začala znovu mluvit. Alice had niets anders te doen en daarom begon ze al gauw weer te praten. 1.1818181818181819 řekla Alenka. arme Alice! 0.6506024096385542 Ne, to nepůjde, ptát se; snad to někde uvidím napsáno. Nee, ik zal er maar niet naar vragen, misschien zie ik de naam wel ergens opstaan.’ 0.85 Dolů, dolů, dolů! Al dieper en dieper! 0.9722222222222222 Ve vzduchu sice, myslím, nejsou žádné myši, ale mohla bys tuchytit netopýra a to, víš, je skoro jako myš. Ik denk niet dat er muizen in de lucht zijn, maar je mag een vleermuis vangen, dat is net een muis, weet je. 0.9333333333333333 To se budou doma divit, jak jsem statečná! Wat zullen ze me thuis allemaal flink vinden! 1.206896551724138 - "Nu," pomyslila si Alenka, "po takovémhle pádu si z toho už nic nebudu dělat, spadnu-li doma ze schodů! ‘Nu,’ dacht Alice ‘na zo'n val zal ik er niets meer om geven als ik van de trappen rol. 0.6956521739130435 Dala se tedy do koláče a brzy s ním byla hotova. En daarom begon ze snel door te eten en had ze het koekje al gauw op. 0.9252873563218391 Buďbyla ta studna velmi hluboká, anebo Alenkapadala velmi zvolna, neboť měla při tom padání dosti času, aby se ohlížela kolem sebe a uvažovala, co se stane dále. Nu was òf de put heel diep, òf ze viel erg langzaam, want zij had onder het vallen ruimschoots tijd om om zich heen te kijken en zich af te vragen wat er verder zou gebeuren. 0.8108108108108109 buď byly zámky příliš velké, nebo klíčpříliš malý, aťuž tak nebo onak, nehodily se k sobě. òf de sloten waren te groot, òf het sleuteltje was te klein; in elk geval kon zij er geen enkele mee openmaken. 0.92 Alenka otevřela dveře a shledala, že vedou do malé chodbičky, ne prostornější než myší díra. Alice deed de deur open en zag een lange, smalle gang voor zich, niet veel wijder dan een rattenhol. 0.8543046357615894 Nechtěla ji zahodit ze strachu, že by mohla někoho zabít, tak se jí podařilo postavit ji zase na jednu poličku, podle níž padala. Zij wilde deze niet laten vallen, want zij was bang dat iemand daardoor getroffen kon worden en dus zette zij hem met veel moeite in een van de kasten. 0.5462962962962963 Hm, teďbych už neřekla nic, ani kdybych spadla ze střechy!" En trouwens, ik zou er niet eens wat van zeggen als ik van het dak viel!’(wat zeer waarschijnlijk waar was.) 0.9384615384615385 Ó, jak bych si přála, abych se mohla stáhnoutjako dalekohled! O wat zou ik graag in elkaar kunnen schuiven als een verrekijker. 0.7926829268292683 "Teďvšak není nic platno dělat, jako bych byla dvěma osobami," řekla si Alenka - "vždyťze mne zbylo sotva na jednu slušnou osobu!" ‘Maar nu schiet ik er niet veel mee op, om te doen alsof ik twee kinderen ben,’ dacht de arme Alice, ‘er is nauwelijks genoeg van me over voor één behoorlijk mens.’ 0.8675213675213675 Po obou stranách síněbyly řady dveří, všechny však byly zamčeny, a když je Alenka všechny po jedné i po druhé straněvyzkoušela, ubírala se smutněprostředkem síněpřemýšlejíc, jak se kdy opět dostane domů. Aan alle kanten van de zaal waren deuren, maar die waren allemaal dicht; en toen Alice de zaal op en af was gelopen en iedere deur geprobeerd had, liep zij treurig naar het midden en vroeg zich af hoe zij er ooit weer uit moest komen. 0.4088050314465409 "To bych ráda věděla, kolik mil už jsem proletěla," řekla nahlas. ‘Ik zou wel eens willen weten hoeveel kilometers ik nu al gevallen ben,’ zei ze hardop, ‘ik moet zo langzamerhand bij het middelpunt van de aarde zijn gekomen. 1.135135135135135 Nejprve však několik minut čekala, záhy zjistila, nezkracuje-li se ještě dále; trochu jí to působilo starost; "neboťto by, víte, mohlo skončit tím" - řekla si - "že bych se zkrátila v nic, jako dohořelá svíčka. Maar eerst wachtte ze nog een paar minuten of ze nog meer in elkaar zou schrompelen; ze was wel een beetje bezorgd, want ‘als dat zo doorgaat,’ zei Alice, ‘ga ik uit, net als een kaars. 0.8584905660377359 Když po chvíli zjistila, že se s ní dál nic neděje, rozhodla se, že půjde ihned do zahrady. Na een poosje, toen er verder niets meer gebeurde, besloot ze om maar eens naar de tuin te gaan; maar ach! 1.0732984293193717 Pojednou jí stál v cestěmalý třínohý stolek, celý z hladkého průhledného skla; na něm nebylo nic než malinký zlatý klíček, a Alenku hned napadlo, že by to mohl být klíček od některých těch dveří: ale běda! Plotseling kwam ze bij een kleine, driepotige tafel van dik glas; er lag enkel een gouden sleuteltje op en Alice dacht onmiddellijk dat dit wel eens passen kon op een van de deuren; maar ach! 0.9722222222222222 Ale když Králík skutečněvytáhl hodinky z kapsičky u vesty, podíval se na něa pospíchal dále, vyskočila Alenka údivem, neboťjí prolétlo hlavou, že nikdy předtím neviděla králíka, který by měl kapsičku u vesty, neřkuli hodinky, které by z ní mohl vytáhnout; a hoříc zvědavostí, běžela za ním přes pole a naštěstí doběhla ještěvčas, aby viděla, jak vskočil do velké králičí díry pod mezí. Maar toen het Konijn werkelijk een horloge uit zijn vestzakje haalde, er op keek, en weg holde, sprong Alice op, want zij bedacht plotseling, dat zij nog nooit een konijn had gezien met een vestzakje of met eenhorloge om er uit te halen, en brandend van nieuwsgierigheid rende ze het na door de weide; gelukkig was ze net op tijd om te zien hoe het in een groot konijnenhol onder de heg verdween. 1.0198019801980198 Alenka ani chvíli nemeškala a vskočila za ním, aniž jen zdaleka pomyslila, jak se kdy opět dostane ven. Het volgende ogenblik liep Alice het na, zonder er aan te denken hoe zij ooit weer terug moest komen. 0.9271523178807947 Jak letěla mimo, vzala si z jedné poličky skleničku s nálepkou: MERUŇKOVÁ MARMELÁDA; avšak k jejímu velkému zklamání byla sklenička prázdná. Zij nam een pot van een van de planken, waar zij langs viel; op het etiket stond ‘Sinaasappel-jam’, maar tot haar grote teleurstelling was de pot leeg. 0.8620689655172413 a tak se Alenka odvážila okusit jejího obsahu; a shledavši jej docela chutným (měl totiž jakousi smíšenou chuťtřešňového koláče, krupičné kaše, ananasu, pečené husy, čokolády a topinky s máslem), byla s lahvičkou brzo hotova. Maar ze zag er geen ‘vergif’ op staan en dus dorst Alice wat te proeven; en toen het erg lekker bleek te smaken (het smaakte naar een mengsel van kersentaart, pudding, ananas, gebraden kalkoen, toffees en geroosterd brood met boter) dronk zij de fles gauw leeg. 0.8505154639175257 Brzy však spočinula zrakem na malé skleněné krabici, ležící pod stolem; otevřela ji a našla v ní malý koláček, na němž byla rozinkami krásněvysázená slova: SNĚZ MNE! Ze keek wat in het rond en weldra zag ze een glazen doosje onder de tafel staan; ze maakte het open en zag er een klein koekje in liggen, waar krenten op zaten, die de woorden ‘Eet mij’ vormden. 0.7364016736401674 "Uděláš-li mne větší, budu moci dosáhnouti klíče, a uděláš-li mne menší, podlezu pode dveřmi a tak se tím neb oním způsobem dostanu do zahrady a je mi tedy jedno, co se stane!" ‘Waarom zou ik het niet opeten?’, zei Alice, ‘als het me groter maakt, kan ik bij de sleutel, en als het me kleiner maakt, kan ik onder de deur door kruipen; ik kan op alle twee de manieren in de tuin komen en het kan me niet schelen hoe.’ 0.6782945736434108 Králičí díra vedla zpočátku přímo jako tunel a pak se za hnula dolů; tak náhle, že než mohla Alenka uvážit, nemá-li zastavit, shledala, že padá do jakési velmi hluboké studny. Het konijnenhol liep eerst een eindje rechtuit, als een tunnel, en toen plotseling steil naar beneden, zo plotseling dat ze niet eens tijd had om stil te blijven staan; want voor zij daaraan kon denken, besefte ze dat ze door een diepe put naar beneden viel. 1.1337792642140467 Alenka - dokud ještěbyla s rodiči ve své rodné Anglii, říkali jí Alice - už začínala mít dost toho nečinného sedění vedle sestry na břehu řeky: jednou nebo dvakrát nahlédla do knížky, kterou sestra četla, ale tam nebyly vůbec žádné obrázky nebo rozmluvy - "a co je po knížce," myslila si Alenka, "ve které nejsou obrázky, ba ani rozmluvy?" ALICE begon er erg genoeg van te krijgen om naast haar zusje aan de waterkant te zitten en niets te doen: ze had een paar keer in het boek gegluurd, dat haar zusje aan het lezen was, maar daar stonden geen plaatjes en gesprekken in ‘en wat is nu een boek zonder plaatjes en gesprekken?’ dacht Alice. 0.8700980392156863 Když došla ke dveřím, shledala ubohá Alenka, že zapomněla zlatý klíček, a když se proň vrátila ke stolku, zjistila, že naňnemůže nikterak dosáhnout; viděla jej zcela zřetelněsklem stolku a pokoušela se, jak nejlépe dovedla, vyšplhati se po jedné z jeho noh, ale ta byla příliš hladká; a když se ubožačka marnými pokusy úplně vyčerpala, sedla si a plakala. toen zij bij de deur kwam, merkte ze dat ze het gouden sleuteltje vergeten had, en toen ze terug liep naar de tafel om het te halen, zag ze dat ze er onmogelijk meer bij kon; ze konhet door het glas heen zien liggen en zij probeerde tegen een van de tafelpooten op te klauteren, maar die was veel te glad, en toen ze doodmoe was van alle inspanningen ging het arme kind op de grond zitten en begon te huilen. 0.5 Byla těsněza ním, když zahnula kolem rohu. Maar ze schoot er niet veel mee op, wanneer ze bij het deurtje bleef zitten treuren. 0.9259259259259259 A tak tomu opravdu bylo: byla teďjen deset palcůvysoká a tvářse jí vyjasnila při pomyšlení, že má nyní zrovna potřebnou míru, aby mohla projít malými vrátky do krásné zahrady. En dat was zo; ze was nu geen vijf-en-twintig centimeter meer groot en toen zij bedacht, dat ze nu precies groot genoeg was om door het deurtje in de mooie tuin te komen, werd zij erg blij. 0.5423728813559322 "Musím se už blížit středu Země. ‘Ik vraag me af, of ik recht door de aarde heen zal vallen. 0.8538812785388128 Alenka si ani trochu neublížila a v mžiku byla na nohou: pohlédla nad sebe a kolem sebe, nad ní bylo temno a před ní nová dlouhá chodba, v níž ještězahlédla pospíchajícího Bílého Králíka. Alice had zich heel geen pijn gedaan en sprong direct weer op; ze keek naar boven, maar daar was het erg donker; voor haar lag weer een lange gang en zij zag nog net hoe het Witte Konijn daar razend vlug doorheen holde. 0.7841845140032949 neboť četla mnoho povídek o dětech, které se spálily, nebo byly snědeny divou zvěří, nebo kterým se stalo mnoho jiných nepříjemných věcí, a to všechno jen proto, že ne a ne, aby si pamatovaly jednoduché poučky, kterým je učili jejich přátelé: například, že se možno spálit rozžhaveným háčkem, držíme-li jej v ruce příliš dlouho, nebo že prst obyčejněkrvácí, řízneme-li do něho nožem příliš hluboko; a ni kdy nezapomněla, že, napijeme-li se z lahvičky, na které je napsáno JED! ‘Nee,’ zei ze, ‘ik moet eerst eens kijken of er nergens ‘vergif’ op staat, want zij had allerlei aardige verhaaltjes gelezen over kinderen, die verbrand waren en opgegeten door wilde dieren en allerlei andere onplezierige dingen hadden beleefd, omdat zij nu eenmaal niet wilden luisteren naar de vermaningen van de grote mensen, b.v. dat een hete pook je brandt, als je hem te lang vasthoudt, dat als je erg diep met een mes in je vinger snijdt, die gewoonlijk gaat bloeden, dat als je veel drinkt uit een fles, waar ‘vergif’ op staat, het in de meeste gevallen vroeger of later slechte gevolgen zal hebben. 0.642512077294686 a pokoušela se představit si, jak vypadá plamen svíčky po zhasnuti, neboťse nedovedla upamatovati, že by kdy co takového byla viděla. Ik zou wel eens willen weten hoe ik er dan uit zie.’ En zij probeerde zich voor te stellen, hoe een uitgeblazen kaarsvlam er uit ziet, maar zij kon zich niet herinneren, dat zij ooit naar zoiets had gekeken. 0.5101351351351351 Cítila, že usíná, a právěse jí začalo zdát, že se vede za ruku s Mindou a ptá se jí velmi vážně: "Nuže, Mindo, řekni mi pravdu, jedlas někdy netopýra?" Ze voelde dat ze in slaap viel en ze begon juist te dromen, dat zij hand in hand met Dina aan het wandelen was, en heel ernstig tegen haar zei: ‘Dina, zeg me eens eerlijk, heb jij ooit een vleermuis gegeten’, toen zij plotseling, bons, bons, op een hoop droge bladeren neerkwam en de val was uit. 0.6330275229357798 V poslední době, jak jste viděli, se událo tolik mimořádných věcí, že se Alenka začala domnívati, že je velmi málo věcí opravdu nemožných. En dat zou ik trouwens best kunnen, denk ik, als ik maar wist, hoe ik moest beginnen.’ Want zie je, er waren de laatste tijd al zo veel zonderlinge dingen gebeurd, dat Alice maar heel weinig meer voor onmogelijk hield. 0.9425 Čekati u malých dvířek se jí zdálo bezúčelné, vrátila se tedy ke stolku, napolo doufajíc, že na něm nalezne nový klíčnebo aspoňknížku návodů, podle nichž by se člověk mohl stáhnout jako dalekohled; a tenkrát tu nalezla lahvičku ("která tu před chvílí zcela určitěnebyla," řekla si Alenka) a na té byla přivázána cedulka, na níž bylo velikými písmeny krásněvytištěno: VYPIJ MNE! Daarom liep zij terug naar de tafel en hoopte zo half, dat ze een ander sleuteltje zou vinden of in ieder geval een handleiding om mensen als verrekijkers in elkaar te schuiven; maar dit keer stond er enkel een flesje op (dat er straks beslist niet stond, zei Alice) en om de hals van die fles was met een touwtje een stuk papier vastgemaakt; ‘Drink mij’ stond er met mooie, grote letters op gedrukt. 0.5454545454545454 Začala se tedy ohlížeti po stěnách studny a zpozorovala, že jsou na ní samé kuchyňské police a přihrádky na knihy; tu a tam visely na hřebíku mapy a obrazy. Eerst probeerde zij naar beneden te kijken om uit te maken waar zij eigenlijk heenging, maar het was te donker om iets te zien; toen keek zij naar de zijmuren van de put en merkte dat deze vol waren met kasten en boekenplanken; hier en daar zag zij kaarten en platen aan krammen hangen. 1.7471264367816093 Jakpak se jim jen říká... antipatové, myslím" - (jak vidíte, zaslechla kdysi, že se protinožcům říká antipodové, a špatněsi to zapamatovala; ani jí samotné to však neznělo správněa byla, panečku, ráda, že ji tentokrát nikdo neposlouchal, protože je to velká ostuda, blýskat se cizími slovy a neumět jich. De Antipathieën geloof ik,’ (ze was nu wel heel blij dat er niemand naar haar luisterde, want dit woord was beslist niet goed) ‘maar dan moet ik hun vragen hoe dat land heet. 0.8146453089244852 Alenka si zpravidla dávala velmi dobré rady (ačse jimi velmi zřídka řídila) a někdy si vyhubovala tak přísně, že jí slzy vstoupily do očí; a pamatovala si, jak se jednou pokoušela napohlavkovat si za to, že se chtěla ošidit ve hře v kroket, kterou hrála sama proti sobě, neboťtoto podivné dítěsi velmi libovalo v tom, že dělalo, jako by bylo dvěma osobami. ‘Kom, het is onzin, om hier te zitten huilen,’ zei Alice streng tegen zichzelf, ‘ik raad je aan daar dadelijk mee op te houden!’ Zij gaf dikwijls heel goede raad aan zichzelf (al volgde zij die zelden op) en soms gaf zij zich zo'n standje, dat ze er tranen van in de ogen kreeg; een keer had ze nog geprobeerd om zichzelf een draai om de oren te geven, omdat zij vals had gedaan bij een spelletje croquet, dat zij tegen zichzelf speelde. 2.028985507246377 Počkejme: to by bylo, myslím, 4000 mil..." (jak vidíte, Alenka se ve škole naučila celé řadětakovýchhle věcí, a ačkoli toto nebyla zrovna nejlepší příležitost, aby se blýskala svými vědomostmi, jelikož tu nebylo nikoho, kdo by ji poslouchal, přece si myslila, že je dobře něco si zopakovat) - "ano, to bude tak asi správná vzdálenost, ale pak bych ráda věděla, na kterém jsem se to octla stupni zeměpisné šířky a délky?" Laat eens kijken: dat zou ongeveer 6000 kilometers zijn, denk ik’, - want zie je, Alice had allerlei van dit soort belangrijke dingen op school geleerd en zij wou graag eens laten zien wat zij allemaal wist. 0.49666666666666665 V tom nebylo nic tak velmi podivuhodného; a Alenka v tom neviděla nic tak velmi zvláštního, ani když slyšela, jak si Králík k sobě říká: "Bože, bože! Dit was nu op zichzelf niet zo erg merkwaardig en Alice verbaasde er zich evenmin over, toen zij het Konijn bij zichzelf hoorde zeggen: ‘O wee, o wee, ik kom vast telaat’ (toen zij er later over nadacht, vond zij, dat zij dit vreemd had moeten vinden, maar op dit ogenblik leek het haar heel gewoon). 0.75 (Jak vidíte, Alenka neměla ponětí, co je to zeměpisná šířka a délka, myslila si však, že jsou to krásná velká slova a že se vyjadřuje učeně.) ‘Ja, dat klopt, maar dan vraag ik me af op welke Lengte en Breedte ik nu ben.’ (Alice had er geen flauw idee van wat Lengte en Breedte was, maar ze vond die woorden wel heel mooi klinken.) 0.4362244897959184 Nesměla ztratit ani vteřinu: jako vítr se pustila za ním a doběhla k němu dosti blízko, aby slyšela, jak si povídá, zahýbajekolem rohu: "U mých uší a vousů, jak je pozdě!" Zij had geen ogenblik te verliezen; vooruit schoot Alice, als de wind en zij was net op tijd om hem, terwijl hij een hoek omging, bij zichzelf te horen zeggen: ‘Bij mijn oren en snorrebaard, wat wordt het laat!’ Ze was vlak achter hem toen hij de hoek omliep, maar het Konijn was nergens meer te zien; zij stond in een lange, lage zaal, die verlicht werd door een rij lampjes aan het plafond. 0.7115384615384616 A už tři týdny jsem oka nezahmouřil!" En ik heb al drie weken lang geen oog dicht gedaan.’ 0.782608695652174 Jak podivné jsou všechny tyto změny! Wat zijn al die veranderingen toch verwarrend! 0.8157894736842105 "A kam se jen poděla má ramena? ‘En waar zijn mijn schouders gebleven? 1.4324324324324325 "Nu tak, teďjsem tedy hotova s polovinou svého plánu! ‘Zo, de helft van mijn plan is klaar! 0.8309859154929577 Nikdy si nejsem jista, co se se mnou stane v příští chvíli! Ik ben van het ene ogenblik op het andere niet zeker wat ik zal worden. 0.9047619047619048 "Jedna strana čeho? ‘De ene kant van wat? 0.6857142857142857 "Jak veliká chcete být?" ‘Hoe groot wil je zijn?’ vroeg hij. 0.9692307692307692 Ještěmi budete chtít namluvit,že jste nikdy neokusila vajíčka!" Straks ga je me wijs maken dat je nog nooit een ei hebt gegeten.’ 0.8378378378378378 Housenka opět promluvila první. De Rups nam het eerst weer het woord. 0.7857142857142857 "Kdo jste?" ‘Wie ben jij.’ 0.8636363636363636 Alenka složila způsobně ruce a začala: Alice deed haar handen over elkaar en begon: 0.7798165137614679 "Časem si na to zvyknete," řekla Housenka, strčila dýmku do úst a začala opět kouřit. ‘Je zult er op den duur wel aan wennen’, zei de Rups en hij stak de pijp weer in zijn mond en begon te roken. 1.0588235294117647 Tentokrát Alenka čekala trpělivě, až se Housence opět uráčilo promluvit. Dit keer wachtte Alice geduldig tot hij weer verkoos iets te zeggen. 0.835820895522388 "Já nejsem had," řekla Alenka uraženě, "dejte mi pokoj!" ‘Ik ben geen slang,’ zei Alice verontwaardigd, ‘laat mij met rust.’ 0.9 NA RADU U HOUSENKY De raad van een rups 0.9322033898305084 "Nemám nejmenšího ponětí, o čem mluvíte," řekla Alenka. ‘Ik begrijp helemaal niet waar u het over hebt,’ zei Alice. 0.672 Nikdy v životějí předtím nikdo tolik neodporoval a ona cítila, že ztrácí trpělivost. Alice zei niets; ze was nog nooit in haar leven zo tegengesproken en zij voelde dat zij haar goede humeur begon te verliezen. 0.898989898989899 "Bylo to špatněod začátku do konce," řekla Housenka rozhodně, a několik minut bylo ticho. ‘Het was fout van het begin tot het einde’, zei de Rups beslist en ze zwegen weer een paar minuten. 1.0419161676646707 Bylo tomu již tak dlouho, co neměla svou pravou míru, že se jí to zprvu zdálo docela podivné; ale v několika minutách si na to opět zvykla a počala k soběmluvit jako obvykle. Het was zo lang geleden dat zij zo geweest was, dat zij het eerst bijna vreemd vond, maar ze was er al gauw aan gewend en begon zoals gewoonlijk in zichzelf te praten. 0.92 Vy jste had, a nic vám to není platno zapírat. Nee, nee, je bent een slang, ontken dat maar niet. 0.7943262411347518 "Jako kdyby to nedalo dost práce snášet vajíčka," řekl Holub, "ještěabych dnem a nocí byl na stráži proti hadům! ‘Alsof het niet al moeilijk genoeg is om eieren uit te broeden,’ zei de Duif, ‘maar ik moet ook nog dag en nacht op wacht staan voor slangen. 0.8724279835390947 To byla pro Alenku myšlenka tak nová, že na nějakou chvíli zůstala beze slova, což poskytlo Holubu příležitost, aby dodal: "Hledáte vajíčka, to vím velmi dobře; a co mi na tom záleží, jste-li děvčátko, nebo had?" Dit was een zo nieuw gezichtspunt voor Alice, dat ze er een paar minuten stil van was, wat de Duif gelegenheid gaf om op te merken: ‘Je zoekt eieren, dat weet ik heel goed, en wat kan het mij dan schelen of je nu een meisje bent of een slang.’ 1.4285714285714286 Uf, Hade!" Slang!’ 0.8791946308724832 Pak slezla z hřibu a odplazila se do trávy, poznamenávajícjen jako mimochodem: "Jedna strana vás natáhne, druhá strana vás zkrátí." Toen daalde hij af van de paddestoel en kroop weg door het gras, terwijl hij enkel opmerkte: ‘De ene kant zal je kleiner maken, en de andere groter.’ 0.8958333333333334 "Nu, vajíčka jsem okusila, to jistě," řekla Alenka, která byla dítkem pravdomluvným, "ale děvčátka jedí vajíčka jako hadi, víte ? ‘Ik heb eieren gegeten, zeker!’ zei Alice, die een erg waarheidslievend kind was, ‘maar meisjes eten ook eieren, minstens evenveel als slangen.’ 0.8928571428571429 Takovéhle oslovení k hovoru zrovna nepovzbuzovalo. Dit was een niet erg bemoedigend begin voor een gesprek. 1.008695652173913 "Já - já jsem malé děvčátko," řekla Alenka trochu nejistě, vzpomenuvši si na všechny změny, kterými toho dne prošla. ‘Ik, ik ben een klein meisje,’ zei Alice, bijna twijfelend, toen zij bedacht hoe vaak zij die dag al veranderd was. 0.8634146341463415 Alenku trochu popuzovalo, že Housenka dělá tak velmi úsečné poznámky - postavila se tedy zpříma a řekla velmi vážně: "Myslím, že je na vás, abyste mi napřed řekla, kdo jste vy." Alice was er een beetje geërgerd over, dat de Rups zulke heel erg korte opmerkingen maakte en zij richtte zich zo hoog als zij kon op en zei ernstig: ‘Ik vind dat u me wel eerst kunt vertellen wie u bent.’ 1.0736842105263158 "Je mi velmi líto, že jste byl obtěžován," řekla Alenka, která začínala rozumět smyslu Holubova nářku. ‘Het spijt me dat ik u last veroorzaakt heb,’ zei Alice, die haar bedoeling begon te begrijpen. 0.8703703703703703 Což je přivedlo zas tam, kde byly, když začaly. Zo waren ze weer aan 't begin van het gesprek gekomen. 0.9213483146067416 Bradu měla přitisknutu tak těsněke kolenům, že jí skoro nezbývalo místa, aby otevřela ústa; konečněse jí to však podařilo a ona spolkla ždibeček úlomku z levé ruky. Haar kin was zo dicht tegen haar voet gedrukt dat er nauwelijks plaats was om haar mond open te doen; maar dit lukte tenslotte en ze kon gauw een hapje nemen van het linker stuk. 1.0 To byl nový hlavolam; a jelikož Alenka nedovedla nalézti vhodnou odpověďa Housenka se zdála být ve velmi nepříjemné náladě, obrátila se k odchodu. Dit was weer een moeilijke vraag en daar Alice er geen goed antwoord op kon vinden en de Rups blijkbaar in een erg slecht humeur was, liep ze weg. 1.1492537313432836 "Ale vždyťvám povídám, že nejsem had," řekla Alenka, "já jsem - já jsem - - " ‘Maar ik ben geen slang, zeg ik je,’ zei Alice, ‘ik ben, ik ben...’ 0.9019607843137255 Ježto se nezdálo, že se jí podaří dosáhnouti si rukama k hlavě, pokusila se dostati sehlavou k rukám a s potěšením shledala, že může svůj dlouhý krk ohýbati na všechny strany jako had. Daar zij haar handen niet op kon heffen naar haar hoofd, probeerde zij haar hoofd naar haar handen te brengen en zij was erg blij toen ze merkte dat haar hals als een slang in iedere richting kon draaien. 0.963302752293578 Alenka byla stále víc a více zmatena, pomyslilasi však, že není nic platno mluviti, dokud Holub neskončí. Alice begreep er steeds minder van, maar ze vond het zinloos om iets te zeggen voor de Duif was uitgesproken. 0.8709677419354839 Alenka se shýbala mezi stromy, jak nejlépe mohla, neboťse jí krk stále zaplétal do větví a každou chvíli musela zastavit a vyplést jej. Alice hurkte zo diep als ze kon tussen de bomen, maar haar hals raakte telkens verward in de takken en zo nu en dan moest ze ophouden om zich los te maken. 0.8680555555555556 "Ó, co se týče velikosti, na tom by mi tolik nezáleželo," odpověděla Alenka spěšně; "jen se mi nelíbí to stálé měněni, víte." O, het kan me niet veel schelen hoe groot ik ben’, antwoordde Alice haastig, ‘ik wil alleen niet zo dikwijls van lengte veranderen, begrijpt u.’ 1.0196078431372548 "Tomu nevěřím," řekl Holub; "ale je-li to pravda, pak jsou to také hadi, a to je všechno, co mohu říci." ‘Dat geloof ik niet,’ zei de Duif, ‘maar als zij het doen dan zijn ze een soort slangen, dat vind ik.’ 0.8324022346368715 "Mněna tom záleží velmi mnoho," řekla Alenka spěšně, "ale náhodou nehledám vajíčka, a kdybych je hledala, tak nestojím o vaše: nemám je ráda syrová." ‘Dat kan mij wel wat schelen,’ zei Alice haastig, ‘maar ik zoek helemaal geen eieren, en als ik het deed, zou ik die van u toch niet willen hebben, ik houd niet van rauwe eieren.’ 1.0 To znělo slibně: Alenka se obrátila a šla zpět. Alice keerde zich om en liep weer naar hem toe. 0.7516339869281046 "Obávám se, že ano," řekla Alenka; "nepamatuji si věci jako jindy - a ani deset minut nedovedu zůstat stejněvelká!" ‘Ik denk het haast wel, mijnheer,’ zei Alice, ‘ik kan me een hele boel niet meer goed herinneren en ik blijf geen tien minuten achter elkaar even groot.’ 0.9936305732484076 "Zkoušel jsem kořeny stromůa zkoušel jsem břehy a zkoušel jsem křoviny," pokračoval Holub, nevšímaje si její poznámky, "ale ti hadi - nelze se jim zavděčit! ‘Ik heb boomwortels geprobeerd, ik heb de waterkant geprobeerd en ik heb heggen geprobeerd,’ ging de Duif verder, ‘maar die slangen, ze blijven maar lastig.’ 0.8962536023054755 Zrovna se jí podařilo prohnouti jej v elegantní oblouk a chystala se ponořiti hlavu do zeleně- která, jak shledala, nebyla nic jiného než vrcholky stromů, pod kterými se byla procházela když uslyšela ostré syknutí, které ji přinutilo, aby spěšněuhnula: velký holub jí vlétl do tváře a bil ji zuřivěsvými křídly. Ze was er juist in geslaagd deze in een elegante zig-zag naar beneden te bewegen en tussen de bladeren te steken, die de toppen van de bomen bleken te zijn, waaronder zij had rondgedwaald, toen een scherp gesis haar haastig haar hoofd terug deed trekken: een grote duif was pal in haar gezicht gevlogen en sloeg haar nu geweldig met haar vleugels. 0.7588235294117647 opětoval Holub, ale již tišeji, a dodal s jakýmsi vzlyknutím: "Zkoušel jsem to na všechny způsoby a nic se jim nezdá vyhovovati!" ‘Slang, zeg ik nog eens,’ herhaalde de Duif een beetje zachter en zij voegde er met een soort snik aan toe: ‘Ik heb alles geprobeerd, maar niets schijnt hun te bevallen.’ 0.7744360902255639 Po chvíli si vzpomněla, že ještědrží v rukou úlomky hřibu, a pozorněse dala do práce, ukusujíc tu z jedné, tu z druhé ruky, chvílemi vyrůstajíc a chvílemi se zmenšujíc, až se jí podařilo najít pravou výšku. Na een poosje bedacht ze dat ze nog altijd de stukjes van de paddestoel in haar handen had en zij ging nu heel zorgvuldig te werk, knabbelde eerst aan het ene en dan aan het andere stukje, werd soms groter en soms kleiner, tot ze haar gewone lengte weer bereikt had. 0.7890625 "Tři palce je velmi dobrá výška," řekla Housenka hněvivě, vztyčujíc se (byla přesnětři palce dlouhá). ‘Het is een heel goede lengte’, zei de Rups boos en ging rechtop staan, terwijl hij sprak (hij was precies één decimeter groot). 0.9159663865546218 Nakonec však roztáhla ruce, objala hřib jak daleko mohla, a každou rukou ulomila kousek okraje jeho klobouku. Tenslotte legde ze echter haar armen zover als ze kon om de paddestoel en brak met iedere hand een stuk van de rand af. 1.2839506172839505 "No, snad jste to ještěnezkusila," řekla Alenka; "ale až se budete mít zakuklit - a to budete jednou muset - a pak se z kukly proměnit v motýla, tak si myslím, že se vám to bude také zdát trochu podivné, ne?" ‘Misschien hebt u dat nog niet zo ondervonden,’ zei Alice, ‘maar als u in een pop moet veranderen en dan in en vlinder, zou u dat dan niet een beetje gek vinden?’ 0.9567099567099567 "A zrovna když jsem si udělal hnízdo na nejvyšším stroměv celém lese," pokračoval Holub, zvedaje hlas v ostré úpění, "a zrovna když jsem se začal těšit, že od nich budu mít konečně pokoj, musí se připlazit ze samé oblohy! ‘En nu heb ik net de hoogste boom van het bos uitgezocht,’ vervolgde de Duif en haar stem sloeg gillend over ‘en nu ik net dacht, dat ik hier geen last van ze zou hebben, moeten ze beslist uit de hemel naar beneden komen kronkelen! 0.912621359223301 Za nějakou minutu nebo dvěvyňala Housenka dýmku z úst, jednou nebo dvakrát zívla a otřásla se. Na een paar minuten haalde de Rups de pijp weer uit zijn mond, geeuwde een paar keer en rekte zich uit. 0.9893617021276596 Tato náhlá změna ji velmi polekala a Alenka si uvědomila, že nesmí ztratit ani chvíli, nechce-li se zkrátit v úplné nic; tak se ihned dala do práce, aby snědla kousek úlomku z levé ruky. Ze schrok heel erg van deze plotselinge verandering, maar ze begreep dat ze geen tijd te verliezen had, zo snel kromp ze in elkaar; daarom begon ze meteen iets te eten van het andere stuk. 0.8 "Nerozumím," řekla Housenka. ‘Ik begrijp het niet’, zei de Rups. 1.1358024691358024 Housenka nějakou chvíli bafala z dýmky a neříkala nic; konečněvšak rozdělala založené ruce, vyňala dýmku z úst a řekla: "Tak vy si tedy myslíte, že jste se proměnila, není-liž pravda?" Een paar minuten rookte hij zwijgend door, maar toen deed hij zijn armen van elkaar, haalde zijn pijp uit zijn mond en zei: ‘Dus je denkt, dat je veranderd bent.’ 0.6571428571428571 odvětila Alenka smutně. Alice antwoordde tamelijk verlegen. 1.25 "Nu, raději bych byla trochu větší, paní, není-li vám to proti mysli," řekla Alenka, "tři palce je taková hloupá výška." ‘Ik zou als het kon graag een beetje groter worden’, zei Alice, ‘één decimeter is zo erg klein.’ 0.7431693989071039 Alenka se zamyšlenězadívala na hřib uvažujíc, které jsou ty jeho dvěstrany; a ježto byl úplněkulatý, bylo to velmi nesnadno rozhodnouti. Alice keek in gedachten verzonken naar de paddestoel; zij probeerde uit te maken wat de twee kanten daarvan waren, maar hij was volkomen rond en dus vond ze dit een moeilijk probleem. 0.7676470588235295 řekla Alenka s velkým uspokojením; to se však za okamžik změnilo ve zděšení, když shledala, že nevidísvých ramen: vše, co viděla, když pohlédla dolů, byla nesmírná délka krku, který se zdál vyrůstati jako stéblo z moře zeleného listí, rostoucího hluboko pod ní. ‘Nu, mijn hoofd is tenminste vrij,’ zei Alice opgelucht, maar het volgende ogenblik bemerkte ze tot haar grote verontrusting dat haar schouders nergens meer te vinden waren; alles wat zij kon zien, wanneer ze naar beneden keek, was een verbazend lange hals, die als een stengel scheen op te rijzen uit een zee van bladeren ver beneden haar. 0.7045454545454546 "Co může být všechna ta zeleň?" ‘Wat zou al dat groen toch zijn?’ zei Alice. 0.7292817679558011 Alenka si pomyslila, že vlastněnemá co dělat a že tedy může počkat; snad nakonec přece jen uslyší něco, co bude stát za poslechnutí. Alice bedacht, dat zij net zo goed nog een beetje kon wachten, want ze had toch niets beters te doen en misschien zou hij haar tenslotte wel iets vertellen, dat de moeite waard was. 0.918918918918919 "Hřibu," řekla Housenka, docela jako kdyby se byla Alenka zeptala nahlas; a v okamžiku byla z dohledu. ‘Van de paddestoel’, zei de Rups, alsof zij het hardop gevraagd had en het volgende ogenblik was hij verdwenen. 0.525974025974026 "Viděl jsem ve svém životěpěkných pár děvčátek, ale ani jedno s takovýmhle krkem! ‘Dat geloof ik vast,’ zei de Duif met de diepste verachting, ‘ik heb in mijn leven een hele boel meisjes gezien, maar nog nooit één met zo'n hals als jij. 0.475 Druhá strana čeho?" En de andere kant van wat?’ dacht Alice. 1.1428571428571428 "Ale když to svými slovy nemohu, paní Housenko," řekla Alenka, "protože já nejsem já, rozumíte?" ‘Dat kan ik niet, mijnheer,’ zei Alice, ‘want ik ben eigenlijk mezelf niet, ziet u.’ 0.9769230769230769 Housenka s Alenkou se na sebe chvíli dlívaly mlčky, konečněvyňala Housenka dýmku z úst a oslovila Alenku mdlým, ospalým hlasem. DE rups en Alice keken elkaar een hele tijd zwijgend aan; tenslotte nam de Rups de pijp uit zijn mond en zei langzaam en slaperig: 1.065934065934066 "Obávám se, že to jasněji povědět nedovedu," odvětila Alenka velmi zdvořile, "neboťtomu za prvé sama nerozumím; a tak hle projít v jednom dni tolika různými velikostmi, to člověka strašnězmate." ‘Ik kan het toch niet duidelijker uitleggen,’ antwoordde Alice beleefd, ‘want ik begrijp het zelf niet goed; het is erg verwarrend om op één dag telkens kleiner en groter te worden.’ 1.105263157894737 "Ne," řekla Housenka. ‘Nee,’ zei de Rups. 0.5652173913043478 křičel Holub. ‘Slang,’ gilde de Duif. 0.631578947368421 řekl Holub nevrle, usedaje zase do svého hnízda. ‘Nu, ga dan weg,’ zei de Duif knorrig, terwijl zij terugging naar haar nest. 0.835820895522388 řekla Alenka, potlačujíc svůj hněv, jak nejlépe dovedla. ‘Is dat alles?’ zei Alice, die zo goed mogelijk haar woede inhield. 0.6176470588235294 "Jste spokojena teď?" ‘Ben je nu tevreden?’ zei de Rups. 0.4025974025974026 "Mám vám něco důležitého říci!" ‘Kom terug,’ riep de Rups haar na, ‘ik heb je iets belangrijks te vertellen.’ 1.096774193548387 "Nerozčilujte se," řekla Housenka. ‘Houd je bedaard,’ zei de Rups. 1.1 "Nu, vy to tedy snad berete jinak," řekla Alenka; "já vím jen tolik, pro mne že by tobyl velmi podivný pocit." ‘Misschien staat u er dan anders tegenover,’ zei Alice, ‘maar ik weet wel dat ik het heel gek vind.’ 1.7469879518072289 Nicméněteďjsem se tedy vrátila do své pravé velikosti: teďmi jen zbývá dostat se do té krásné zahrady - jen jak to provést, to bych ráda věděla!" Maar nu ben ik tenminste weer gewoon en nu moet ik in die mooie tuin zien te komen. 2.3734939759036147 Alenka odpověděla poněkud zaraženě: "Já - já - ani sama v tomto okamžiku nevím - totiž vím, kdo jsem byla, když jsem dnes ráno vstávala, ale od té doby jsem se, myslím, několikrát musila proměnit." Ik weet wie ik vanmorgen was, maar ik moet sindsdien een paar keer veranderd zijn.’ 0.5 Po těchto slovech vyšla náhle na mýtinu, na které stál malý domek, asi čtyři stopy vysoký. Ik vraag me af hoe ik dat aan moet leggen!’ Terwijl ze dat zei kwam ze plotseling aan een open plaats in het bos met een klein huisje er op dat ongeveer één meter twintig hoog was. 0.8505747126436781 Myslíte, ve vašem stáří že je zdrávo hospodáři, aby tenhle sport měl rád?` Toch staat gij het liefst op uw hoofd als een aap, Vindt gij dat uw leeftijd dit past?’ 0.45454545454545453 "Vidím, že se pokoušíte něco vymyslet !" ‘Nou, wat ben je dan,’ zei de Duif,‘ik merk heus wel dat je iets probeert te verzinnen!’ 0.6228571428571429 Pohybovala rukama, jak mluvila, ale neviděla žádného účinku, leda nepatrné chvění ve vzdáleném zeleném listí. En o, arme handen, waarom kan ik jullie niet eens meer zien?’ Zij bewoog ze terwijl ze praatte, maar dat veroorzaakte enkel een kleine deining tussen de verre groene bladeren. 0.7792207792207793 řekla si k soběa uzobla malinký kousekúlomku, který držela v pravé ruce, aby viděla, co se stane; v následujícím okamžiku pocítila prudkou ránu do brady a vrazila bradou do koleni. ‘En welk stuk moet ik nu hebben?’ zei ze bij zich zelf en knabbelde een beetje aan dat in haar rechterhand om de uitwerking eens te proberen; het volgende ogenblik kreeg ze een geweldige klap: haar kin was tegen haar voet gestoten. 1.2 "To nebylo správně," řekla Housenka. ‘Zo is het niet’, zei de Rups. 1.0526315789473684 Ticho kolem, prosím! Stilte alsjeblieft! 0.9583333333333334 KANDIDÁTNÍ ZÁVODY A PŘÍBĚH SE ZAMOTANÝM KONCEM Een verkiezings-wedstrijd en een treurig verhaal 0.9152542372881356 A ta vám umí chytat myši, to si nedovedete představit! En ze kan zo geweldig muizen vangen, dat moest u eens zien. 1.1090909090909091 Tato slova způsobila v celé společnosti podivuhodné vzrušení. Dit gezegde bracht het gezelschap in grote opschudding. 0.6938775510204082 Toto je nejsušší věc, kterou znám. Ik zal jullie het droogste vertellen dat ik weet. 0.7065217391304348 KonečněBlboun řekl: "Všichni vyhráli a všichni musí dostat ceny." Tenslotte zei de Dodo: ‘Iedereen heeft het gewonnen, jullie moet allemaal een prijs hebben.’ 0.46153846153846156 "Nalezl co?" ‘Vonden wat?’ zei de Eend. 1.0427350427350428 KonečněMyš, která se mezi nimi zdála být osobností požívající velké vážnosti, zvolala: "Sedněte si všichni a poslouchejte! Tenslotte riep de Muis, die blijkbaar een persoon van gewicht onder hen was: ‘Ga allemaal zitten en luister naar mij! 0.8837209302325582 "Jenom náprstek," řekla Alenka smutně. ‘Enkel een vingerhoed,’ zei Alice bedroefd. 1.0 "Podejte mi ho," řekl Blboun. ‘Geef die hier,’ zei de Dodo. 0.7090909090909091 Pak se měly jíst bonbóny; to způsobilo mnoho zmatku a hluku: velcí ptáci si stěžovali, že ani neochutnali, a malí se zakuckali a musilo se jim bušit do zad. Ze gingen nu hun zuurtjes op eten; dat veroorzaakte weer allerlei lawaai en verwarring, want de grote vogels klaagden dat zij er niets van proefden en de kleine verslikten zich er in en moesten op hun rug geklopt worden. 0.8719512195121951 "V tom případě," řekl slavnostněBlboun Dodo, vstávaje, "navrhuji, abychom odročili schůzi za účelem meritorního přijetí energičtějších sankcí." ‘In dat geval,’ zei de Dodo plechtig, ‘geef ik het advies de vergadering te verdagen, opdat het nemen van doeltreffender middelen ten snelste bevorderd kan worden.’ 0.9230769230769231 "Ovšem," odvětil Blboun velmi vážně. ‘Natuurlijk,’ zei de Dodo heel ernstig. 0.9042553191489362 Alenka neměla zdání, jak si má počínat; v zoufalství strčila ruku do kapsy a vytáhnuvši krabici bonbónů(naštěstí k nim slaná voda nepronikla), rozdala je kolem jako ceny. Alice wist niet wat ze moest doen en wanhopig stak ze haar hand in haar zak en haalde er een doos zuurtjes uit (gelukkig had het zoute water die niet aangetast) en gaf ieder één als prijs. 0.8771929824561403 Když to však bylo všechno odbyto, sedli si opět do kruhu a prosili Myš, aby jim ještěněco vyprávěla. Tenslotte waren ze allemaal klaar en ze gingen weer in een kring zitten en smeekten de Muis nog iets te vertellen. 0.8847926267281107 Byla to vskutku podivněvyhlížející společnost, která se na břehu shromáždila-ptáci se zarousaným peřím, zvířátka se srstí připlihlou k tělu, a všichni mokří, až z nich kapalo, mrzutí a smutní. HET was werkelijk een zonderling gezelschap, dat daar aan de kant bij elkaar kwam - de vogels met beslijkte veren, de andere dieren met een vastgeplakte vacht en allemaal even kletsnat, knorrig en slecht op hun gemak. 0.944 "Co jsem chtěl říci, je," zakoktal Blboun uraženě, "že nejlepší věc, kterou se můžeme osušit, jsou kandidátní závody." ‘Wat ik jullie wou zeggen’, zei de Dodo beledigd, ‘was dat het beste middel om droog te worden een verkiezings-wedstrijd is.’ 0.8493975903614458 Nejprve vyznačil na zemi závodní dráhu, v jakémsi kruhu ("Na přesném tvaru nezáleží," řekl), a podle ní rozestavil všechny členy společnosti. Eerst tekende ze een renbaan in een soort cirkel (‘Het doet er niet toe of die goed is’ zei ze) en toen moest het hele gezelschap er zo hier en daar langs gaan staan. 0.7559808612440191 Nebylo žádného "Jedna - dvě- tři teď", ale každý začal běžet, kdy se mu zlíbilo, a přestal, kdy se mu zlíbilo, takže nebylo snadno poznat, kdy je po závodech. Het begon niet met ‘een, twee, drie, af,’ neen, ze gingen hollen als ze zin hadden en hielden dan weer op, als ze zin hadden, zodat het niet gemakkelijk was om er achter te komen, wanneer de wedstrijd uit was. 0.6825396825396826 "Nu, ovšemže ona," řekl Blboun, ukazuje prstem na Alenku; a celá společnost se ihned shlukla kolem ní, vykřikujíc zmateně: "Ceny! ‘Wel zij natuurlijk,’ zei de Dodo en wees met één vinger naar Alice; en het hele gezelschap ging om haar heen staan en ze riepen allemaal door elkaar heen: ‘Prijzen, kom op met je prijzen!’ 0.9932659932659933 Dostala se dokonce do dlouhého sporu s Lorou, která se nakonec stala nevrlou a omezila se na to, že opakovala: "Já jsem starší než vy a musím to vědět líp." A to Alenka nechtěla uznat, dokud nevěděla, kolik je Loře let, a jelikož Lora rozhodněodmítala povědět svůj věk, nedalo se dále nic dělat. Zij had dan ook een lang gesprek met de Papegaai, die op het laatste boos werd en enkel zei: ‘Ik ben ouder dan jij en weet het dus beter’; en Alice wilde dat niet aannemen voor zij wist hoe oud hij was, maar toen de Papegaai dat absoluut niet wou vertellen, was er verder weinig meer te bespreken. 0.8316326530612245 Pochvíli však z dálky zaslechla opět drobné cupitání, a vzhlédla toužebně, napolo doufajíc, že si to Myška rozmyslila a že se vrací, aby dokončila své vypravování. Maar na een poosje hoorde ze op een afstand weer getrippel van voeten en zij keek vlug op, want ze hoopte half dat de Muis van plan veranderd was en terug kwam om zijn verhaal verder te vertellen. 0.9586776859504132 Alenka na ni úzkostlivěupírala oči, neboťbyla jista, že z toho vyjde se zlou rýmou, nepodaří-li se jí brzy uschnout. Alice keek hem bezorgd en gespannen aan, want zij wist zeker, dat zij lelijk kou zou vatten als zij niet gauw droog werd. 0.972972972972973 Myš v odpověďjenom nevrle zabručela. De Muis bromde maar wat als antwoord. 1.0137614678899083 Alence se celá ta věc zdála hodněnesmyslnou, ale všichni hleděli tak vážně, že se neodvážila smát; a jelikož jí nenapadalo nic vhodného, co by mohla říci, prostěse poklonila a vzala náprstek, hledíc, jak vážnějen dovedla. Alice vond het hele geval erg dwaas, maar ze keken zo ernstig dat ze niet dorst te lachen, en toen ze geen goed antwoord kon bedenken, boog ze alleen maar diep en deed haar prijs zo plechtig als ze kon aan haar vinger. 0.9330543933054394 Na tuto otázku nemohl Blboun odpovědět bez delší úvahy a seděl tedy drahnou dobu s jedním prstem přitlačeným na čelo (tak to Alenka vídávala na obrazech velkých básníkůa myslitelů), zatímco ostatní čekali v naprostém tichu. De Dodo moest eerst lang nadenken voor zij daarop kon antwoorden en zij zat een hele tijd met haar wijsvinger tegen haar voorhoofd te denken (in de houding waarin je dichters meestal op plaatjes ziet), terwijl de anderen zwijgend wachtten. 0.6023391812865497 "Nezdá se, že by ji zde dole měl někdo rád, a přece je to jistěta nejlepší a nejmilejší kočka na světě! ‘Ik wou dat ik het niet over Dina had gehad,’ zei ze droevig bij zichzelf, ‘niemand schijnt hier beneden op haar gesteld te zijn en toch is het de beste kat van de wereld. 0.6477987421383647 "Já vím docela dobře, co to znamená, když já něco najdu," řekla Kachna; "obyčejněje to žabka nebo červ. ‘Zeker, dat weet ik heel goed, als ik iets vind’, zei de Eend, ‘dat is meestal een kikvors of een worm, maar nu is de vraag: wat vonden de Staten van Holland?’ 0.5697674418604651 řekla Alenka, "a proč nenávidíte K a P," dodala šeptem, trochu se obávajíc, aby ji opět neurazila. ‘U hebt me beloofd dat U me Uw geschiedenis zou vertellen,’ zei Alice ‘en waarom u K. en H. zo haat,’ voegde ze er fluisterend aan toe, bang dat hij weer beledigd zou zijn. 0.5691699604743083 A tu se opět všichni shlukli kolem ní a Blboun jí slavnostněodevzdal náprstek, řka: "Prosíme, abyste ráčila přijmouti tento elegantní náprstek." Toen gingen ze weer om haar heen staan, terwijl de Dodo haar plechtig de vingerhoed aanbood en zei: ‘Wij verzoeken U beleefd deze sierlijke vingerhoed te willen aanvaarden’ en toen zij deze korte toespraak had uitgesproken, begonnen ze allen te klappen. 1.0576923076923077 A to ještěnic není proti tomu, jak dovede chytat ptáky! En u moest eens zien hoe ze achter een vogel aanzit. 0.8301886792452831 "A kdo je Minda, smím-li si dovolit otázku?" ‘En wie is Dina, als ik vragen mag,’ zei de Papegaai. 0.5833333333333334 "Co jsou kandidátní závody?" ‘Wat is een verkiezings-wedstrijd?’ vroeg Alice. 0.6992481203007519 A tu se ubohá Alenka znovu dala do pláče, neboť začala pociťovat velkou tesknotu a skleslost. O Dina, zal ik je nog ooit terugzien?’ En toen begon de arme Alice weer te huilen, want zij voelde zich zo alleen en zo neerslachtig. 0.751269035532995 "Nu," řekl Blboun, "nejlepší vysvětlení je zkusit to." (A jelikož byste to mohli chtít někdy v zimězkusit sami, povím vám, jak to Blboun uspořádal.) ‘Ik kan je dat het beste verklaren,’ zei de Dodo, ‘wanneer wij beginnen.’ (En nu zal ik je vertellen hoe de Dodo het uitlegde, want je wilt het misschien op een regenachtige dag ook eens proberen). 0.5342465753424658 Nicméně, když tak nějaké půl hodiny všichni běhali, byli zase úplněsuší a Blboun náhle zvolal: "Závody jsou u konce!" Toen ze zo ongeveer een half uur heen en weer hadden gehold en droog waren geworden, riep de Dodo plotseling: ‘De wedstrijd is afgelopen’ en ze gingen allemaal hijgend om haar heen staan en vroegen ‘Wie heeft gewonnen?’ 0.9142857142857143 zeptala seAlenka; ne, že by se jí moc chtělo mluvit - ale Blboun se odmlčel, jako kdyby chtěl naznačit, že by někdo měl něco říci, a nikdo jiný se k tomu neměl. Zij was daar niet zo erg nieuwsgierig naar, maar de Dodo zweeg even, alsof zij verwachtte dat iemand iets zeggen zou en geen van de anderen scheen daar behoefte aan te hebben. 0.49382716049382713 řekla Myš mračíc se, ale velmi zdvořile. ‘Pardon,’ zei de Muis, zijn voorhoofd fronsend, maar heel beleefd, ‘zei je iets?’ 0.6972477064220184 Všichni bez meškání usedli, utvořivše veliký kruh, v jehož středu stála Myš. Ik zal jullie wel droogmaken.’ Ze gingen meteen allemaal in een grote kring zitten met de Muis in het midden. 1.010204081632653 První otázka ovšem byla, jak se opět osušit: začali se o tom radit a za několik minut to Alence nepřipadalo nikterak divné, že se s nimi nalezla v důvěrném hovoru, jako by je byla znala od narození. In de eerste plaats moesten ze natuurlijk zien droog te worden; ze gingen daarover beraadslagen en al gauw vond Alice het heel gewoon, dat zij met hen praatte, of zij hen haar hele leven al kende. 1.0434782608695652 "Myslela jsem, že jste něco řekla," pravila Myš. ‘O, dat dacht ik,’ zei de Muis, ‘ik ga verder. 0.4888888888888889 "Prosím za prominutí," řekla Alenka pokorně. ‘Neemt u me niet kwalijk,’ zei Alice erg nederig, ‘u was geloof ik aan de vijfde kronkel.’ 0.7222222222222222 "Ale ona musí též dostat cenu, že ano?" ‘Maar ze moet zelf ook een prijs hebben,’ zei de Muis. 1.0595238095238095 Otův syn udělil ji roku 976 Leopoldu Babenberskému a vymanil ho z moci vévody bavorského. Frederik Hendrik, die in 1647 was gestorven, was opgevolgd door zijn zoon Willem II. 0.6428571428571429 "Zamotaný je, o tom není pochyby," řekla si Alenka, hledíc s údivem na ocásek vlekoucí se za Myší v mnoha záhybech, "ale pročby měl být smutný?" ‘'t Is een lange staart, zeker’, dacht Alice en ze keek er verwonderd naar, ‘maar waarom noemt hij hem treurig?’ En zij bleef daarover nadenken, terwijl de Muis vertelde, zodat in haar idee het verhaal er ongeveer zo uitzag: 0.525 "K žádné zatáčce jsem nedošla," řekla Myš a vstala a odcházela. ‘Daar was ik helemaal niet,’ zei de Muis terwijl hij opstond en wegliep, ‘je beledigt me, wanneer je zulke onzin praat!’ 1.7843137254901962 Někteří ptáci náhle odešli beze slova; jedna stará Straka se začala pečlivězahalovat, a spěchala pryčs poznámkou: "Už opravdu musím domů; tenhle noční vzduch mi nedělá dobře na krk!" Sommige vogels renden meteen weg; een oude ekster begon zich zorgvuldig in een omslagdoek te wikkelen. 1.05 Znáte snad tu píseň?" ‘Ken je dat liedje?’ 0.8518518518518519 Teďje pořád pět hodin." Het is nu altijd vier uur.’ 0.5454545454545454 Plch pomalu otevřel oči. De Zevenslaper deed langzaam zijn ogen open. 0.9666666666666667 Hlasuji, aby nám ta mladá dáma vyprávěla nějakou pohádku." Ik vind dat de jonge dame ons wel een verhaal kan vertellen. 0.78 Alenka se mu zvědavědívala přes rameno. Alice had nieuwsgierig over zijn schouder gekeken. 1.0163934426229508 Opět se octla ve velké síni a blízko malého skleněného stolku. Ze kwam weer in de lange zaal, dicht bij het glazen tafeltje. 0.9494949494949495 - Ale kdybyste s ním byla na dobré noze, udělal by vám s hodinami, skoro cokoliv byste chtěla. Nee, als je maar zorgt, dat je op goede voet met hem staat, doet hij alles wat je wilt met de klok. 1.0909090909090908 Alenka chvíli uvažovala a pak řekla: "Čtvrtého." Alice dacht even na en zei toen ‘De vierde.’ 0.9047619047619048 "Ne, já se poddám," odpověděla Alenka; "jaká je odpověď?" ‘Nee, ik geef het op,’ antwoordde Alice, ‘wat is de oplossing?’ 0.7246376811594203 (,Kéž by jen bylo," zašeptal si Březňák pro sebe.) (‘Ik wou dat het waar was,’ fluisterde de Maartse Haas bij zichzelf). 0.88 "To je velmi podivné," pomyslila si, "ale všechno je dnes podivné. ‘Dat is wel heel gek,’ dacht ze, ‘maar tenslotte is vandaag alles even gek. 0.7878787878787878 "Ten Plch už zase spí," řekl Kloboučník a nalil mu na nos trochu horkého čaje. ‘De Zevenslaper slaapt weer,’ zei de Hoedenmaker en hij goot hem een beetje hete thee op zijn neus. 0.8681318681318682 Již nějakou chvíli se na Alenku díval velmi zvědavěa toto byla prvá jeho slova. Hij had Alice een hele tijd nieuwsgierig op zitten nemen en dit was het eerste wat hij zei. 0.9578947368421052 "Nevěděla jsem, že je to váš stůl," řekla Alenka, "je prostřen pro mnohem víc než pro tři." ‘Ik wist niet dat het uw tafel was,’ zei Alice, ‘hij is voor veel meer dan drie mensen gedekt.’ 0.9230769230769231 "Kdybyste znala Čas tak dobře jako já," řekl Kloboučník , neřekla byste ,mařit jej`. ‘Als je de Tijd even goed kende als ik,’ zei de Hoedenmaker, ‘zou je niet over haar praten. 1.0 Jak to dořekla, zpozorovala, že jeden strom má v kmeni dveře. Juist toen zij dit zei, zag zij in één van de bomen een deur. 1.25 POTRHLÁ ČAJOVÁ SPOLEČNOST Een dolle theevisite 1.0153846153846153 " Ale bylo to to nejlepší máslo," odpověděl Zajíc Březňák pokorně. ‘Het was toch beste boter,’ antwoordde de Maartse Haas deemoedig. 1.0 "Nu, tentokrát budu opatrnější," řekla si, a začala tím, že vzala se stolku malý zlatý klíček a odemkla vrátka, vedoucí do zahrady. ‘Nu zal ik beter oppassen,’ zei ze bij zichzelf en nam eerst het sleuteltje van de tafel en deed daarmee de deur naar de tuin open. 0.8761061946902655 "Možná že ne," odvětila Alenka opatrně, "ale vím, že si musím vyklepávat čas, když hraji na piano." ‘Misschien niet,’ antwoordde Alice voorzichtig, ‘maar ik moet altijd erg op de tijd passen als ik piano studeer.’ 0.9565217391304348 "Myslím, že byste mohli s časem nakládat rozumněji," řekla, "než jej mařit hádankami, na které není odpovědi." ‘Je kunt je tijd toch wel beter besteden,’ zei ze, ‘dan haar met raadsels te verknoeien, waar geen antwoord op is.’ 1.0098039215686274 "Zprvu snad ne," řekl Kloboučník, "ale mohla byste držet hodiny na půl druhé, jak dlouho byste chtěla." ‘Eerst niet,’ zei de Hoedenmaker, ‘maar je kunt het net zo lang twaalf uur laten blijven als je wilt.’ 0.8662420382165605 "To byste stejněmohla říci," dodal Sedmispáč, jenž se zdál mluviti ze spaní, "že ,dýchám, když spím` je totéž jako ,spím, když dýchám`." ‘Dan kun je evengoed zeggen,’ zei de Zevenslaper, die blijkbaar in zijn slaap praatte, ‘dat "ik adem als ik slaap," hetzelfde is als "ik slaap als ik adem"!’ 1.0731707317073171 Nicménědal si říci a pokračoval : "A tak ty tři sestry - víte - ony se učily vytahovat." En hij vertelde verder: ‘En die drie zusjes, die leerden scheppend werk, weet je.’ 1.0224719101123596 Když se ohlédla naposled, viděla je, jak se pokoušejí strčiti Sedmispáče do čajové konvice. Het laatste wat zij zag, was, dat zij probeerden de Zevenslaper in de theepot te stoppen. 1.0059880239520957 Například, řekněme, že je 8 hodin ráno - zrovna má začít škola; potřebovala byste Času jen šeptem pokynout, a v mžiku se hodiny otočí - frrr - půl druhé - čas k obědu." Bijvoorbeeld, als het negen uur is en de school begint, dan hoef je de Tijd maar even iets in zijn oor te fluisteren en in een oogopslag is het twaalf uur: etenstijd!’ 1.0588235294117647 "Já jsem nespal," řekl chraptivým mdlým hlasem; "slyšel jsem každé slovo, které jste situ, braši, povídali." ‘Ik sliep niet,’ zei hij met een hese en zwakke stem, ‘ik heb ieder woord gehoord, dat jullie zeiden.’ 0.8547008547008547 "Chcete říci, že si nemůžete nalít méně," řekl Kloboučník; " "nalít si více než nic je velmi snadné. ‘Je bedoelt dat je niet minder kunt nemen,’ zei de Hoedenmaker, ‘het is heel gemakkelijk om meer te nemen dan niets.’ 0.7985074626865671 "Ano, tak jest," řekl Kloboučník s povzdechem; "je pořád čas k svačiněa my nemáme vůbec kdy umývat nádobí." ‘Ja, zo is het,’ zei de Hoedenmaker met een zucht, ‘het is altijd theetijd en we hebben geen tijd om de vaten onderwijl om te wassen.’ 0.8172043010752689 "A hezky rychle," dodal Kloboučník, "nebo zase usneš, než s ní budeš hotov." ‘En begin een beetje gauw,’ voegde de Hoedenmaker er aan toe, ‘want anders slaap je weer in.’ 0.8181818181818182 Sedmispáčnevrle zatřásl hlavou a řekl, aniž otevřel oči : "Ovšem, ovšem; právějsem chtěl podotknouti totéž." De Zevenslaper schudde ongeduldig zijn hoofd en zei zonder zijn ogen op te slaan: ‘Natuurlijk, natuurlijk, dat wou ik juist zeggen.’ 0.4444444444444444 Myslím, že tam mohu hned vejít." Ik vind dat ik best eens naar binnen kan gaan.’ En zij ging naar binnen. 0.9766355140186916 Březňák vzal hodinky a chvíli na něponuře hleděl; pak je ponořil do čaje a opět se na ně podíval, ale nedovedl si vymyslit, co by řekl lepšího, než byla jeho první poznámka: "Bylo to, víte, to nejlepší máslo." De Maartse Haas nam het horloge weer op en keek er somber naar; toen stopte hij het in zijn kop thee en keek er weer naar, maar hij kon niets beters bedenken dan zijn vroegere opmerking: ‘Het was toch beste boter.’ 0.7894736842105263 "Já chci čistý šálek," přerušil je Kloboučník; "poposedněme o jedno místo." ‘Ik moet een schoon bordje hebben,’ onderbrak de Hoedenmaker, ‘laten we een plaats opschuiven.’ 0.6923076923076923 Alenka nechtěla Plcha znovu urazit, začala tedy velmi opatrně: "Ale já nerozumím. Alice wilde de Zevenslaper niet opnieuw ergeren en daarom vroeg zij heel voorzichtig: ‘Maar ik begrijp het niet goed. 0.6236559139784946 Stůl byl veliký, a ti tři se tísnili na jednom jeho konci. De tafel was heel groot, maar de drie thee-drinkers zaten op elkaar gedrongen aan een hoekje. 0.92 "Měla byste se dát ostříhat," řekl Kloboučník. ‘Je haar moet geknipt worden,’ zei de Hoedenmaker. 1.5 Je to rozhodněHo." Het is hem.’ 0.808 Kloboučník otevřel zeširoka oči, uslyšev to, ale vše, co řekl, bylo: "Pročje havran jako psací stůl?" De Hoedenmaker deed zijn ogen wijd open toen hij dit hoorde; toen zei hij enkel: ‘Waarom lijkt een raaf op een schrijftafel?’ 0.9094827586206896 "Pro tebe je to totéž," řekl Kloboučník a tím se rozmluva skončila a společnost seděla chvíli mlčky, zatímco Alenka přemítala a vzpomínala na všechno, co věděla o havranech a psacích stolech, čehož nebylo mnoho. ‘Dat is hetzelfde bij jou,’ zei de Hoedenmaker en hier brak het gesprek af en zweeg het gezelschap een paar minuten, terwijl Alice over alles nadacht, wat haar over raven en schrijftafels te binnen wou schieten en dat was niet veel. 0.8852459016393442 Kloboučník jediný z nich měl z té změny prospěch, a Alenka na tom byla značněhůře než předtím, jelikož Březňák zrovna předtím na svůj talířpřevrhl konvičku mléka. De Hoedenmaker was de enige, die enig voordeel had van deze verandering en Alice was er nu heel wat slechter aan toe, want de Maartse Haas had net de melkkan over zijn bord omgegooid. 1.2982456140350878 "Obávám se, že žádné neznám," řekla Alenka, trochu poděšena tímto návrhem. ‘Ik weet er geen’ zei Alice, die schrok van dit voorstel. 1.0 Sedmispáčzase nějakou chvíli přemýšlel a pak řekl: "Byla to sirupová studně." De Zevenslaper dacht weer een poosje na en zei toen: ‘Het was een stroopput.’ 0.8823529411764706 "Sirup," odvětil Sedmispáč, tentokrát rovnou bez přemýšlení. ‘Stroop scheppen,’ zei de Zevenslaper, zonder na te denken dit keer. 0.8688524590163934 "Tomu dobře nerozumím," řekla, jak slušnějen dovedla. ‘Dat begrijp ik niet helemaal,’ zei ze zo beleefd als ze kon. 0.926829268292683 "Od vás nebylo příliš zdvořilé, posadit se bez pozvání," řekl Zajíc Březňák. ‘Het was niet erg beleefd van jou om zo maar te gaan zitten,’ zei de Maartse Haas. 0.7777777777777778 "Nalejte si více čaje," řekl Březňák Alence velmi vážně. ‘Neem gerust wat meer thee,’ zei de Maartse Haas heel ernstig tot Alice. 1.0 "U nás se nikdo na nic neptal," řekla Alenka. ‘Niemand heeft jou iets gevraagd,’ zei Alice. 1.2191780821917808 "Neměl byste dělat osobní poznámky," řekla Alenka poněkud přísně, "je to velmi neslušné." ‘U moet niet zo persoonlijk worden,’ zei Alice streng, ‘dat is erg grof.’ 1.1153846153846154 Kloboučníkova poznámka se zdála postrádat smyslu, a přece zcela nepochybněmluvil česky. Wat de Hoedenmaker zei, scheen volkomen onzin en toch was het goed Nederlands. 0.9777777777777777 "Slyšela jsem něco podobného," řekla Alenka. ‘Ik heb wel eens zo iets gehoord,’ zei Alice. 1.2333333333333334 "Ovšemže neukazují," odvětila Alenka hbitě; "ale to je proto, že rok zůstává týž takovou nesmírnědlouhou dobu." ‘Natuurlijk niet,’ antwoordde Alice, ‘maar dat is omdat het zolang hetzelfde jaar blijft.’ 0.9716312056737588 "Může se vytahovat voda ze studněna vodu," řekl Kloboučník, "tak bych myslel, že se může vytahovat sirup ze sirupové studně- eh, hloupá?" ‘Je kan water scheppen uit een waterput,’ zei de Hoedenmaker; ‘dan kan je volgens mij stroopscheppen uit een stroopput, is het niet, Domoor?’ 0.7902097902097902 "To byste stejněmohla říci," dodal Březňák, "že ,líbí se mi, co dostanu` je totéž jako ,dostanu, co se mi líbí`." ‘Dan kun je even goed zeggen,’ voegde de Maartse Haas er aan toe, ‘dat "ik houd van wat ik krijg" hetzelfde is als "ik krijg waarvan ik houd"!’ 0.8582677165354331 Pak. se dala do ukusování hříbku - měla ho stále ještěkousek v kapse - až byla asi stopu vysoká; pak se dala úzkou chodbičkou, a pak - se konečněoctla v krásné zahraděmezi pestrými záhony květin a chladnými vodotrysky. Toen knabbelde ze weer wat aan de paddestoel (ze had een stuk in haar zak gestopt) tot zij nog dertig centimeter groot was en liep door de smalle gang en toen - toen kwam zij eindelijk in de mooie tuin met de kleurige bloemenbedden en de koele fonteinen. 1.2295081967213115 "Opravdu, když se mne tak ptáte," řekla Alenka velmi zmatena, "nemyslím - " ‘Nee, nu u het vraagt,’ zei Alice verbaasd, ‘ik denk niet...’ 0.9657534246575342 - Pohádali jsme se v březnu - zrovna než on se zbláznil, víte - " (ukázal lžičkou na Zajíce Březňáka) - "bylo to o velkém koncertě, pořádaném ‘Helaas,’ antwoordde hij, ‘we hebben in Maart - net voor hij gek werd - (hier wees hij met zijn theelepeltje naar de Maartse Haas) ruzie gekregen. 0.9642857142857143 "Velmi nepohodlné pro ubohého Sedmispáče," pomyslila si Alenka, "jenže, jelikožspí, tak je mu to asi jedno." ‘Erg ongemakkelijk voor de Zevenslaper,’ dacht Alice, ‘alleen, nu hij slaapt, komt het er niet veel op aan ook.’ 1.2906976744186047 "A od té doby," pokračoval Kloboučník smutečním hlasem, "mi neudělá tu nejmenší maličkost, o kterou ho požádám! ‘En sindsdien,’ ging de Hoedenmaker treurig verder, ‘doet hij nooit meer wat ik vraag. 1.0 "Za onoho času byly tři malé sestřičky," začal Plch ve velikém spěchu, "a ty se jmenovaly Míla, Lída a Věra; a bydlely v hluboké studni - " ‘Er waren eens drie zusjes,’ begon de Zevenslaper haastig, ‘en zij heetten Trinie, Minie en Linie en zij woonden op de bodem van een put -’ 1.0148148148148148 "Nu a tak jsem sotva skončil první verš," pokračoval Kloboučník, "když Královna vyskočila a zaječela: ,On zabíjí čas, srazte mu hlavu!` " ‘Ik had amper het eerste couplet gezongen,’ zei de Hoedenmaker, ‘toen de Koningin opsprong en schreeuwde ‘Hij is de Tijd aan het doden. 0.9019607843137255 "To jim také bylo," řekl Plch, "velmi špatně." ‘Dat waren ze ook,’ zei de Zevenslaper, ‘erg ziek.’ 0.7954545454545454 "Ale co se stane, když se opět dostanete dokola tam, kde jste začali?" ‘En wat doen jullie dan als je weer aan het begin gekomen bent?’ waagde Alice te vragen. 0.6565656565656566 řekla Alenka, která se vždy velmi zajímala 0 otázky jídla a pití. ‘Waar leefden ze van?’ vroeg Alice, die het altijd erg interessant vond wat mensen aten en dronken. 0.8350515463917526 Alenka se pokoušela představiti si, jak by tobylo, takový podivný způsob života, ale příliš jí to vrtalo hlavou, tak pokračovala: "Ale pročžily v hluboké studni?" Alice trachtte zich die buitengewone manier van leven voor te stellen, maar zij vond het wel een erg moeilijk probleem en daarom ging ze verder: ‘Maar waarom leefden ze op de bodem van een put?’ 0.4111111111111111 "Ukazují vaše hodinky, který je rok?" ‘En wat dan nog?’ mompelde de Hoedenmaker, ‘kan je op jouw horloge zien welk jaar het is?’ 0.7322834645669292 Toto vysvětlení Alenku tak zmátlo, že nechala Plcha mluvit značnou chvíli, aniž ho přerušila. Dit antwoord verbaasde de arme Alice zo, dat zij de Zevenslaper een poosje door liet vertellen zonder hem in de rede te vallen. 1.0303030303030303 "To jsem řekla," odpověděla Alenka spěšně, "aspoň- aspoňchci říci, co říkám - a to je snad totéž, ne?" ‘Dat doe ik,’ antwoorde Alice haastig, ‘tenminste ik bedoel wat ik zeg - dat is hetzelfde, ziet u.’ 1.0164835164835164 "Tak ony se učily vytahovat," pokračoval Sedmispáč, zívaje a protíraje si oči, neboťzačínal být velmi ospalý, "a kreslily a vytahovaly všechny možné věci - všechno, co se začíná na M ." ‘Zij leerden dus scheppen,’ ging de Zevenslaper verder, terwijl hij alsmaar geeuwde en in zijn ogen wreef van slaap, ‘en ze schiepen een heleboel dingen, alles wat met een B begint.’ 0.6083333333333333 řekla Alenka rozhorleněa sedla si do velké lenošky na jednom konci stolu. ‘Er is plaats genoeg!’ zei Alice verontwaardigd en zij ging in een grote leunstoel zitten aan het ene eind van de tafel. 1.16 "Nalejte si vína," řekl Zajíc Březňák povzbuzujícím tónem. ‘Neem wat wijn,’ zei de Maartse Haas aanmoedigend. 0.8269230769230769 "Nemám nejmenšího ponětí," řekl Kloboučník. ‘Ik heb er geen flauw idee van,’ zei de Hoedenmaker. 0.6153846153846154 - "To, myslím, že uhodnu," řekla nahlas. Ik geloof wel dat ik dat kan raden.’ voegde ze er hardop aan toe. 1.0533333333333332 "Pak to od vás nebylo příliš zdvořilé, nabízet mi je," řekla Alenka podrážděně. ‘Dan was het niet erg beleefd van je om die aan te bieden,’ zei Alice boos. 0.7108433734939759 "Chcete říci, že myslíte, že na to dovedete najít odpověď?" ‘Bedoel je, dat je denkt dat je het antwoord erop kan vinden?’ zei de Maartse Haas. 0.9761904761904762 "Taky tu žádné není," řekl Zajíc Březňák. ‘Die is er ook niet,’ zei de Maartse Haas. 0.6782178217821783 Alenka dobře nevěděla, co na to odpovědět, tak si vzala trochu čaje a chleba s máslem a pak se obrátila na Plcha a opakovala svou otázku. Alice wist hierop niets te zeggen; daarom schonk ze zichzelf wat thee in, nam een boterham met boter, wendde zich tot de Zevenslaper en herhaalde haar vraag: ‘waarom woonden ze op de bodem van een put?’ 0.631578947368421 Odkud vytahovaly sirup?" Waar schepten zij die stroop dan uit?’ 1.078125 "Pak byste měla říci, co jste říci chtěla," pokračoval Zajíc Březňák. ‘Dan moet je zeggen wat je bedoelt,’ antwoordde de Maartse Haas. 0.7209302325581395 "Tomu nerozumím," řekla Alenka. ‘Ik begrijp niet wat u bedoelt,’ zei Alice. 0.7272727272727273 Poposedl, když to dořekl, a Sedmispáčho následoval; Březňák poposedl na místo Plchovo, a Alenka dosti neochotnězaujala místo Březňákovo. Hij stond op terwijl hij dit zei en de Zevenslaper nam zijn plaats in; de Maartse Haas ging op de stoel van de Zevenslaper zitten en Alice nogal tegen haar zin op die van de Maartse Haas. 1.3333333333333333 žadonila Alenka. Alice zweeg. 0.9302325581395349 "Ano, ale musely se s ním dostat dovnitřnějaké drobty," nevrle bručel Kloboučník; "neměl jste je mazat nožem od chleba." ‘Maar er zaten vast broodkruimels in,’ mopperde de Hoedenmaker, ‘je had de boter er ook niet met het broodmes in moeten stoppen.’ 0.7323943661971831 "Živily se sirupem," řekl Plch po chvíli přemýšlení. ‘Van stroop,’ zei de Zevenslaper na een ogenblikje te hebben nagedacht. 1.0389610389610389 "Ještějsem žádný neměla," odpověděla Alenka uraženě, "tak si nemohu nalít více." ‘Ik heb nog niets gehad,’ zei Alice boos, ‘dus kan ik onmogelijk meer nemen.’ 0.9523809523809523 "Tím se přece nemohly živit," poznamenala Alenka jemně; "to by jim bylo špatně." ‘Dat kan toch nooit,’ merkte Alice vriendelijk op, ‘dan zouden ze toch ziek worden.’ 0.8292682926829268 otázal se Kloboučník vítězoslavně. De Hoedenmaker schudde treurig het hoofd. 0.7941176470588235 "Já také ne," řekl Březňák. ‘Ik evenmin,’ zei de Maartse Haas. 0.8885869565217391 Sedmispáčtou dobou už měl oči zase zavřeny a usínal; byv však štípnut Kloboučníkem, vzbudil se zase s malým výkřikem a pokračoval: "- co se začíná na M, jako myší díra, a měsíc, a minulost, a moudrost, a mnohost - víte, velmi krásné rčení je mnohost moudrosti - viděla jste někdy takovou věc jako pěkněvytažený výkres mnohosti? De Zevenslaper had zijn ogen gesloten en ging langzamerhand onder zeil, maar toen de Hoedenmaker hem kneep, werd hij met een gilletje wakker en ging verder: ‘Alles wat begint met een B, bijvoorbeeld bakblikken, beenbreuken, brandingen en behagen; - je hebt natuurlijk wel eens horen zeggen: ‘hij schept er behagen in’, maar heb je dat ooit iemand er uitzien scheppen!’ 0.5377358490566038 Alenka se rozhlédla po stole, ale tam nebylo nic než čaj. Alice keek de hele tafel rond, maar zager enkel thee op staan - ‘Ik zie helemaal geen wijn,’ merkte ze op. 0.8431372549019608 "Pak byste neměla mluvit," řekl Kloboučník. ‘Dan moet je ook niets zeggen,’ zei de Hoedenmaker. 0.6666666666666666 pomyslila si Alenka, "jsem ráda, že začali dávat hádanky." ‘Kom, nu zal het leuk worden,’ dacht Alice, ‘ik ben blij dat ze raadsels op gaan geven. 1.1481481481481481 Alenka se cítila hroznězmatena. Alice moest er van zuchten. 0.6815642458100558 V ruce držel hodinky, které vytáhl z kapsy, a pohlížel na něznepokojeně, chvílemi jimi štěrchaje a přidržuje si je k uchu. ‘De hoeveelste is het?’ zei hij en wendde zich tot Alice; hij had zijn horloge uit zijn zak gehaald en keek er nijdig naar, schudde het zo nu en dan en hield het dan aan zijn oor. 0.6415094339622641 Tu sebou Plch trhl a začal ze spaní zpívat: "Ó láásko mááá, - ó láásko mááá -- " a nepřestal, dokud ho nezačali štípat, aby toho nechal. Hier kwam er wat beweging in de Zevenslaper en hij begon in zijn slaap te zingen ‘Knipoog, knipoog, knipoog, knipoog, knipoog’ en ging daar zo lang mee door dat ze hem knijpen moesten om hem weer stil te krijgen. 0.5454545454545454 "Ale pak, víte, já bych ještěneměla hlad." ‘Dat zou prachtig zijn,’ zei Alice, ‘maar dan zou ik nog geen honger hebben.’ 0.6133333333333333 řekla Alenka, docela zapomenuvši na svůj slib. ‘Wat voor scheppend werk?’ vroeg Alice, die haar belofte weer vergeten had. 0.5704225352112676 "To byste právětak mohla říci, že ,vidím, co jím` je totéž jako ,jím, co vidím`." ‘Dat is helemaal niet hetzelfde,’ zei de Hoedenmaker, ‘je kunt even goed zeggen dat "ik zie wat ik eet" hetzelfde is als "ik eet wat ik zie"!’ 0.9473684210526315 mručel Kloboučník. Knipoog Vleermuis - 0.6083916083916084 Sedmispáčokamžitěusnul a ani Kloboučník, ani Březňák nevěnovali nejmenší pozornosti jejímu odchodu, ačkoliv se jednou nebo dvakrát ohlédla, polodoufajíc, že ji zavolají zpět. Deze grofheid was Alice toch te bar; zij stond verontwaardigd op en wandelde weg; de Zevenslaper viel op hetzelfde ogenblik in slaap en niemand van de anderen scheen notitie te nemen van haar vertrek; toch keek zij nog een paar keer om, half in de hoop dat zij haar terug zouden roepen. 1.1587301587301588 "Právě," řekl Kloboučník; "když je šálek špinavý,sedneme si o místo dál." ‘Precies,’ zei de Hoedenmaker, ‘wanneer de boel te vuil wordt.’ 1.18 "No, a s mými hodinkami je to zrovna tak," řekl Kloboučník. ‘Precies zoals met het mijne,’ zei de Hoedenmaker. 0.5180722891566265 řekl Kloboučník, obraceje se opět k Alence. ‘Heb je het raadsel al opgelost?’ zei de Hoedenmaker en wendde zich weer tot Alice. 0.5060975609756098 "Říkal jsem vám, že máslo nebude dělat stroji dobře," dodal, hleděhněvivěna Zajíce. ‘Twee dagen achter,’ zuchtte de Hoedenmaker, ‘ik heb je wel gezegd dat boter niet goed voor het uurwerk is,’ voegde hij er aan toe en keek de Maartse Haas boos aan. 1.1764705882352942 Snad přece jedna taková studněněkde je." Het kan eigenlijk best waar zijn.’ 0.47761194029850745 "A kdo teďdělá osobní poznámky?" ‘En wie is er nu persoonlijk?’ vroeg de Hoedenmaker triomfantelijk. 0.603448275862069 - Ovšem," řekl Sedmispáč, "stud-ně. ‘Zeker,’ zei de Zevenslaper, ‘inderdaad, heel diep er in.’ 1.15 Nikdo se však nepohnul. Niemand bewoog zich. 1.12 Všichni se dívali na Alenku. Iedereen keek naar Alice. 0.782608695652174 ALENČINO SVĚDECTVÍ De Getuigenis van Alice 1.2857142857142858 V soudní síni však bylo mrtvé ticho. Er heerste een diepe stilte. 0.8727272727272727 Já domníval se, že jste byl (než na ni záchvat pad) překážkou mezi ním a mnou, a jí a námi snad. Mijn mening was, dat uwe stem (Voor ziekte 't heeft belet) Een hinderpaal was tussen hem, Onszelf en u en het. 0.8095238095238095 Srdcový Kluk smutnězavrtěl hlavou. De Hartenboer schudde bedroefd zijn hoofd. 0.8414634146341463 "Jestliže jste to nepodepsal," řekl Král, "tak je to jenom tím horší. ‘Als je het niet ondertekend hebt,’ zei de Koning, ‘maakt dat de zaak enkel erger. 0.9302325581395349 "To dokazuje jeho vinu," řekla Královna. ‘Dat bewijst zijn schuld,’ zei de Koningin. 0.8 Toto jsou verše, které Bílý Králík četl: Dit was het gedicht, dat het Witte Konijn voorlas: 0.7037037037037037 "Skoro celé dvěmíle," dodala Královna. ‘Bijna twee kilometer,’ voegde de Koningin er aan toe. 0.96 "Je to nejstarší zákon v celé knize," řekl Král. ‘Het is de oudste wet in het boek,’ zei de Koning. 0.7454545454545455 Král zbledl a spěšnězavřel svůj zápisník. De Koning werd bleek en deed haastig zijn boekje dicht. 1.075 "Já nejsem vyšší jedné míle," řekla Alenka. ‘Ik ben geen kilometer lang,’ zei Alice. 0.5161290322580645 "Vypadám na to?" ‘Zie ik daarnaar uit?’ zei hij. 0.835820895522388 "To je velmi důležité," řekl Král, obraceje se k porotě. ‘Dat is heel belangrijk,’ zei de Koning en wendde zich tot de jury. 0.9057971014492754 "Není-li v nich žádného smyslu," řekl Král, "pak nás to ušetří velké spousty nesnází, víte, jelikož jej nepotřebujeme hledat. ‘Als het niets betekent,’ zei de Koning, ‘bespaart ons dat een heleboel moeite, want dan hoeven we ook niet naar een verklaring te zoeken. 0.7534246575342466 "Pak musil napodobit rukopis někoho jiného," řekl Král. ‘Dan moet hij iemand anders handschrift na hebben gedaan,’ zei de Koning. 0.9558823529411765 "Uvažujte o svém výroku," řekl porotětichým, chvějícím se hlasem. ‘Overweeg uw oordeel,’ zei hij met zachte, bevende stem tot de jury. 0.8333333333333334 "Ale dál stojí - ,zas vrátily se k vám`," řekla Alenka. ‘Maar het gaat verder: Zij keerden dan van u naar hem,’ zei Alice. 1.3506493506493507 a přečetl ze své knihy: "Zákon čtyřicátý druhý: Veškeré osoby vyšší jedné míle musí opustit soudní síň." Alle personen van meer dan een kilometer lang moeten de rechtszaal verlaten.’ 0.7045454545454546 Tváře porotcůse opět vyjasnily. (De gezichten van de juryleden klaarden op). 0.8936170212765957 to kterýkoli z nich vysvětliti," řekla Alenka (v několika posledních minutách vyrostla již do takové velikosti, že se ani trochu nebála Krále přerušit), "dám mu pětník. ‘Als iemand er iets van begrijpt,’ zei Alice (ze was de laatste minuten zo groot geworden, dat ze helemaal niet bang meer was om hen in de rede te vallen), ‘krijgt hij van mij een stuiver. 0.8522727272727273 "Pak vám ta slova nepadnou," řekl Král, rozhlížeje se kolem sebe s úsměvem. ‘Dan beletten die woorden je ook niets,’ zei de Koning en keek glimlachend de zaal rond. 0.777027027027027 "Ještějsem ho neotevřel," řekl Bílý Králík, "ale zdá se, že je to dopis, který obžalovaný napsal pro - pro někoho." ‘Ik heb het nog niet opengedaan,’ zei het Witte Konijn, ‘maar het is blijkbaar een brief, geschreven door de gevangene en gericht aan - aan iemand.’ 0.8909090909090909 Všichni porotci si zapisovali na tabulky: "Ona nevěří, že je ve všech těch verších nejmenší špetka smyslu", ale žádný se nepokusil verše vysvětlit. De jury-leden schreven allemaal in hun schriften: ‘Zij gelooft dat het absoluut niets te betekenen heeft,’ maar niet een van hen probeerde het gedicht uit te leggen. 0.5625 "Jste," řekl Král. ‘Dat ben je wel,’ zei de Koning. 1.3076923076923077 "Vy buďte ticho!" Houd dan op!’ 1.1538461538461537 "Tak ať, ale já nepůjdu," řekla Alenka; "a mimo to není tožádný zákon: vy jste si to zrovna teďvymyslil." ‘Toch ga ik niet weg,’ zei Alice, ‘het is trouwens geen echte wet, U hebt hem net bedacht.’ 1.0421052631578946 "Začněte na začátku," řekl Král vážným hlasem, "a pokračujte, až přijdete ke konci, pak přestaňte." ‘Begin bij het begin,’ zei de Koning ernstig, ‘en ga net zo lang door tot je aan het slot bent. 0.872093023255814 "Nechťporota uvažuje o svém výroku," řekl Král, toho dne už asi po dvacáté. ‘Laat de jury uitspraak doen,’ zei de Koning ongeveer voor de twintigste maal die dag. 0.8333333333333334 řekl. Alice. 1.0526315789473684 "Nic," řekla Alenka. ‘Niets,’ zei Alice. 0.8935185185185185 "V líčení se nemůže pokračovat," řekl Král velmi vážným hlasem, "dokud nebudou všichni porotci zpátky řádněna svých místech - ale všichni," opakoval s velkým důrazem, pohlížeje přísněna Alenku. ‘De rechtszitting kan geen voortgang hebben,’ zei de Koning heel ernstig, ‘voor alle jury-leden op hun eigen plaats terug zijn - allemaal,’ herhaalde hij met grote nadruk en hij keek Alice strak aan toen hij dat zei. 0.905940594059406 "Ovšem, nedůležité, jsem chtěl říci," pravil spěšné Král a pokračoval polohlasem k sobě "důležité - nedůležité - nedůležité - důležité -" jako by uvažoval, které z obou slov zní lépe. ‘Natuurlijk, onbelangrijk bedoelde ik,’ zei de Koning haastig en hij ging zachtjes bij zich zelf verder ‘belangrijk-onbelangrijk-onbelangrijk-belangrijk,’ alsof hij probeerde welk woord het beste klonk. 0.9259259259259259 "Přečtěte je," řekl Král. ‘Lees voor,’ zei de Koning. 1.1363636363636365 "Ráčí-li Vaše Veličenstvo," řekl Srdcový Kluk, "já jsem to nepsal a oni nemohou dokázat, že jsem to psal: není to podepsáno." ‘Majesteit,’ zei de Hartenboer, ‘ik heb het niet geschreven en niemand kan bewijzen dat ik het wel heb gedaan. 1.5172413793103448 To jste jistězamýšlel nějakou špatnost, jinak byste sebyl podepsal jako poctivý člověk." Anders had je als eerlijk man je naam er wel onder gezet.’ 1.25 "Ještěmusí přijít další důkazy o vině, ráčí-li Vaše Veličenstvo," řekl Bílý Králík, vyskočiv na nohy u velikém spěchu: "právěbyl nalezen tento papír." ‘Er zijn nog meer getuigen, Majesteit,’ zei het Witte Konijn en sprong haastig op, ‘dit papier is juist binnen gekomen.’ 0.8604651162790697 "To je nejdůležitější výpověď, kterou jsme dosud slyšeli," 'řekl Král, mna si ruce; "tak teď aťtedy porota - -" ‘Dit is het belangrijkste bewijsstuk, dat ik tot nu toe gehoord heb,’ zei de Koning en wreef in zijn handen, ‘laat nu de jury -.’ 1.119047619047619 "Pak by to mělo být Číslo Jedna," řekla Alenka. ‘Dan zou het Wet no. één zijn,’ zei Alice. 1.1625 Celá soudní síňpropukla v potlesk: byla toprvá opravdu chytrá věc, kterou Král toho dne řekl. Dit was het eerste werkelijk verstandige woord dat de Koning die dag had gezegd. 1.8545454545454545 On vzkázal, že jsem odešel, (což, víme, pravda jest): Půjdou-li věci takto dál, kterou se dáte z cest? Zij keerden dan van u naar hem, Toch waren zij van mij. 0.6885245901639344 (Což opravdu nevypadal, jsa jen z papíru.) (Wat hij beslist niet deed, want hij was van karton gemaakt). 0.9191919191919192 "Tak to jistěbude," řekl Král, "ledaže by ho byl psal pro nikoho, což, víte, není obvyklé." ‘Dat moet wel,’ zei de Koning, ‘anders was hij aan niemand gericht en dat komt niet dikwijls voor.’ 0.6774193548387096 dodal Král uraženým hlasem, a všichni se horlivědali do smíchu. ‘Het was een woordspeling,’ voegde de Koning er beledigd aan toe en iedereen begon te lachen. 0.5688622754491018 V tom okamžiku Král, jenž už nějakou chvíli něco zapisoval do svého zápisníku, zvolal: "Ticho!" Op dit ogenblik riep de Koning, die enige tijd ijverig in zijn notitie-boekje had zitten schrijven: ‘Stilte!’ en dan las hij uit het boekje voor: ‘Wet twee-en-veertig. 0.7857142857142857 Zapletu-li se já či on v tu nepříjemnou věc, tu doufáme, že vrátíte jim volnost nakonec. Wordt gij en ik bij dit bestel Betrokken in die zaak, Voor uwe vrijspraak zorgt hij wel, Nauwkeurig als ik waak. 0.6601941747572816 "Nikoli, není," řekl Bílý Králík, "a to je na tom to nejpodivnější." ‘Nee,’ zei het Witte Konijn, ‘en dat is wel het gekste van alles.’ (De jury-leden keken heel beteuterd) 1.3157894736842106 "To je nápad, chtít rozsudek před výrokem poroty!" ‘Stel je voor, eerst de veroordeling!’ 1.7053140096618358 Jakmile se porotci trochu vzpamatovali z leknutí, způsobeného touto nehodou, a jakmile se nalezly jejich tabulky a kamínky a byly jim vráceny, dali se pilnědo práce a začali popisovat historii celé příhody, všichni mimo Vaňka, jenž se zdál příliš zmožen, než aby mohl dělati něco jiného, nežli seděti s otevřenou hubou a dívati se do stropu soudní síně. Zodra de jury-leden zich een beetje hersteld hadden van de schok en hun pennen en schriften weer gevonden waren en aan hen teruggegeven, begonnen zij heel ijverig een verslag van het ongeluk op te schrijven. 0.7887323943661971 vykřikla Královna zuřivěa hodila přitom kalamářna Vaňka. ‘Nooit!’ zei de Koningin woedend en gooide een inktpot naar de Hagedis. 1.4015748031496063 "Tak to by tak dalece bylo v pořádku," řekl Král a tlumeněsi začal verše pro sebe přeříkávat: " ,-což, víme, pravda jest` - to se ovšemtýká poroty - ,já je dal jí, on zase jim` ! ‘Precies,’ zei de Koning en hij mompelde verder bij zichzelf: ‘- Zo is het, weet ik nu -, dat is iemand van de jury natuurlijk. 0.9368421052631579 A pak dál - ,- než na ni záchvat pad -` na vás, má drahá, nikdy, myslím, nepadl záchvat?" Dan verder - Voor ziekte 't heeft belet -Jij bent niet ziek, liefste?’ zei hij tot de Koningin. 1.401360544217687 Někteří porotci si zapsali "důležité" a někteří "nedůležité" , Alenka to viděla, ježto byla dosti blízko, aby mohla nahlédnouti do jejich tabulek; "ale naštěstí na tom vůbec nezáleží ", pomyslila si u sebe. Alice kon dit zien, omdat zij dicht genoeg bij hen zat om in hun schriften te kijken, ‘maar het komt er toch niets op aan,’ dacht ze bij zich zelf. 0.5909090909090909 "Probuďse, drahá Alenko," řekla sestra. ‘Wordt wakker Alice,’ zei haar zusje, ‘wat heb jij lang geslapen!’ 0.6 A přece, nevím - nevím," pokračoval, rozprostíraje si verše na kolena a nahlížeje do nich jedním okem, "zdá se mi, že v nich nakonec přece jen vidím jakýsi smysl. En toch weet ik het niet,’ ging hij voort en spreidde het papier uit op zijn knie en keek ernaar met één oog: ‘Het heeft toch blijkbaar wel iets te betekenen, - Maar zei dat ik niet zwem - jij kunt niet zwemmen?’ ging hij verder en wendde zich daarbij tot de Hartenboer. 1.1493506493506493 Ihned ho uchopila a posadila hlavou vzhůru; "ne, že na tom mnoho záleží," řekla si k sobě; "myslím, že je nám tu při tomto líčení stejněplatný hlavou vzhůru jako vzhůru nohama." ‘Niet dat het er veel op aankomt,’ zei ze bij zichzelf, ‘ik denk dat hij op zijn kop evenveel invloed heeft op het verhoor als wanneer hij rechtop staat.’ 1.1875 Já je dal jí, on zase jim, vy pak je dali nám: Ačvšechny byly nejdřív mé, zas vrátily se k vám. - Ik gaf haar een, zij twee aan hem -, wel dat slaat natuurlijk op de gebakjes.’ 1.5344827586206897 "On řekl mi, žes u ní byl a mluvil o mněs ním; Ona mi velmi měla v zlé, že plavat neumím. Zij roemde wel mijn goede aard, Maar zei dat ik niet zwem. 1.7826086956521738 Alenka se podívala na lavici porotcůa viděla, že ve spěchu posadila ještěrku Vaňka hlavou dolů, a ten, ubožák, nemoha se pohnouti, smutněmával svým dlouhým ocáskem. Alice keek naar de bank van de jury-leden en zag dat zij de Hagedis op zijn hoofd had gezet. 1.2834224598930482 vykřikla tónem velkého zděšení, a začala milé porotce sbírat, jak jen rychle dovedla, neboťnehoda se zlatými rybkami jí dosud vězela v hlavěa ona se nejasnějaksi domnívala, že nesesbírá-li je ihned a neposadí zpět, kam patří, určitězahynou. Het ongeluk met de goudvissen spookte door haar hoofd en zij had een vaag idee dat die dieren, wanneer zij ze niet ineens bij elkaar zocht en in de jury-bank terugzette, dood zouden gaan. 0.5185185185185185 "Kde mám začít, ráčí-li Vaše Veličenstvo?" Het Witte Konijn zette zijn bril op. ‘Waar zal ik beginnen,Majesteit?’ vroeg hij. 0.7906976744186046 Kdo kdy viděl takhle velikou ruku? Wie heeft er nu ooit zo'n grote arm gezien? 1.3333333333333333 Tahle vévodkyně! De Hertogin! 1.0 No tak povídej!" Vertel eens op!’ 0.9714285714285714 "Jak byste tady mohla dělat úlohy? ‘Hoe kan je hier nu huiswerk maken? 1.0232558139534884 "A teďmi řekni, Petře, co je to v tom okně?" ‘Zeg op Piet, wat is dat daar in het raam?’ 0.96875 To byla jistěhlavní otázka, co? En dat was zeker de grote vraag. 1.0 - Ne ne, já ne! - Nee, ik niet! 0.6285714285714286 Vždyťje jí plné okno!" Hij vult waarachtig het hele raam.’ 0.9523809523809523 Ó, mé drahé pacičky! O mijn lieve pootjes! 0.46938775510204084 Co se to s tebou stalo? - Wat is er eigenlijk met je gebeurd ouwe jongen? 0.7674418604651163 Budu asi muset něco sníst nebo vypít - hlavní otázka však je, co?" Ik denk dat ik wel weer iets zal moeten eten of drinken; maar de grote vraag is: wat?’ 1.0 - Vaňku, sem s ním, hochu! - Jan zet hem hier, kerel! 0.7142857142857143 Běda! Helaas! 0.8285714285714286 Hned mi doběhnete domů, a přinesete mi vějířa pár rukavic! Ga onmiddellijk naar huis en haal een paar handschoenen en een waaier! 0.8148148148148148 Ó, můj kožich a vousy! O mijn pels en snorrebaard! 1.0 Doufám, že mne zas udělá velkou, protože už toho mám opravdu dost, být takovou drobounkou, nepatrnou věcičkou!" Ik hoop maar dat het me weer wat groter maakt, want ik heb er werkelijk genoeg van om zo'n klein ding te zijn!’ 1.105263157894737 Oh, Bože, Bože - málem bych byla zapomněla, že mám opět vyrůst! Daar was ik bijna vergeten dat ik weer groter wil worden! 0.5555555555555556 Počkejme - jak jen na to? Laat eens kijken, hoe zal ik dat klaarspelen? 0.82 O mněby se měla napsat kniha, to by měla! Er moest heus een boek over mij geschreven worden. 1.0588235294117647 (Hlasitý třeskot.) (hij zei: arrem). 0.7096774193548387 Ta mne dá popravit, jakože fretka je fretka! Ze zal me laten onthoofden, zo zeker als een fret een fret is. 0.6853932584269663 To bych opravdu ráda věděla, co se to se mnou jen mohlo stát! - ik maak zo toch wel heel wat mee, - ik vraag me af wat er eigenlijk met mij is gebeurd! 0.4878048780487805 "Kolečko plné čeho?" ‘Een kruiwagen vol met wat?’ dacht Alice. 0.4406779661016949 - Tak kdo vleze do komína? - 't Zal Jan wel geweest zijn - Wie gaat de schoorsteen in? 0.7407407407407407 Pán povídá, že musíš dolůvlézt komínem." Hé Jan, mijnheer zegt dat jij de schoorsteen in moet!’ 0.8333333333333334 Co se jen se mnou stane?" Wat zal er nu van mij worden?’ 0.8023255813953488 Byl to Bílý Králík, jenž pomalu cupital zpět a ohlížel se kolem, jako by něco hledal; a slyšela ho, jak si k soběpobrukuje: "Ó, vévodkyně! HET was het Witte Konijn, dat langzaam terug kwam wandelen en bedrukt om zich heen keek, alsof hij iets verloren had; en zij hoorde hem in zich zelf mompelen: ‘De Hertogin! 1.033112582781457 "Doma bylo mnohem příjemněji," pomyslila si ubohá Alenka, "když se člověk v jednom kuse nezvětšoval a nezmenšoval a nebyl posílán sem a tam králíky a myšmi. ‘Thuis was het toch heel wat prettiger,’ dacht de arme Alice,‘toen ik niet voortdurend groter en kleiner werd en door muizen en konijnen gecommandeerd. 0.8785046728971962 Čekala nějakou chvíli, aniž codál slyšela; konečněvšak zaslechla hrčení vozových kol a hluk mnoha hlasů, mluvících jeden přes druhého, z nichž rozpoznala některá slova: "Kde je ten žebřík? Ze wachtte een tijdje zonder iets te horen; tenslotte hoorde ze geratel van wagenwieltjes en het geluid van een heleboel stemmen die door elkaar praatten; ze ving allerlei brokstukken op. ‘Waar is de andere ladder? 1.064 Když jsem čítávala pohádky, představovala jsem si, že se takové věci ve skutečnosti nedějí, a teďjsem zde náhle sama v úplné pohádce! Vroeger, toen ik nog sprookjes las, dacht ik altijd dat dit soort dingen nooit werkelijk gebeurden en nu zit ik er midden in! 0.7647058823529411 Jakmile byla dosti malá, aby prošla dveřmi, vyběhla z domu a nalezla venku celý zástup zvířátek a ptáků. Zodra ze klein genoeg was om de deur door te gaan, liep ze het huis uit en zag dat een hele groep kleine beesten buiten op haar wachtte. 1.0671140939597314 Alenka se rozhlédla kolem sebe po květinkách i stéblech trávy; neviděla však nic, ca by vypadalo jako něco, co by se za těchto okolností mělo sníst nebo vypít. Alice keek rond naar de bloemen en de grassprietjes, maar ze kon niets vinden dat haar geschikt leek om in deze omstandigheden te eten of te drinken. 1.0294117647058822 Tentokrát bylo slyšet dva drobné výkřiky a nový řinkot rozbitého skla. Dit keer hoorde ze twee zachte kreten en nog meer gerinkel van glas. 1.0222222222222221 Alenka s jistým překvapením zpozorovala, že se oblázky na podlaze všechny pozvolna mění v malé koláčky, a hlavou jí kmitl znamenitý nápad. Alice merkte tot haar verrassing dat de steentjes op de grond allemaal in koekjes veranderden en plotseling kreeg ze een prachtig idee. 0.9391304347826087 Králík velmi brzy spatřil Alenku, jak se kolem sebe ohlíží, a zavolal na ni hněvivě: "Máry, co vy tu děláte? Het Konijn merkte Alice al gauw op, toen zij liep te zoeken en hij riep haar boos toe: ‘Marianne, wat doe jij hier? 0.8493150684931506 "I to jí zas je, milosti; ale přesto přese všecko je to ruka." ‘Zeker Edelachtbare, dat is waar, Edelachtbare, maar 't is toch een arm.’ 0.723404255319149 "Jak se to zdá podivné," řekla si Alenka, "dělat poslíčka králíkovi! ‘Wat is het eigenlijk gek,’ zei Alice bij zich zelf, ‘om boodschappen te doen voor een konijn! 0.6029411764705882 - No jo, vždyťjsem měl přinést jen jeden. - Ach wat, ik hoefde er toch maar één te halen, Jan heeft de andere. 0.8285714285714286 V mžiku bylohrobové ticho a Alenka si myslila u sebe: "To jsem zvědavá, co udělají teď! Onmiddellijk viel er een diepe stilte en Alice dacht bij zich zelf: ‘Ik ben benieuwd wat ze nu gaan doen! 0.8507462686567164 Konečněse ozval slabý, skřípavý hlásek ("To je Vaněk," myslila si Alenka) : "Ach, ani nevím - ne, už dost, děkuju, už je mi líp - ale sem eštěcelej rozčilenej a popletenej- inu, všechno, co si pamatuju, je, něco na. měvylítlo jako čert ze škatulky a já vylít do vejšky jako rachejtle!" Tenslotte hoordeze een heel zwak piepstemmetje (‘Dat is Jan’, dacht Alice): ‘Ach ik weet het niet - Nee, dank je, niet meer - Ik voel me alweer veel beter - maar ik ben nog wat in de war, ik kan nog niet alles vertellen - ik weet alleen maar, er kwam iets op me af, zoals een duiveltje uiteen doosje en daar ging ik, als een vuurpijl!’ 0.9875518672199171 Naštěstí pro Alenku byl účinek kouzelné lahvičky vyčerpán a ona již dále nerostla; nicméně, její položení bylo krajněnepohodlné, a jelikož neviděla nejmenší možnosti, jak by se dostala z pokojíku, není divu, že se cítila velmi nešťastnou. Gelukkig voor Alice was het toverdrankje nu uitgewerkt en ze groeide niet meer; toch was het hele geval erg onplezierig en daar ze op geen enkele manier uit de kamer kon komen, was het niet te verwonderen, dat zij zich erg ongelukkig voelde. 0.7130434782608696 Snědla tedy jeden koláček a zaradovala se, shledavši, že se hned začíná zmenšovat. Dus at ze haastig een van de koekjes op en ze bemerkte tot haar grote vreugde dat ze onmiddellijk begon te krimpen. 0.7964071856287425 A až vyrostu, já ji napíši - ale vždyťjsem už vyrostla," dodala lítostivým hlasem, "aspoňzde už není místa, kam bych mohla dál růst." En als ik groot ben, zal ik er een schrijven ook, maar ik ben nu groot,’ voegde zij er bezorgd aan toe, ‘en hier is helemaal geen plaats meer om nog groter te worden.’ 0.8040201005025126 Spěšnělahvičku postavila, pravíc si k sobě: "To úplněstačí - doufám, že už dál neporostu - i takto se nedostanu ze dveří - oh, kéž bych se byla tolik nenapila!" Ze zette haastig het flesje neer en zei bij zichzelf: ‘Nu is het precies genoeg - ik hoop dat ik niet nog groter word, anders kan ik de deur niet meer uit, - ik wou dat ik niet zoveel gedronken had!’ 1.0481927710843373 A tak pokračovala, jednou jako první a jednou jako druhá osoba, až z toho byla úplná rozmluva; po několika minutách však zaslechla zvenčí hlas a odmlčela se, aby naslouchala. En zo ging ze verder met dat alles tegen elkaar af te wegen en daarover te praten; maar na een paar minuten hoorde ze buiten een stem en zij hield op om te luisteren. 0.7878787878787878 Vešla bez zaklepání a spěchala po schodech nahoru, s velikým strachem, aby nepotkala skutečnou Máry a nebyla vyhnána z domu dřív, než najde vějířa rukavice. Ze ging zonder te kloppen naar binnen en rende naar boven, doodsbenauwd dat zij de echte Marianne zou ontmoeten en uit het huis gegooid zou worden voor zij de waaier en de handschoenen gevonden had. 0.9774436090225563 Při této řeči došla do úhledného pokojíčku, kde u okna stál stůl a na něm - jakož doufala - vějířa dva nebo tři páry malinkých bílých rukavic; vzala vějířa jeden pár rukaviček a již odcházela z pokoje, když spočinula zrakem na malé lahvičce, stojící u zrcadla. Intusschen was ze in een gezellig kamertje gekomen met een tafel voor het raam en daarop (zoals ze gehoopt had) een waaier en twee of drie paar witte glacéhandschoenen en ze wou juist de kamer weer uitgaan, toen haar blik op een flesje viel dat bij de spiegel stond. 0.6264150943396226 Alenka věděla, že to jde Králík ji hledat, a chvěla se, až se domek třásl, nadobro zapomenuvši, že je nyní asi tisíckrát větší než Králík a že se ho tedy nemá co bát. Alice begreep dat dit het Witte Konijn was, dat terug kwam om naar haar te kijken en ze beefde zo dat het hele huis er van schudde, want ze was glad vergeten dat ze nu ongeveer duizend keer zo groot was als het Konijn, en helemaal niet bang voor hem hoefde te zijn. 1.1666666666666667 Kdyby mne chtěli vytáhnout z okna - ó, kéž by jen mohli! Ze willen me misschien wel uit het raam trekken. 1.0 Nechytla nic, ale slyšela drobný výkřik a pád a řinkot rozbitého skla, a z toho všeho usoudila, že Králík asi padl do okurkového skleníku nebo něčeho podobného. Zij voelde niets, maar zij hoorde een zachte kreet en een gekletter of er glas brak en ze veronderstelde, dat hij in een glazen broeikas of zoiets was gevallen. 0.9005847953216374 "Sním-li jeden takový koláček," pomyslila si, "jistězpůsobí nějakou změnu v mé velikosti; a jelikož mne už nemůže udělat větší, musí mne asi udělat menší. ‘Als ik een van deze koekjes opeet,’ dacht ze, ‘zal ik in elk geval wel weer veranderen; ik kan onmogelijk groter worden, dan zullen ze me dus wel kleiner maken, denk ik.’ 0.7647058823529411 "Ruka - huso! ‘Een arm, idioot! 0.9319371727748691 Přesto však rostla a rostla dál, a jako poslední útočištěvystrčila pravou ruku z okna a jednu nohu strčila do komína, říkajíc si pro sebe: "Teďuž nemohu dělat víc, děj se co děj. Maar ze werd steeds groter en tenslotte stak ze een arm door het raam en zette ze één voet op de schoorsteenmantel en zei bij zich zelf: ‘Nu kan ik niets meer doen, wat er verder ook gebeurt. 0.8661971830985915 Povystoupla na špičky a povykoukla přes okraj hřibu a její oči se setkaly s očima velké modré housenky, sedící na jeho vršku se založenýma rukama a klidněpokuřující z velké turecké dýmky a nevěnující nejmenší špetku pozornosti jí ani čemu jinému. Ze ging op haar tenen staan en gluurde over de rand van de paddestoel en haar ogen troffen meteen die van een grote blauwe rups, die boven op de paddestoel zat met zijn armen over elkaar en rustig een lange Turkse pijp rookte en niet de minste notitie nam van haar of van iets anders. 0.7536231884057971 Ubohý Vaněk - malá ještěrka - byl uprostřed, dvěmorčata ho držela pod paží a dávala mu něco pít z láhve. De arme kleine hagedis Jan stond in het midden, overeind gehouden door twee guinese biggetjes, die hem iets uit een fles te drinken gaven. 0.7321428571428571 Já tu jistěnemám nejmenšího přání zůstat! Ik heb helemaal geen zin om hier nog langer te blijven!’ 0.9539473684210527 Ale nebylo jí dlouho se trápit pochybnostmi, neboťza malou chvíli vletěl oknem chřestivý déšťmalých oblázků, z nichž některé ji uhodily do tváře. Maar zij bleef niet lang in twijfel, want het volgende ogenblik kwam er een hagel van steentjes door het raam kletteren, sommige midden in haar gezicht. 0.9130434782608695 pravil Králíkův hlas. Het huis van het konijn 0.6631578947368421 pomyslila si Alenka, a vyčkavši chvíli, až se jí zdálo, že slyší Králíka pod oknem, rozpřáhla náhle ruku a chňapla do vzduchu. ‘Dat zult u niet,’ dacht Alice en toen zij na een poosje wachten meende te horen, dat het Konijn precies onder het raam was, deed zij plotseling haar hand open en zwaaide even door de lucht. 0.6608695652173913 "Hned mi přineste mé rukavice!`` Pak bylo slyšet lehké cupitání po schodech. ‘Marianne, Marianne!’ zei de stem, ‘Breng onmiddellijk mijn handschoenen!’ Toen hoorde voeten trippelen op de trap. 1.0 "Byla bych ho strašněráda naučila nějakým kouskům, kdybych -- kdybych na to jen měla náležitou míru! ‘Ik zou hem best kunstjes willen leren - als ik maar groot genoeg was om dat te doen - o lieve help! 1.108974358974359 To se Alence zdála dobrá příležitost k útěku; dala se tedy ihned do běhu a utíkala, až byla celá unavená a udýchaná a až slyšela štěkání štěněte docela slaběve veliké dálce. Alice vond dit een goede gelegenheid om te ontsnappen; dus liep ze hard weg tot ze erg moe werd en buiten adem en het geblaf van de hond ver genoeg weg was. 0.7215189873417721 A Alenka se tak polekala, že ihned odběhla směrem, kterým ukazoval, ani se nepokoušejíc mu vysvětliti, že se mýlí. Maar onmiddellijk!’ En Alice was zo onder de indruk, dat ze meteen de richting uitliep, die hij aanwees en niet eens probeerde het misverstand op te helderen. 0.7491166077738516 Štěněpak začalo řadu ostrých útokůna proutek, popobíhajíc pokaždé kousek dopředu a kus zpět a chraptivěštěkajíc, až si nakonec, unaveno, usedlo opodál, těžce oddychujíc, jazyk vyplazen a velké oči napolo zavřeny. Toen deed de hond een hele reeks schijn-aanvallen op de stok, liep steeds een stukje naar voren en een heel eind terug en bleef intussen alsmaar schor aan 't blaffen, tot hij tenslotte een eind verder ging zitten, hijgend, met zijn tong uit zijn bek en zijn grote ogen half gesloten. 0.9107142857142857 Zanedlouho přišel Králík ke dveřím a pokoušel se je otevřít; ale ježto se otvíraly dovnitřa Alenka se o něopírala loktem, skončil se jeho pokus nezdarem. Al gauw was het Konijn bij de deur en probeerde die open te doen, maar de deur ging naar binnen open en Alice's elleboog drukte er tegen en dus was die poging vergeefs. 1.013157894736842 A Alenka zavolala, jak hlasitějen dovedla: "Zapálíte-li, pošlu na vás Mindu!" En Alice riep zo hard als ze kon: ‘Als je dat doet, stuur ik Dina op je af.’ 0.8656716417910447 Nechtěla bych být ve Vaňkověkůži ani za nic: tohle ohništěje sice úzké, ale myslím, že jsem ještěnezapomněla kopat!" Ik zou niet graag in zijn schoenen staan; er is niet veel ruimte in de schouw, maar ik geloof dat ik nog wel een beetje kan schoppen!’ 0.89375 Opravdu se to zdálo to nejlepší a velmi pěkněa chytře vymyšleno; jediná nesnáz byla v tom, že Alenka neměla nejmenšího ponětí, jak to provést; a co se tak úzkostlivěrozhlížela mezi stromy, ozvalo se jí zrovna nad hlavou ostré zaštěknutí, které ji přimělo, aby se kvapně podívala vzhůru. Het was zonder twijfel een prachtig plan, heel helder en eenvoudig; de enige moeilijkheid was, dat ze niet het flauwste idee had hoe ze het ooit uit kon voeren; en terwijl zij tussen de bomen daar bezorgd over na liep te denken, hoorde ze vlak boven haar hoofd een kort scherp geblaf en vreselijk geschrokken keek ze op. 0.8217821782178217 Alenka ho slyšela, jak si povídá: "Musím tedy jít dokola a dostat se dovnitřoknem." Alice hoorde het Konijn bij zich zelf zeggen: ‘Dan zal ik omlopen en door het raam naar binnen gaan!’ 0.7724550898203593 Alenka ihned uhodla, že hledá vějířa bílé rukavičky, a dobromyslněse po nich začala shánět kolem sebe, ale nikde jich neviděla -všechno se zdálo být jiné od chvíle, co vyplavala z jezera slz, a veliká síňi se skleněným stolečkem a malými dvířky úplnězmizela. Waar kan ik ze toch hebben laten vallen?’ Alice begreep meteen dat hij zijn waaier en zijn glacéhandschoenen zocht en zij begon heel hulpvaardig mee te zoeken, maar ze waren nergens meer te zien - alles scheen wel veranderd te zijn sinds haar bad in het meer en de grote zaal met de glazen tafel en het deurtje was helemaal verdwenen. 0.9609756097560975 pravila Alenka mazlivě, a usilovněse na něpokoušela zahvízdat, ale měla při tom nesmírný strach, když pomyslila, že by mohlo mít hlad, v kterémžto případěby ji asi snědlo přes všechno její mazlení. ‘Braaf beestje,’ zei Alice vleiend en zij probeerde vriendelijk tegen hem te fluiten; maar ze was tegelijk erg bang, dat hij misschien honger zou hebben en haar ondanks al haar vriendelijkheid op zou eten. 1.0285714285714285 "Prvé, co mi je učiniti," řekla si Alenka, bloudíc lesem, "je vyrůst opět do své pravé velikosti; a druhé, nalézt cestu do té rozkošné zahrádky. ‘Ik wil eerst proberen,’ zei Alice bij zich zelf ‘of ik mijn gewone lengte terug kan krijgen en dan ga ik de weg naar die mooie tuin zoeken. 0.6643356643356644 "Tohle se musí zarazit," řekla si k soběa zavolala hlasitě: "S tímhle bych vám radila přestat!" ‘Daar moeten ze mee ophouden,’ zei ze bij zich zelf en ze riep: ‘Dat moeten jullie niet nog eens doen,’ wat weer een diepe stilte veroorzaakte. 0.6 - Tak. - en toch! 1.2105263157894737 pozděbylo bycha honiti! Nu was het te laat. 1.4375 - Pozor na ty vylámané tašky - oh, už to letí! - Pas op, hij valt naar beneden! 0.5739910313901345 Za nějakou chvíli se dole opět začali pohybovat a Alenka zaslechla., jak Králík praví: "Jedno plné kolečko pro začátek postačí." Als ze een beetje verstand hadden, zouden ze het dak van het huis halen.’ Na een minuut of twee begonnen ze opnieuw heen en weer te lopen en Alice hoorde het Konijn zeggen: ‘Een kruiwagen vol zal voorlopig wel genoeg zijn.’ 0.6326530612244898 "I to je nějaká ruka, milosti!" ‘Zeker Edelachtbare, 't is een arm Edelachtbare’. 0.9113300492610837 A láhev ji opravdu udělala velkou, a to mnohem dříve, než se nadála: ještěji neměla vypitu do poloviny a už jí hlava narazila do stropu, a Alenkase musila sehnout, aby si nezlomila vaz. En haar wens werd heel wat sneller vervuld dan zij gedacht had; voor zij het halve flesje uit had gedronken botste haar hoofd tegen het plafond en zij moest zich buigen, omdat anders haar nek zou breken. 0.6193548387096774 Musím zde hlídat tuto myší díru a dávat pozor, aby myš neutekla, než se Minda vrátí Jenomže si myslím," pokračovala Alenka, "že by asi Mindu doma netrpěli, kdyby takhle začala lidem poroučet!" ‘Alice kom onmiddellijk hier en maak je klaar voor de wandeling.’ - ‘Ik kom direct, Moeder, maar ik moet dit muizenhol nog bewaken tot Dina terugkomt en er voor zorgen dat de muis niet ontsnapt.’ ‘Alleen denk ik,’ zei Alice, ‘dat ze Dina niet lang meer in huis zouden houden als ze de mensen ging commanderen.’ 0.6423357664233577 Alenka rostla a rostla, a brzy musila pokleknouti, a chvíli nato ani tak neměla dost místa, a tak si zkusila lehnout, levý loket opřen o dveře, pravou ruku otočenu kolem hlavy. Ze werd al groter en groter en al spoedig moest ze op haar knieën gaan zitten: het volgende ogenblik had ze zo niet eens genoeg plaats meer en ze probeerde of het beter was om op de grond te gaan liggen met een elleboog tegen de deur aan en haar andere arm onder haar hoofd. 1.0454545454545454 Nedaleko rostl velký hřib, asi stejné výšky jako ona; a když se byla podívala pod něj, před něj, vedle něho i za něj, napadlo jí, že by se mohla stejnědobře podívat i na něj, aby viděla, co je na něm nahoře. Naast haar groeide een grote paddestoel, ongeveer even groot als zij zelf; en toen zij er onder had gekeken en aan beide kanten ervan en er achter, vond ze dat ze er ook wel eens bovenop kon kijken. 0.9461538461538461 Všichni se vrhli za Alenkou, jakmile se objevila; Alenka však vzala nohy na ramena a brzy se octla v bezpečí v hustém lese. Zodra ze Alice zagen, holden ze op haar af, maar Alice liep zo hard als ze kon weg en kwam al gauw veilig en wel in een dicht bos. 0.6464646464646465 Stáhla nohu v komínědolů, jak daleko jen mohla, a čekala, až uslyšela, jak se v komínětěsněnad ní škrábe a haraší jakési zvířátko (marněse snažila uhodnout, jaké), a řkouc si: "To bude Vaněk!" Ze wrong haar voet zo ver als ze kon naar beneden en wachtte tot ze een klein dier (ze kon niet uit maken wat voor soort het was) vlak boven zich in de schoorsteen hoorde krabbelen; toen zei ze bij zich zelf: ‘Dat is Jan,’ en gaf een harde schop en wachtte nieuwsgierig wat er verder gebeuren zou. 1.103448275862069 Shora se na ni velkýma kulatýma očima dívalo ohromné štěně, které nemotorněnapřahoval jednu tlapku, pokoušejíc se jí dosáhnouti. Een reusachtige jonge hond keek met grote ronde ogen op haar neer en stak speels zijn poot uit om haar aan te raken. 0.5564853556485355 "Vím, že se jistěstane něco zajímavého," řekla si, "kdykoli něco sním nebo vypiju; tak jenom zkusím, jaký účinek bude mít tato láhev. Er zat dit keer geen etiket op met de woorden ‘Drink Mij’, maar toch deed ze de kurk er af en zette de fles aan haar mond. ‘Er gebeurt altijd iets interessants als ik iets eet of drink, ik ben benieuwd wat voor uitwerking dit flesje heeft. 0.6153846153846154 Pozor na hlavy!" - Pas op die losse dakpan! 1.5333333333333334 To, myslím, bude to nejlepší, co mohu udělat." Dat lijkt mij het beste plan.’ 2.306451612903226 Skoro se mi zdá, že by bylo bývalo lépe, kdybych senebyla pustila do té králičí díry - a přece - přece - víte, je to zajímavé, takovýhle život! Ik wou dat ik nooit door dat konijnenhol was gegaan - en toch! 0.4308510638297872 "Ale což," myslila si Alenka, "což jestliže už nikdy nebudu starší, než jsem teď? ‘Maar zou ik dan nooit ouder worden, dan ik nu ben?’ dacht Alice, ‘dat zou wel fijn zijn aan de ene kant, want dan word ik nooit een oude vrouw, maar dan moet ik ook altijd huiswerk maken! 1.3043478260869565 "Nu, aťje to co chce, nemá to tam co dělat; běž a odkliďto!" ‘In ieder geval heeft hij daar niets te maken. 0.61328125 Nato nastalo dlouhé ticho, v němž Alenka mohla jen chvílemi zaslechnout tiché šuškání, jako: "I to se mi nechce líbit, milosti, to se mi vůbec nechce líbit!" Hierna was het lang stil en Alice kon enkel zo nu en dan allerlei gefluister horen, zoals: ‘Zeker, Edelachtbare, ik voel er niets voor, Edelachtbare’; ‘Doe wat ik je zeg, lafaard’ en tenslotte deed ze haar hand weer open en zwaaide weer even door de lucht. 1.0203045685279188 Nevědouc ani dobře, co dělá, zvedla ze zeměproutek a nastrčila jej štěňátku, které vyskočilo všemi čtyřmi najednou, a zajíkajíc se radostným štěkotem, vrhlo se za proutkem, jako by jej chtělo rozsápat. Volkomen van streek pakte ze een stokje van de grond en hield dat de hond voor zijn kop; de hond sprong, jankend van pret, op alle vier zijn poten in de lucht, rende op de stok af en hapte er naar. 1.1818181818181819 Ubohá Alenka! Arme Alice! 0.6266666666666667 Počkejme: každé Vánoce jim dám nový pár botek." Weet je wat, ik zal ze met Kerstmis altijd een paar nieuwe schoenen geven.’ 0.5263157894736842 JEZERO SLZ Het meer van tranen 0.7073170731707317 Což jsem se přes noc změnila? Zou ik vannacht misschien veranderd zijn? 0.6785714285714286 A to je na mou věru velmi, velmi zlé!" En ik vind heus dat het nu wel een beetje te erg wordt.’ 1.0555555555555556 A začala uvažovat, jak by to zařídila. En zij begon dit plan te overdenken. 0.9625 A mimo to, ona je ona, a já jsem já, a - bože můj, jak je to všechno zmatené! Trouwens, zij is zij, en ik ben ik, ach, ach, wat is dat toch allemaal moeilijk! 0.6730769230769231 Bože můj, jaké to mluvím nesmysly!" Maar wat ben ik eigenlijk een onzin aan het praten!’ 0.7076923076923077 "Nebudeme o ní dál mluvit, nemáte-li to ráda." ‘We zullen er niet meer over praten, als u dat liever niet doet.’ 1.1428571428571428 Musila jsem se proměnit v Mařku! Ik moet Mabel zijn geworden! 1.1694915254237288 Počkejme: byla jsem táž jako včera, když jsem se dnes ráno probudila? Even kijken, was ik dan mijzelf, toen ik vanmorgen opstond? 1.0 A včera š1o všechno docela jako jindy. En gisteren was alles nog heel gewoon. 0.8947368421052632 Naše rodina vždycky nenáviděla kočky: ošklivé, sprosté, nízké tvory! Onze familie haat katten; het zijn vieze, laaghartige, ongemanierde beesten! 0.6486486486486487 Aťuž to jméno neslyším!" Laat mij dat woord nooit meer horen!’ 0.8048780487804879 A jak podivněbude vypadat adresa! En wat zullen de adressen er gek uitzien: 0.8787878787878788 -A přece bych si přála, abych vám mohla ukázat naši Mindu: myslím, že byste si zamilovala kočky, kdybyste ji viděla. En toch zou ik u wel eens onze Dina willen laten zien, ik denk dat u best van katten zou gaan houden, als u haar eens kon ontmoeten. 1.5961538461538463 "Ómé ubohé nohy, kdopak vám teďbude natahovat punčochy a obouvat boty, drahouškové? wie moet jullie nu je schoenen en kousen aantrekken? 1.028169014084507 Ne, v téhle věci jsem se rozhodla: jestliže jsem Mařka, zůstanu zde dole! Neen, daar heb ik geen zin in, als ik Mabel ben, blijf ik hier beneden! 0.66 Počkejme: čtyřikrát pět je dvanáct, a čtyřikrát šest je třináct, a čtyřikrát sedm je - -ó, božínku! Ik moet eerst kijken of ik nog alles weet wat ik vroeger wist: 4 × 5 is 12 en 4 × 6 is 13 en 4 × 7 -, maar lieve help, zo kom ik nooit aan de twintig. 0.8135593220338984 Alenka vedla a celá společnost plavala ke břehu. Alice ging voorop en het hele gezelschap zwom naar de kant. 0.4953271028037383 Ale konečně, násobilka nic neznamená: zkusme zeměpis. Nu, de tafels van vermenigvuldiging doen er ook niet veel toe, ik zal het eens met aardrijkskunde proberen. 1.5588235294117647 Bude to podivné - ale všechno je dnes tak podivné..." Maar vandaag gaat alles even gek.’ 0.784 "Budou muset jít poslíčkem," pomyslila si; "to bude legračněvypadat, posílat dárky vlastním nohám! ‘Die moeten met de bode gebracht worden,’ dacht ze, ‘en wat zal het leuk zijn om een cadeautje te sturen aan je eigen voeten. 0.8059701492537313 Praha je hlav ní město Vídně, Vídeňje hlavní město Paříže, a Paříž... Ne, to je všechno špatně, úplněšpatně! Londen is de hoofdstad van Parijs en Parijs is de hoofdstad van Rome - nee, dat kan niet, ik weet zeker, dat dat allemaal verkeerd is. 0.8695652173913043 dvířka byla opět zavřena a zlatý klíček ležel opět na skleněném stolku, "a to je horší, než to bylo," myslilo si ubohé dítě, "neboťjsem nikdy nebyla tak malá, jako jsem teď- nikdy! dat was weer dicht en het gouden sleuteltje lag net als vroeger op de glazen tafel ‘en nu ben ik er slechter aan toe dan ooit,’ dacht het arme kind, ‘want ik ben nog nooit zo klein geweest als nu, nog nooit. 0.76 Slovutná Alenčina Pravá Noha, Koberec, poblíž Stolu (s Alenčinými pozdravy). Aan den Weledelen Heer Rechtervoet van Alice, Haardkleedje, bij de Haard, (met vriendelijke groeten) 0.6917293233082706 Po chvíli zaslechla v dálce lehké cupitání a spěšněsi osušila oči, aby viděla, kdo přichází. Na een poosje hoorde zij een zacht getrippel van voeten in de verte en zij veegde haastig haar tranen af om te zien wie daar aankwam. 1.1967213114754098 "Nu, možná že ne," řekla Alenka chlácholivě, "ale už se proto nehněvejte. ‘Misschien niet,’ zei Alice sussend, ‘weest u maar niet boos. 0.7741935483870968 Když to dořekla, podívala se dolůna své ruce a s úžasem zjistila, že si při té řeči natáhla jednu z Králíkových rukavic. Terwijl zij dit zei, keek ze naar haar handen en ze was erg verrast, toen zij zag, dat ze een van de witte handschoentjes van het Konijn aan had getrokken. 1.3333333333333333 "Kéž bych byla tolik neplakala!" en dan zo zitten huilen. 0.8059701492537313 První, co jí napadlo, bylo, že nějak spadla do moře, "a v tom případěse vrátím domůvlakem," řekla si k sobě. Eerst dacht ze dat ze op een of andere manier in zee was gevallen, ‘en als dat zo is, kan ik terug met de trein,’ zei ze bij zichzelf. 1.0930232558139534 "Měla byste vy ráda kočky, kdybyste byla mnou?" ‘Zou jij van katten houden in mijn plaats!’ 1.0853658536585367 Je to malý jezevčík a má taková chytrá očka, víte, a takovou dlouhou vlnivou hnědou srst! Een terrier is het met heel heldere ogen, weet u, en met o zo lang bruin krulhaar! 0.8813559322033898 Skoro si vzpomínám, že jsem se necítila ve své kůži. Ik geloof eigenlijk wel dat ik me een beetje anders voelde. 1.2087912087912087 "Mohla byste se stydět," řekla si po chvíli, "taková velká holka," (to mohla po pravdě říci) "a takhle brečet! ‘Je moest je schamen,’ zei Alice, ‘een grote meid zoals jij (en daar had ze wel gelijk in!) 0.48936170212765956 ", což byla první věta v její německé čítance. En daarom zei ze ‘Où est ma chatte?’; dit was namelijk de eerste zin uit haar Franse leerboek. 0.9333333333333333 Vtom zaslechla opodál jakési šplouchání a plavala tím směrem, aby se přesvědčila, co to je: nejprve se domnívala, že to je jistěnějaký mrož nebo nosorožec, pak se však upamatovala, jak je teďmaličká, a brzy rozpoznala, že je to jen myš, která do louže sklouzla asi stejnějako ona. Toen hoorde ze een eindje verder iets plassen in het meer en ze zwom er naar toe, om te kijken wat het was; eerst dacht ze dat het een walrus of een nijlpaard moest zijn, maar toen bedacht ze dat ze nu zelf erg klein was en ze zag dat het enkel een muis was, die net als zij in het water was geraakt. 0.944206008583691 Byl nejvyšší čas, neboťlouže začínala být pomalu přeplněna zvířaty a ptáky, kteří do ní spadli: byla mezi nimi kachna a papoušek Lora, dokonce jeden Blboun, kterému říkali Dodo, orlík a několik jiných podivných stvoření. Het was trouwens hoog tijd om weg te gaan, want het meer was helemaal vol met vogels en andere dieren die er in waren gevallen: er was een Eend bij en een Dodo, een Papegaai en een jonge Arend en een hele boel andere vreemde beesten. 0.8901098901098901 Myš prudce vyskočila z louže a Alence se zdálo, že se třese po celém těle hrůzou. De Muis sprong plotseling boven het water uit en sidderde van angst over zijn hele lichaam. 1.0507614213197969 "Jistěnejsem Anča," řekla si, "protože ta má dlouhé kudrnaté vlasy, a mněse vlasy nekudrnatí, kdybych dělala co dělala; a jistěnemohu být Mařka, protože umím spoustu věcí, a Mařka - oh, ta toho umí tak málo! ‘Ik weet zeker, dat ik Ada niet ben,’ zei ze, ‘want zij heeft heel lange krullen en mijn haar krult helemaal niet; en Mabel kan ik ook niet zijn, want ik weet een hele boel en zij weet bijna niets. 0.5012658227848101 (Alenka byla jednou s rodiči u moře a její představa mořského břehu od té doby byla řada kabin na svlékání, děti, hrabající v písku dřevěnými lopatkami, vzadu řada domůa za nimi železniční stanice.) (Alice was één keer in haar leven naar zee geweest en zij dacht nu, dat, waar je ook bent aan de Hollandse kust, er overal badkoetsjes in zee zijn, en kinderen aan het strand, die met houten schoppen kuilen graven, en dan een rij hotels en daarachter een station).Maar al spoedig begreep ze dat ze in het meer van de tranen terecht was gekomen, die zij gehuild had, toen ze drie meter groot was. 0.7049180327868853 "Bude mi co platno k téhle myši promluvit?" ‘Zou het zin hebben om die muis aan te spreken?’ dacht Alice. 0.5227272727272727 Já už jistěnebudu moci! Ik geloof vast niet dat ik dat nog kan doen! 0.9473684210526315 Myš neodpověděla, Alenka tedy dychtivěpokračovala: "U našich sousedůmají takového pěkného pejska, toho bych vám chtěla ukázat. ‘Houdt u dan wel van honden?’ De Muis antwoordde niet en dus ging Alice verder: ‘Bij ons in de buurt hebben ze toch zo'n lief hondje. 0.4972677595628415 "Ale musím na ně, být hodná," pomyslila si, "nebo by možná nechtěly chodit kam bych chtěla. Jullie moet nu maar zien hoe je je redt.’ - ‘Maar ik moet een beetje aardig tegen ze zijn,’ dacht Alice, ‘want anders willen ze misschien niet eens meer dezelfde kant uitlopen als ik. 1.1956521739130435 Musím zkusit nějakou básničku, třeba: Běžel zajíc..." Postavila se způsobně, složila ruce v klín, jako kdyby stála ve škole a odříkávala úlohu, a začala deklamovat; ale její hlas zněl drsněa cize, a slova básničky, která jí přicházela na jazyk, nebyla také táž jako obyčejně: Laat ik eens proberen of ik "Hoe vrolijk plast de krokodil" nog op kan zeggen.’ En zij legde haar handen in haar schoot alsof zij een les op zei en begon, maar haar stem was hees en vreemd en de woorden klonken anders dan vroeger: 0.6074766355140186 (Alenka se domnívala, že tohle je správný způsob, jak oslovit myš: nikdy předtím k myši nemluvila, vzpomněla si však, že viděla v bratrovělatinské gramatice: "Žába - žáby - žábě- žábu - ó žábo!") Ik ben erg moe van het zwemmen geworden, o Muis.’ (Alice dacht dat dit wel de juiste manier moest zijn om een muis aan te spreken; zij had dat nog wel nooit geprobeerd, maar zij herinnerde zich, dat zij eens in de Latijnse grammatica van haar broer had zien staan: een muis, van een muis, aan een muis, een muis, o muis). 0.4895397489539749 Byl to Bílý Králík, který se vracel nádherněoblečen a držel v jedné ruce pár bílých rukaviček a ve druhé velký vějíř. Het was het Witte Konijn, dat terugkwam; prachtig gekleed, met een paar witte glacéhandschoenen in zijn ene hand en een grote waaier in de andere; hij kwam in een reuze haast aanhollen en mompelde bij zichzelf: ‘O de Hertogin, de Hertogin! 0.5599078341013825 Kdyžto Myš uslyšela, obrátila se a zvolna plavala zpět: byla ve tváři úplněbledá (hněvem, pomyslila si Alenka) a řekla hlubokým, chvějícím se hlasem: "Pojďme na břeh a já vám povím příběh svého života a porozumíte, proč nenávidím kočky a psy." Ze riep hem heel vriendelijk na: ‘Lieve Muis, komt u toch terug, dan zullen we niet meer over katten of honden praten, als u dat niet prettig vindt!’ Toen de Muis dat hoorde, keerde hij zich om en zwom langzaam op haar af; zijn gezicht was erg bleek (van woede, dacht Alice) en hij zei met trillende stem: ‘Laten we naar de kant gaan, dan zal ik je mijn geschiedenis vertellen en dan zul je begrijpen waarom ik katten en honden haat.’ 1.2 Vše, co mohla udělat, bylo lehnout si na bok a dívat se do zahrady jedním okem; dostat se dvířky bylo beznadějnější než kdy jindy, a Alenka si sedla a dala se znovu do pláče. Ze kon wanneer ze op haar zij ging liggen ternauwernood met één oog de tuin in kijken, maar minder dan ooit had ze kans om erin te gaan wandelen. 0.9433962264150944 Myš se nani podívala jaksi zpytavěa neříkala nic; Alence se však zdálo, že na ni mrkla jedním očkem. De muis keek haar tamelijk nieuwsgierig aan en het leek of hij haar een knipoogje gaf, maar hij zei niets. 0.7853107344632768 zvolala Alenka (byla tak překvapena, že na okamžik zapomněla správně česky); "teďse vytahuji jako největší dalekohled, který kdo kdy viděl! HOE raarder en raarder!’ riep Alice (ze was zo in de war dat ze niet eens meer behoorlijk Nederlands kon spreken) ‘nu ga ik uit elkaar als de grootste verrekijker van de wereld! 1.0555555555555556 Alenka zvedla vějířa rukavice, a jelikož bylo v síni velmi horko, začala se ovívati, neustávajíc v mluvení: "Bože, Bože, jak je to dnes všechno podivné! Alice nam de waaier en de handschoenen op en daar het erg warm was in de zaal, begon zij zich al pratend met de waaier wat koelte toe te wuiven. 0.625 Ale plakala dál, roníc vědra a vědra slz, až kolem ní byla velká louže, asi čtyři palce hluboká a pokrývající celou polovinu síně. Wil je er wel eens dadelijk mee ophouden!’ Maar ze ging er rustig mee door en ze huilde liters tranen, tot die een groot meer vormden om haar heen, dat wel een meter diep was en tot half in de zaal door liep. 0.6404494382022472 A začala probírat všechny známé děti, které s ní byly stejného věku, aby viděla, nezměnila-li se v některé z nich. Maar als ik niet mezelf ben, wie ter wereld ben ik dan?’ En zij ging al de kinderen van haar leeftijd na, die zij kende, om te zien of zij misschien in een van hen veranderd was. 1.1946902654867257 Alenky se zmocňovala taková zoufalost, že byla odhodlána obrátit se o pomoc na kohokoli; když se tedy Králík přiblížil, začala tichým, nesmělým hláskem: "Prosím, pane..." Králík sebou prudce trhl, upustil vějířa bílé rukavice a odpelášil do temna, jak jen rychle dovedl. O wat zal ze woedend zijn, dat ik haar heb laten wachten!’ Alice was zo wanhopig, dat zij aan iedereen hulp zou hebben gevraagd; en daarom zei ze ook, toen het Konijn in haar buurt kwam, heel zacht en bedeesd: ‘Ach, meneer -’. 0.6171171171171171 To je vám takové mírné, drahé zvířátko," pokračovala Alenka, polo k myši a polo k sobě, plovajíc v louži, "a tak pěkněsedí u krbu a přede a olizuje si pacičky a umývá se - a je tak teploučká a měkoučká na chování - a tak ohromně dovede chytat myši - ó, prosím za odpuštění!" Het is zo'n snoes.’ Alice praatte half bij zichzelf verder, terwijl ze langzaam in het meer rondzwom, ‘en ze zit zo lief te spinnen bij de haard en haar poten te likken en haar gezicht te wassen, - en ze is zo lekker zacht om over te aaien - en ze kan geweldig muizen vangen - o, neemt u me niet kwalijk!’ riep Alice weer, want dit keer gingen alle haren van de muis overeind staan van woede en zij voelde dat zij hem nu werkelijk had beledigd. 0.4859437751004016 "Možná že nerozumí česky," pomyslila si Alenka; "to bude, počítám, německá myš, která sem přišla s Jindřichem Ptáčníkem." ‘Misschien verstaat hij geen Nederlands,’ dacht Alice; ‘het kan best een Franse muis zijn, die met Napoleon mee is gekomen’ (want al had Alice altijd heel braaf haar geschiedenis geleerd, ze wist nooit zo erg goed hoe lang geleden iets was gebeurd). 0.4638949671772429 A donáší věci, které mu hodíte, a dovede se postavit a prosit o jídlo, a všechno možné dovede: - ani si to všechno nemohu vzpomenout- a patří zahradníkovi, víte, a ten říká, že je tak užitečný, a stojí za tisíce! En als je iets weggooit, dan brengt hij het weer terug, en hij kan mooi zitten en om zijn eten vragen en allerlei andere kunstjes - ik weet ze niet eens meer allemaal - en hij is van een boer, weet u, die zegt dat hij wel honderd gulden waard is, hij zegt dat hij alle ratten doodmaakt en - o lieve help!’ riep Alice spijtig, ‘ik ben bang dat ik hem weer beledigd heb.’ Want de Muis zwom zo hard als hij kon weg en maakte een geweldige deining in het water. 1.6941176470588235 řekla Alenka, plavajíc v louži a hledajíc, jak by se z ní dostala ven. "Teďza to budu, myslím, potrestána tím, že se utopím ve vlastních slzách! ‘En nu zal ik daar mijn straf voor krijgen en in mijn eigen tranen moeten verdrinken! 0.4 Vtom vrazila hlavou do stropu síně: vskutku byla už asi devět stop vysoká. Tegelijk stootte haar hoofd tegen het plafond van de zaal, zij was nu trouwens meer dan drie meter groot en ze pakte meteen het gouden sleuteltje van de tafel en holde naar de tuindeur. 0.684931506849315 řekla Alenka, pospíchajíc změnit předmět rozmluvy. ‘Nee natuurlijk niet!’ zei Alice, die graag van onderwerp wou veranderen. 1.7196969696969697 "Ne, tohle jistěnejsou správná slova," řekla ubohá Alenka, a oči se jí znovu zalily slzami, jak pokračovala: "To už jsem jistěMařka, a budu muset jíst a bydlet v tom ošklivém malém domku, a nebudu mít skoro žádných hraček, a ó! ‘Ik geloof nooit dat dat de goede woorden zijn,’ zei de arme Alice, en haar ogen kwamen opnieuw vol tranen, toen zij verder praatte. 0.7681159420289855 (Nevíte-li jak vyhlíží Noh, podívejte se na obrázek.) (Als je niet weet wat een griffioen is, kijk je maar op het plaatje). 0.5925925925925926 Nevypadá jako rostlina, ale je." Het ziet er wel niet zo uit, maar het is er toch een.’ 0.6521739130434783 Mám to zkusit?" Zal ik het eens wagen?’ 1.173913043478261 "Dostalo se nám toho nejlepšího vzdělání - ba chodily jsme do školy každý den --" ‘Het was een heel goede opvoeding, we gingen iedere dag naar school.’ 1.1333333333333333 "Ano, chodily jsme do školy pod mořem, ačse vám to nechce věřit - -" ‘We gingen dus in zee op school of je het gelooft of niet -’ 1.2307692307692308 A mravní naučení z toho plyne - ,Čím víc jde moje dolů, tím víc jde vaše nahoru. En de moraal daarvan is: Hoe meer het mijn, hoe minder het dijn.’ 0.92 "Až já budu Vévodkyní," řekla si k sobě(ne však příliš nadějným tónem), "nedovolím ve své kuchyni vůbec žádný pepř. ‘Als ik Hertogin word,’ zei ze bij zichzelf (maar niet erg hoopvol) ‘zou ik helemaal geen peper in mijn keuken willen hebben. 1.1714285714285715 "Ano," řekla Alena, "franština a klavír." ‘Ja,’ zei Alice, ‘Frans en muziek.’ 1.7777777777777777 Pojďte za mnou!" Kom mee!’ 0.8888888888888888 Nechtějíc však býti nezdvořilou, snášela to Alenka, jak nejlépe dovedla. Maar zij wilde niet onbeleefd zijn en daarom verdroeg zij het zo goed als ze kon. 0.896551724137931 Falešná Želva pokračovala: De Soepschildpad ging verder: 0.9789473684210527 Došli tedy k Falešné Želvě, která se na něpodívala velkýma očima plnýma slz, ale neřekla nic. Dus gingen ze naar de Soepschildpad, die hen met grote ogen vol tranen aankeek, maar niets zei. 1.0481927710843373 "Tak prvý den to bylo deset hodin," řekla Falešná Želva; "druhý den devět, a tak dále." ‘De eerste dag tien uur,’ zei de Soepschildpad, ‘de tweede negen uur en zo verder.’ 0.9027777777777778 "To je to, z čeho se dělá falešná želví polévka," řekla Královna. ‘Dat is het beest waarvan schildpadsoep gemaakt wordt,’ zei de Koningin. 0.71875 VYPRÁVĚNÍ FALEŠNÉ ŽELVY Het verhaal van de soepschildpad 1.3134328358208955 "Úplněs vámi souhlasím," řekla Vévodkyně; "a z toho plyne mravní naučení - ,Buď takovou, jakou by ses přála zdát` nebo, chcete-li, abych to řekla jednodušeji - ,Nikdy si nepředstavuj, že nejsi jinaká, než co by sejiným mohlo zdáti, že to, co jsi, či co jsi byla, nebo mohla býti, nebylo jinaké než to, Co jsi byla, by se jim bylo zdálo býti jinakým.` " ‘Ik ben het volkomen met je eens,’ zei de Hertogin, ‘en de moraal daarvan is: Wees zoals je wilt lijken of als je het wat eenvoudiger wilt: Verbeeld je nooit anders te zijn dan wat anderen denken dat je was of zou zijn niet anders was wat ze anders denken dat je was.’ 0.796875 Alenka byla velmi ráda, že ji nachází v tak dobré náladě, a pomyslila si, že to snad byl jen pepř, který ji činil tak sveřepou, když ji viděla v kuchyni. Alice was heel blij dat de Hertogin in zo'n goed humeur was en zij dacht bij zichzelf dat het misschien alleen de peper was, die haar zo boos gemaakt had, toen zij haar in de keuken ontmoette. 0.6338028169014085 Vévodkyněsi vybrala a v okamžiku byla ta tam. De Hertogin deed wat zij wou en in een ogenblik was ze uit het gezicht. 0.90625 Přišlo jí Želvy hluboce líto. Zij had diep medelijden met hem. 1.3085106382978724 Já se musím vrátit a dohlédnout na nějaké ty popravy, které jsem nařídila," a odešla, zanechavši Alenku samotnu s Gryfonem. Ik moet terug naar mijn doodvonnissen,’ en zij liep weg en liet Alice alleen met de Griffioen. 1.0 "Jednou," řekla konečněFalešná Želva s hlubokým povzdechem, "jsem byla skutečnou Želvou." ‘Eens,’ zei de Soepschildpad tenslotte met een diepe zucht, ‘was ik een echte schildpad.’ 1.0 "Jenže hořčice není pták," poznamenala Alenka. ‘Maar mosterd is geen vogel,’ merkte Alice op. 0.9054726368159204 Alenka by byla málem vstala a řekla: "Děkuji vám, milostivá paní, za vaše zajímavé vyprávění," nemohla se však zbavit dojmu, že ještěněco musí přijít, tak seděla tiše a neříkala nic. Alice was bijna van plan om op te staan en te zeggen: ‘Dank u wel voor uw interessant verhaal, mijnheer,’ maar zij dacht dat er toch nog beslist iets moest komen en daarom bleef ze zitten en zei niets. 1.2105263157894737 "Krásný den, Vaše Veličenstvo," začala Vévodkynětichým slabým hlasem. ‘Mooi weer vandaag, Majesteit,’ begon de Hertogin bevend. 1.105263157894737 "To není nic u srovnání s tím, co bych dovedla povědět, kdybych chtěla," řekla Vévodkyně, zřejměpotěšena. ‘Dat is nog niets bij wat ik zou kunnen zeggen als ik wilde,’ antwoordde de Hertogin gestreeld. 0.7803030303030303 "Tak to už je dost o těch hodinách," přerušil je Gryfon rozhodným tónem; "povězte jí teď něco o hrách." ‘We hebben nu lang genoeg over lessen gepraat,’ onderbrak de Griffioen op besliste toon, ‘vertel haar eens iets over de spelletjes.’ 0.9880952380952381 "Toho jste mnoho nemohly potřebovat," řekla Alenka, "když jste žily na dněmořském." ‘Dat was toch nergens voor nodig,’ zei Alice, ‘als U op de bodem van de zee woonde.’ 1.288888888888889 "Nikdy jsem ji neviděla ani o ní neslyšela," řekla Alenka. ‘Ik heb er nog nooit van gehoord,’ zei Alice. 0.9863013698630136 "Každý tu říká ,pojďte za mnou!` " pomyslila si Alenka, kráčejíc zvolna za ním; "co jsem na světě, nikdo se mi nikdy tolik nenaporoučel, nikdy!" ‘Iedereen zegt hier Kom mee,’ dacht Alice toen zij langzaam achter hem aan liep, ‘ik ben nog nooit zoveel gecommandeerd in mijn leven, nog nooit!’ 1.1282051282051282 Nedovedu vám hned povědět, jaké z toho plyne mravní naučení, ale vzpomenu si za chvíli." Ik weet niet precies wat de moraal daarvan is, maar ik zal er zo wel opkomen.’ 0.9411764705882353 Tak si vyberte!" Doe wat je wilt!’ 0.5272727272727272 Gryfon zvedl oběruce v údivu. De Griffioen stak zijn poten in de lucht van verbazing. 0.8173076923076923 Tu ustala i Královna, celá udýchaná, a řekla Alence: "Viděla jste už Falešnou Želvu?" Toen hield de Koningin volkomen buiten adem op en zei tegen Alice: ‘Heb jij de Soepschildpad al gezien?’ 0.7121212121212122 "Nikdy jsem neřekla, že se mi to nechce věřit!" ‘Ik heb helemaal niet gezegd dat ik het niet geloofde!’ zei Alice. 1.4883720930232558 Oba si tedy usedli a po několik okamžikůnikdo nepromluvil slova. Zij gingen zitten en niemand zei meer iets. 0.8697916666666666 "Měla byste se stydět, že nepochopíte takové jednoduché věci," dodal Gryfon; a oba seděli mlčky a hleděli na ubohou Alenku, která by se byla nejraději do zeměpropadla. ‘Je moest je schamen om zulke domme dingen te vragen!’ voegde de Griffioen er aan toe en toen zaten ze allebei een tijdje naar de arme Alice te staren, die niet wist waarheen zij kijken moest. 1.0 "Pojďte za mnou," pravila Královna, "a ona vám poví příběh svého života." ‘Kom dan mee,’ zei de Koningin, ‘hij zal je zijn geschiedenis vertellen.’ 0.9425287356321839 "Mám právo přemýšlet," řekla Alenka ostře, neboťuž začínala být trochu podrážděna. ‘Ik heb toch het recht om te denken,’ zei Alice, want zij begon zich nu wat te ergeren. 1.1081081081081081 "No tak," pokračoval Gryfon; "a jestliže potom nevíte, pročse těm vyšším počtům říká motyka, pak musíte být úplný blbeček." ‘Nou,’ ging de Griffioen verder, ‘als je dan nog niet weet wat vermenigschuldigen is, dan ben je wel heel dom.’ 0.9186046511627907 Možná že je to vůbec pepř, který činí lidi tak štiplavými," pokračovala, velmi potěšena, že vynalezla nové pravidlo, " a ocet, jenž je činí kyselými - a heřmánek, jenž je činí hořkými - a - a cukr a takové věci, které činí děti sladkými. Het is nergens voor nodig dat er peper in de soep gaat en misschien maakt peper mensen juist zo opvliegend’ dacht zij verder, erg blij dat ze dit had ontdekt, ‘en azijn maakt ze zuur en kamille maakt ze bitter - en - en zuurtjes en zo maakt de kinderen zoet. 0.8482142857142857 Alenka pozvedla oči, a tu před nimi stála Královna, ruce založeny, zamračena jako velká bouřka. Alice keek op en daar stond de Koningin, vlak tegen over hen, met gevouwen armen en een blik als een donderwolk. 0.96 "Když jsme byly malé," ujala se konečněFalešná Želva znovu řeči, poněkud klidněji, ačještětu a tam zavzdychla, "chodily jsme do podmořní školy." ‘Toen wij klein waren,’ ging de Soepschildpad eindelijk verder (hij was nu iets rustiger, al snikte hij nog zo nu en dan) ‘gingen we in zee op school. 1.212962962962963 Alenku to nepovzbudilo, aby v této věci kladla další otázky, obrátila se tedy k Falešné Želvě a řekla: "A co jiného jste se učili?" Alice dorst niet meer te vragen en zij keerde zich naar de Soepschildpad en zei: ‘Wat leerde u daar verder?’ 1.3846153846153846 "Tuhleta mladá dáma," řekl Gryfon, "by si tedy jako přála slyšet vaši historii - tož tak." ‘Deze jonge dame,’ zei de Griffioen, ‘wil je geschiedenis horen.’ 0.6341463414634146 A Gryfon k němu nechodil." En de Griffioen heeft het nooit geleerd.’ 0.9054054054054054 "Jen se, prosím, nenamáhejte říci něco ještědelšího," řekla Alenka. ‘Maar doet u heus geen moeite om het nog wat langer te zeggen,’ zei Alice. 0.9550561797752809 Alence se valněnelíbil vzhled tohoto stvoření, ale pomyslila si, že to bude celkem stejněbezpečné zůstat s ním, jako kdyby šla za onou nelidskou Královnou; a tak vyčkala. Het uiterlijk van dit beest beviel Alice niet erg, maar ze vond dat het tenslotte even veilig was om hier te blijven als om die boze Koningin achterna te gaan en daarom bleef ze. 0.5207100591715976 Po těch slovech následovalo dlouhé mlčení, přerušované jenom občasným výkřikem "Hjkkrrh! Op deze woorden volgde een heel lange stilte, die alleen onderbroken werd door een enkel luid ‘Hatsjie’ van de Griffioen en het voortdurende gesnik van de Soepschildpad. 1.0545454545454545 "Tak jest," řekla Vévodkyně, "a z toho plyne mravní naučení - ,Oh, je to láska, je to láska, kterou se točí svět!` " ‘Dat is waar,’ zei de Hertogin, ‘en de moraal daarvan is: 't Is liefde enkel wat de wereld rond doet draaien.’ 0.8848484848484849 "Chci vás upřímněvarovat," vykřikla Královna a dupla při tom nohou o zem; "buďodtud zmizíte vy, nebo vaše hlava a to asi o vteřinu dříve než hned! ‘Ik waarschuw je nog één keer,’ riep de Koningin en zij stampte daarbij op de grond, ‘of jij of je hoofd moet verdwijnen en wel in minder dan de helft van geen tijd. 0.8448275862068966 Alenka si pro sebe pomyslila: "To nevím, jak se kdy může dostat ke konci, jestliže vůbec nezačne." Alice dacht: ‘Ik begrijp niet hoe hij ooit klaar kan komen als hij helemaal niet begint.’ Maar zij wachtte geduldig. 0.5862068965517241 řekl napůl k soběa napůl k Alence. ‘Wat een mop,’ zei hij half in zichzelf, half tegen Alice. 1.176 "Ovšem že je to nerost," řekla Vévodkyně, která se zdála být ochotnasouhlasit se vším, co Alenka řekne; "nedaleko odsud je několik hořčičných dolů. ‘Natuurlijk,’ zei de Hertogin, die blijkbaar instemde met alles wat Alice zei, ‘er is hier een grote mosterdmijn in de buurt. 1.1594202898550725 A z toho plyne mravní naučení - ,Vrána k vráněsedá, jeden pták druhého hledá.` " En de moraal daarvan is: Vogels van dezelfde pluimage vliegen samen.’ 0.41237113402061853 "Hra se teďzdá pokračovati lépe," řekla. ‘Het spel schijnt nu wel wat vlotter te gaan’ zei ze om het gesprek een beetje op gang te houden. 0.7394957983193278 "Kdosi nedávno řekl," zašeptala Alenka, "že se svět točí tím, že si každý hledí svého!`` ‘Ik heb iemand horen zeggen,’ fluisterde Alice, ‘dat die goed draait, wanneer ieder zich met zijn eigen zaken bemoeit.’ 1.2195121951219512 "Nedovedete si ani pomyslit, jak jsem ráda, že vás zase vidím, staroušku," řekla Vévodkyně, strkajíc Alence přátelsky ruku pod paži a odcházejíc s ní. JE weet niet hoe blij ik ben je hier te zien, lieve kind,’ zei de Hertogin en zij stak haar arm hartelijk in die van Alice. 0.6674876847290641 nebo "Té hlavu dolůi" Ti, které takto odsoudila, byli zatčeni vojáky, kteří ovšem, aby se vězněmohli ujmout, museli přestat býti brankami, takže za nějaké půl hodiny tu nebylo žádných branek, a všichni hráči mimo Krále, Královnu a Alenku byli ve vazběpod rozsudkem smrti. Terwijl zij aan het spelen waren, hield de Koningin niet op om ruzie te maken met andere spelers en te roepen ‘Zijn hoofd eraf!’ of ‘Haar hoofd eraf!’ De veroordeelden werden bewaakt door de soldaten, die dan niet meer voor poortje konden dienen, zodat er na een half uur niet één poortje meer over was en alle spelers behalve de Koning, de Koningin en Alice gevangen waren genomen en ter dood veroordeeld. 1.2710843373493976 Alence se příliš nelíbilo mít ji tak blízko: za prvé, protože Vévodkyněbyla velmi ošklivá, a za druhé, poněvadž byla právětak vysoká, aby mohla opřít svou bradu o Alenčino rameno a byla to nepříjemněostrá brada. Ten eerste was de Hertogin erg lelijk, ten tweede was ze precies zo groot, dat ze haar kin op de schouder van Alice kon zetten en was het een onaangenaam scherpe kin. 0.7954545454545454 Kéž by to lidé jenom věděli, pak by nebyli na cukr tak skoupí, víte -" Ik wou dat de mensen dat eens gingen inzien, dan zouden zij er niet zo zuinig mee zijn.’ 1.0285714285714285 "Ovšemže bylo," řekla Falešná Želva. ‘Natuurlijk,’ zei de Soepschildpad. 0.956989247311828 Ale zde, k Alenčinu velkému překvapení, Vévodkyni hlas selhal, zrovna na začátku jejích oblíbených slov "mravní naučení", a ruka, kterou byla do Alenky zavěšena, se začala třást. Maar nu zweeg de stem van de Hertogin plotseling tot Alice's grote verrassing precies in het midden van haar geliefde woord ‘moraal’ en de arm die in de hare was gestoken begon te beven. 1.1467391304347827 "Nu ovšem - znamená to do jisté míry totéž," řekla Vévodkyně, zabořujíc svou ostrou bradu do Alenčina ramene, když dodávala, "az toho plyne mravní naučení-,Postarej se o smysl, a slova se už o sebe postarají.` " ‘Zeker, dat is hetzelfde,’ zei de Hertogin en boorde haar scherpe kin in de schouder van Alice, ‘en de moraal daarvan is: Pas op de zin, dan zullen de woorden wel op zich zelf passen!’ 0.7796610169491526 "Nu, v první řaděovšem čpění a spaní," odpověděla Falešná Želva; "a pak různé druhy počtů, jako trojčení, čtveračení, zlomeniny a podobné. ‘Pezen en drijven om te beginnen natuurlijk,’ antwoordde de Soepschildpad, ‘en dan verschillende onderdelen van het rekenen: opzwellen, aftrappen, vermenigschuldigen en stelen.’ 1.3111111111111111 Nešli dlouho, když v dálce uviděli Falešnou Želvu, sedící smutněa osaměle na malém výstupku skal, a když přišli blíže, slyšela ji Alenka vzdychat, jako by jí mělo srdce puknout. Deze zat droevig en eenzaam op een klein rotsblok en toen zij dichter bij hem kwamen, hoorde Alice hem zuchten of zijn hart zou breken. 0.8863636363636364 "Zajisté že ne," řekla Alenka s nevolí. ‘Natuurlijk niet!’ zei Alice verontwaardigd. 0.8260869565217391 "Jak je to směšné!" ‘Wat raar!’ riep Alice. 0.9850746268656716 "Neviděla," řekla Alenka; "a ani nevím, co to je - Falešná Želva." ‘Nee,’ zei Alice, ‘ik weet helemaal niet wat een Soepschildpad is.’ 0.5 "Jak ráda ve všem nachází mravní naučení!" ‘Zij vindt het blijkbaar erg prettig om de moraal van alles te zoeken!’ dacht Alice. 1.0886075949367089 "Asi zrovna tolik práva," řekla Vévodkyně, "jako má vepřík lítat; a z toho plyne m --" ‘Evenveel recht,’ zei de Hertogin, ‘als biggen hebben om te vliegen en de mo -’ 0.9069767441860465 "Je to - nerost, myslím," řekla Alenka. ‘'t Is een mineraal, geloof ik,’ zei Alice. 1.0459770114942528 "Mohl by štípnout," odpověděla opatrněAlenka, nemajíc vůbec žádné chuti, aby se to zkusilo. ‘Hij kan best bijten,’ zei Alice voorzichtig, die niet veel voelde voor het experiment. 0.7678571428571429 řekla Královna, "a doveďtuto mladou dámu k Falešné Želvě, která jí poví svou historii. ‘Sta op luilak,’ zei de Koningin, ‘en breng deze jonge dame naar de Soepschildpad om zijn geschiedenis te horen. 0.6174496644295302 "Tomu bych, myslím, rozuměla lépe," řekla Alenka velmi zdvořile, "kdybych to viděla napsáno. ‘Ik geloof dat ik dat beter zou begrijpen,’ zei Alice, ‘als ik het eens voor me zag, maar ik kan het eigenlijk niet goed volgen zoals u het nu zegt.’ 0.432 Když spolu odcházely, zaslechla Alenka, jak Král praví tiše celé společnosti: "Všichni jste dostali milost." Toen ze samen wegwandelden hoorde zij de Koning tegen het hele gezelschap zeggen: ‘Ik verleen jullie allemaal gratie.’ ‘Dat is nu eens goed,’ zei ze bij zichzelf, want ze vond het verschrikkelijk dat de Koningin zoveel doodvonnissen had uitgesproken. 0.5222222222222223 "Dávám vám darem všechno, co jsem dosud řekla." ‘Maar helemaal geen moeite,’ zei de Hertogin, ‘ik geef je alles wat ik gezegd heb cadeau.’ 0.74 "A jak to potom bylo dvanáctého dne?" ‘En wat deed u dan de twaalfde?’ vroeg Alice vlug. 0.746268656716418 Tato myšlenka byla pro Alenku tak nová, že se nad ní na chvíli zamyslila, než položila další otázku. Dit was een heel nieuw gezichtspunt voor Alice en zij dacht er een beetje over na voor zij verder ging: ‘Had u de elfde dag dan vrij?’ 0.7051282051282052 dodal Gryfon, dříve než Alenka mohla opět ústa otevřít. ‘Hou je mond!’ voegde de Griffioen er aan toe voor Alice weer iets kon zeggen. 0.5254237288135594 Konečně řekl Gryfon Falešné Želvě: "Tak jen dál, starý brachu! Tenslotte zei de Griffioen tegen de Soepschildpad: ‘Ga verder kerel en schiet nou een beetje op!’ En deze ging verder: 0.8879310344827587 "Já si to také nemohla dovolit brát," řekla Falešná Želva s povzdechem; "já měla jen povinné předměty." ‘Ik had er jammer genoeg geen gelegenheid voor,’ zei de Soepschildpad zuchtend, ‘ik volgde alleen de gewone cursus.’ 1.5205479452054795 Gryfon se posadil a protíral si oči; potom se díval za Královnou, až byla z dohledu, a nato se pro sebe zasmál. Toen keek hij of de Koningin niet meer te zien was en toen grinnikte hij. 0.6144578313253012 Docela při tom zapomněla na Vévodkyni, a trochu se ulekla, když zaslechla její hlas poblíž svého ucha. Zij had de Hertogin helemaal vergeten en schrok een beetje toen zij haar stem vlak bij haar oor hoorde: ‘Je denkt ergens aan liefje, en daardoor vergeet je te praten. 0.7868852459016393 "Možná že žádné," odvážilase Alenka podotknouti. ‘Misschien heeft het geen moraal,’ waagde Alice op te merken. 1.1546391752577319 "Může se říkat podmořní, když se může říkat námořní," řekla Falešná Želva hněvivě; "vy jste opravdu velmi tupá!" ‘Omdat hij socialist was natuurlijk,’ zei de Soepschildpad boos, ‘jij bent ook niet erg snugger!’ 0.8859649122807017 "Ano, brečtině, brečtině," řekl Gryfon, a tu opět povzdechl on, a oběstvoření skryla tváře do pracek. ‘Zo was het, zo was het,’ zuchtte de Griffioen op zijn beurt en beide dieren verborgen hun gezichten in hun poten. 0.9555555555555556 "Já jsem také chodila do školy denně," řekla Alenka, "a moje sestra byla v pensionátě. ‘En hoeveel uren per dag had u school?’ zei Alice, die gauw over iets anders wou beginnen. 1.7946428571428572 Ostatní hosté využili Královniny nepřítomnosti a odpočívali ve stínu; ihned však, jak ji spatřili, spěchali ke hře, provázeni Královninou poznámkou, že odklad jen jediného okamžiku je bude státi život. De andere gasten hadden gebruik gemaakt van de afwezigheid van de Koningin en lagen in de schaduw wat te rusten.